FAZ: Ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών και προσφυγική κρίση τα ισχυρά χαρτιά της Ελλάδας στην διαπραγμάτευση

Ο χρόνος είναι υπέρ της Ελλάδας στις συζητήσεις για την καταβολή της δόσης των δύο δισεκ. ευρώ από το τρίτο πακέτο διάσωσης, εκτιμά η Frankfurter Allgemeine Zeitung, εξηγώντας ότι η ελληνική κυβέρνηση διαθέτει δύο καλά χαρτιά καθώς το Βερολίνο χρειάζεται την Αθήνα για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.

Όπως επισημαίνει η γερμανική εφημερίδα, η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών προβλεπόταν να έχει ολοκληρωθεί ως τα μέσα Νοεμβρίου, όμως καθώς καθυστερεί η αξιολόγηση των πιστωτών σχετικά με την εφαρμογή των προαπαιτούμενων αυτό δεν φαίνεται εφικτό. Όμως, σύμφωνα με τη FAZ, αν δεν γίνει ανακεφαλαιοποίηση και οι ελληνικές τράπεζες βρεθούν σε κίνδυνο, αυτό είναι κάτι που πολύ γρήγορα θα επηρεάσει και την ευρωζώνη.

«Ο ελληνικός κίνδυνος θα μετατραπεί γρήγορα σε ευρωπαϊκό, ανεξάρτητα από το αν οι ελληνικές τράπεζες είναι "συστημικές" ή όχι», τονίζει η εφημερίδα.


Ο άλλος λόγος που η Αθήνα έχει διαπραγματευτικά περιθώρια είναι η προσφυγική κρίση, εκτιμά η FAZ.

Το πολιτικό βαρομετρικό στην Ευρώπη έχει αλλάξει ριζικά εξαιτίας της προσφυγικής κρίσης. Το πρώτο εξάμηνο του έτους το Βερολίνο είχε έρθει σε αντιπαράθεση με την ελληνική κυβέρνηση, όμως πλέον η Γερμανία δεν έχει άλλη επιλογή από το να συνεργαστεί με την Ελλάδα.

Η δημιουργία 50.000 θέσεων υποδοχής προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα είναι απολύτως προς το συμφέρον του Βερολίνου. Όμως το γεγονός παραμένει ότι αυτές δεν θα είναι αρκετές γι' αυτό τον λόγο η Γερμανίδα καγκελάριος 'Αγγελα Μέρκελ εξαρτάται από τα περαιτέρω βήματα που είναι διατεθειμένη να κάνει στο θέμα η Αθήνα, σημειώνει η FAZ.

Διότι προκειμένου να περιοριστεί η εισροή μεταναστών στη Γερμανία, η Μέρκελ γρήγορα θα δεχθεί να κάνει κάποιες υποχωρήσεις αναφορικά με το ελληνικό πρόγραμμα, εκτιμά η εφημερίδα.

Τέτοιου είδους συμβιβασμοί ταιριάζουν στη λογική της Γερμανίας και σίγουρα της καγκελαρίου, εξηγεί η FAZ. Έτσι μια ενδεχόμενη άρνηση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης για την καταβολή της νέας δόσης στην Αθήνα δεν θα ήταν αποφασιστικής σημασίας. Το αργότερο ως την προγραμματισμένη σύνοδο κορυφής της ΕΕ τον Δεκέμβριο η Ελλάδα θα λάβει τα χρήματα, καταλήγει η γερμανική εφημερίδα.

Απίστευτο και όμως ελληνικό – Οι καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών έγιναν γραμματείς στα δικαστήρια

Πρώτη φορά… θαύματα. Με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης Νίκου Παρασκευόπουλου, οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, οι οποίες είχαν αγωνιστεί δυναμικά για την επαναπρόσληψή τους θα μεταφερθούν σε δικαστήρια και εισαγγελίες όλης της χώρας ως γραμματείς. Ναι, καλά διαβάσατε!

Η απόφαση δημοσιεύεται στο ΦΕΚ της 26ης Οκτωβρίου. Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται ότι: «μεταφέρουμε τους κάτωθι υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου μερικής απασχόλησης του κλάδου ΥΕ καθαριστριών στον τομέα των υπαλλήλων των δικαστηρίων της χώρας».

28 Οκτωβρίου 1940

H Ιταλία κηρύσσει πόλεμο και προσβάλλει τα από Αλβανίας σύνορα της Ελλάδας. Συνάντηση Χίτλερ - Μουσσολίνι στη Φλωρεντία, τοπική ώρα 11.00. "Φύρερ, προελαύνουμε.." ήταν τα πρώτα λόγια του Μουσσολίνι.

Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940 ήταν η πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, η οποία διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 23 Απριλίου 1941. Επίσημη έναρξη του Πολέμου θεωρείται η «επίδοση του τελεσιγράφου», ενώ μετά τις 6 Απριλίου 1941, με την επέμβαση των Γερμανών, συνεχίστηκε ως ελληνοιταλικογερμανικός πόλεμος.

Ο πόλεμος αυτός ήταν το αποτέλεσμα της επεκτατικής πολιτικής του φασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι που είχε εγκαθιδρύσει στην Ιταλία. Στα μέσα του 1940, ο Μπενίτο Μουσολίνι, έχοντας ως πρότυπο τις κατακτήσεις του Αδόλφου Χίτλερ, θέλησε να αποδείξει στους Γερμανούς συμμάχους του Άξονα ότι μπορεί και ο ίδιος να οδηγήσει την Ιταλία σε ανάλογες στρατιωτικές επιτυχίες. Η Ιταλία είχε ήδη κατακτήσει την Αλβανία από την άνοιξη του 1939, καθώς και πολλές βρετανικές βάσεις στην Αφρική, όπως τη Σομαλιλάνδη, το καλοκαίρι του 1940, αλλά αυτές δεν ήταν επιτυχίες ανάλογες αυτών της ναζιστικής Γερμανίας. Ταυτόχρονα ο Μουσολίνι επιθυμούσε να ισχυροποιήσει τα συμφέροντα της Ιταλίας στα Βαλκάνια, που ένοιωθε ότι απειλούνταν από τη γερμανική πολιτική από την στιμή που η Ρουμανία είχε δεχθεί την γερμανική προστασία για τα πετρελαϊκά της κοιτάσματα. Τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός Πρέσβης στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, τελεσίγραφο, με το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Ελληνικού Βασιλείου, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για τις ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του για τη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική. Μετά την άρνηση του Πρωθυπουργού (το περίφημο «όχι»), ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εισβολής στην Ελλάδα.

Αξίζει να σημειωθεί στο σημείο αυτό, ότι ανεξάρτητα των όσων έχουν γραφεί κατά καιρούς σε διάφορα έντυπα, ο πόλεμος αυτός δεν ήταν αιφνίδιος. Η επίδοση του τελεσιγράφου αναμενόταν ήδη από ημέρα σε ημέρα, η δε ημερομηνία αυτή της επίδοσης θεωρούνταν η πλέον πιθανή δεδομένου ότι αποτελούσε εθνική επέτειο του φασισμού στην Ιταλία από το 1925. Αλλά και από ένα τεράστιο δίκτυο πληροφοριών που είχε αναπτυχθεί τότε, σε συνδυασμό με διάφορα γεγονότα όπως αναφέρονται παρακάτω, οδηγούσαν με απόλυτη ακρίβεια την επερχόμενη πολεμική σύγκρουση κατά την οποία η Ελλάδα βρέθηκε τουλάχιστον έτοιμη να την αντιμετωπίσει.
Ο Ελληνικός Στρατός αντεπιτέθηκε και ανάγκασε τον ιταλικό σε υποχώρηση και μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, σχεδόν το ένα τέταρτο του εδάφους της Αλβανίας είχε καταληφθεί από τους Έλληνες. Η αντεπίθεση των Ιταλών, το Μάρτιο του 1941, απέτυχε, με κέρδος μόνο μικρές εδαφικές εκτάσεις στην περιοχή της Χειμάρρας. Τις πρώτες μέρες του Απριλίου, με την έναρξη της γερμανικής επίθεσης, οι Ιταλοί ξεκίνησαν και αυτοί νέα αντεπίθεση. Από τις 12 Απριλίου, ο Ελληνικός Στρατός άρχισε να υποχωρεί από την Αλβανία, για να μην περικυκλωθεί από τους προελαύνοντες Γερμανούς. Ακολούθησε η συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς, στις 20 Απριλίου και με τους Ιταλούς, τρεις μέρες αργότερα, οι οποίες περαίωσαν τυπικά τον ελληνοϊταλικόγερμανικό πόλεμο.

Η απόκρουση της ιταλικής εισβολής αποτέλεσε τη πρώτη νίκη των Συμμάχων κατά των δυνάμεων του Άξονα στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και ανύψωσε το ηθικό των λαών στη σκλαβωμένη Ευρώπη. Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η νίκη των Ελλήνων επηρέασε την έκβαση ολόκληρου του πολέμου, καθώς υποχρέωσε τους Γερμανούς να αναβάλουν την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Ιταλούς που έχαναν τον πόλεμο με την Ελλάδα. Η καθυστερημένη επίθεση τον Ιούνιο του 1941, ενέπλεξε τις γερμανικές δυνάμεις στις σκληρές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα, με αποτέλεσμα την ήττα τους στη διάρκεια της Μάχης της Μόσχας.

«Χρυσές» αμοιβές για συμβούλους υπουργών

Μισθούς των 2.710 ευρώ κατά μέσο όρο «κανόνισαν» 5 υπουργοί και υφυπουργοί της κυβέρνησης για 31 μετακλητούς υπαλλήλους και συμβούλους που θα προσλάβουν -αν δεν έχουν ήδη προσλάβει- στα πολιτικά τους γραφεία, με δαπάνη του Κρατικού Προϋπολογισμού.

Οι αμοιβές αυτές στο σύνολό τους φτάνουν στο 1.260.150 ευρώ για το διάστημα από 23 Σεπτεμβρίου 2015 και όλο το 2016 και θα διατεθούν για τα πρόσωπα που τοποθετούνται στα υπουργεία που μετονομάστηκαν μετά τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου.

Με μια απλή σύγκριση, οι 31 μετακλητοί και σύμβουλοι θα λαμβάνουν μισθό 4,6 φορές πάνω από τα 586 ευρώ με τα οποία αμείβονται εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, ενώ τα 2.710 ευρώ, έστω και αν είναι μικτές αποδοχές, είναι και υψηλότερα από τους μέσους μισθούς των περισσότερων δημοσίων υπαλλήλων.

Τέτοιοι μισθοί και μάλιστα όταν τους πληρώνει ο Κρατικός Προϋπολογισμός για μία και μόνο κατηγορία υπαλλήλων, θεωρούνται όχι μόνο ένα ακριβό προνόμιο για τα δεδομένα της σημερινής οικονομικής πραγματικότητας, αλλά αγγίζουν τα όρια της πρόκλησης, αν σκεφτεί κανείς ότι έρχονται νέες μειώσεις συντάξεων. Από τη μια λοιπόν βγαίνουν ξανά τα μαχαίρια για τις αποδοχές των συνταξιούχων και από την άλλη το κράτος με τη βούλα των υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ θα διαθέσει 1,2 εκατ. ευρώ για τους μισθούς 31 συμβούλων στα υπουργικά γραφεία.

Τα προνόμια αυτά υπήρχαν και στο παρελθόν, πλην όμως διατηρούνται και μάλιστα σχεδόν ανέπαφα ακόμη και σήμερα. Το καθεστώς που ισχύει για όσους έχουν την τύχη να διορίζονται σε θέσεις μετακλητών και συμβούλων στα υπουργικά γραφεία είναι τέτοιο που διατηρεί τις προνομιακές αμοιβές για μια συγκεκριμένη και μόνο κάστα κρατικών υπαλλήλων.

Σύμφωνα με τις επίσημες αποφάσεις, που δημοσιεύει σήμερα ο "Ελεύθερος Τύπος", πέντε υπουργοί και υφυπουργοί φρόντισαν να εξασφαλίσουν για τα πολιτικά τους γραφεία 31 θέσεις μετακλητών και ειδικών συμβούλων, οι οποίοι θα αμείβονται με αποδοχές που είναι μακράν των μέσων μισθών που παίρνουν εκατοντάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού αλλά και του δημόσιου τομέα.
Σύμφωνα με τις αποφάσεις αυτές:

1) Στα πολιτικά γραφεία του υπουργού και του υφυπουργού Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων συστήνονται συνολικά 12 θέσεις μετακλητών και συμβούλων. Στο γραφείο του υπουργού Χρ. Σπίρτζη διορίζονται 7 με αμοιβή 60.766 ευρώ από 23 Σεπτεμβρίου 2015 ως το τέλος του έτους, ενώ για το 2016 η συνολική αμοιβή καθορίστηκε στα 243.060 ευρώ.

Ο μισθός των 7 συμβούλων θα είναι δηλαδή 2.893,61 ευρώ το μήνα ο καθένας. Στο γραφείο του υφυπουργού Π. Σγουρίδη διορίζονται 5 σύμβουλοι με συνολική αμοιβή 52.039 από 23/9 μέχρι 31/12/2015 και 176.044 ευρώ για το 2016. Μέσος μισθός δηλαδή (μικτά) 2.934 ευρώ το μήνα έκαστος.

Πηγή: Eλεύθερος Τύπος

Καθεστωτικός κυνισμός.....Του Σήφη Πολυμίλη

Ερχονται οι αγνοί, οι ανυπόκριτοι.

Οι βιαστές, οι αμέτοχοι, οι παρθένοι.

Οι πονηροί συνδαιτυμόνες, οι αθώοι.

Οι ληξίαρχοι των ημερών μας

Μ. Αναγνωστάκης

Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς ήταν το ατράνταχτο, υποτίθεται, επιχείρημά τους. Απέναντι στους υποταγμένους και διεφθαρμένους που μας κυβερνούσαν, έρχονταν οι άσπιλοι και αμόλυντοι με τα καθαρά χέρια που θα καθάριζαν την κόπρο του Αυγείου. Φευ, οι προσδοκίες διαψεύστηκαν πολύ γρήγορα και πριν αλέκτορα φωνήσαι, ο κυνισμός, η αλαζονεία της εξουσίας και η ηθική τού όπως μας βολεύει κυριάρχησαν και πάλι.

Για όσους έχουν ζήσει ή γνωρίζουν την ιστορία της Αριστεράς η διάψευση των ελπίδων και η αποκαθήλωση του ηθικού πλεονεκτήματος δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Μια μικρή μόνο γνώση των εσωκομματικών μαχαιρωμάτων, της απαξίωσης και της ηθικής εξόντωσης συντρόφων που τόλμησαν να μη συμπλέουν με τις εκάστοτε στροφές της ηγεσίας είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς ότι το μόνο δόγμα που εμπνέει την Αριστερά είναι ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Η υπόθεση με τα «πόθεν έσχες» Σταθάκη και Φλαμπουράρη και η αντιμετώπισή της από την κυβέρνηση είναι χαρακτηριστικό δείγμα ωμού πολιτικού κυνισμού. Ελα μωρέ και τι έγινε, όπως θα 'λεγε και ο μέντορας του Πρωθυπουργού. Φανταστείτε ένα ανάλογο περιστατικό με υπουργούς των πάλαι ποτέ μνημονιακών κυβερνήσεων και σκεφτείτε την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ...


Με εξαίρεση την περίπτωση Μητρόπουλου που κόπηκε από υποψήφιος μετά τον θόρυβο που ξεσηκώθηκε, όλα τα άλλα περιστατικά όπου ελέγχονταν κυβερνητικά στελέχη για πράξεις εκτός «αριστερής» ηθικής αγνοήθηκαν σαν να μη συνέβαινε τίποτε. Θυμηθείτε τις περιπτώσεις με τη μητέρα της Βαλαβάνη, την ιστορία Κατρούγκαλου, την περίπτωση Μάρδα. Για να μη μιλήσουμε βέβαια για τους διορισμούς συζύγων, συντρόφων, συγγενών, και πάει λέγοντας, σε καίριες θέσεις του κρατικού μηχανισμού.

Το περιβόητο νόμιμο και ηθικό που κατακεραύνωναν όλοι κάποτε, τώρα εφαρμόζεται με... αριστερό πρόσημο και δεν τρέχει τίποτε. Δεν ιδρώνει το αφτί κανενός, ενώ η κοινωνία που επίσης βρισκόταν, δικαίως τότε, στα κάγκελα τώρα περί άλλα τυρβάζει. Γιατί δυστυχώς μάθαμε όλα να τα συνηθίζουμε, όλα να τα καταπίνουμε, αφού υπάρχει η νομιμοποίηση του λαού. Και όπως είχε διακηρύξει ο πρώτος διδάξας, αφού μόνος θεσμός είναι ο λαός, ο καθένας δικαιούται άφεση αμαρτιών...