Η οξύτατη δημοσιονομική κρίση του δυτικού κόσμου έφερε στην επιφάνεια και τη δημοσιονομική κρίση της χώρας μας. Στο σημείο που έχουμε φτάσει το συμμάζεμα των δημόσιων οικονομικών είναι πλέον μονόδρομος. Τι έφταιξε όμως και φτάσαμε σ’αυτό το έσχατο, όπως μας λένε σημείο και πώς θα αντιμετωπιστεί; Φταίνε οι εργαζόμενοι με τους υψηλούς μισθούς; Οι συνταξιούχοι; Οι άνεργοι ή ποιοι; Η ερώτηση είναι ρητορική και η απάντηση αυτονόητη . Όχι βέβαια!
Από ότι φαίνεται φταίει το μοντέλο ανάπτυξης που μας επέβαλαν επί δεκαετίες τώρα οι κάθε είδους πολιτικοί-φωστήρες.Ένα μοντέλο που στηριζόταν στον παρασιτισμό, τη διαφθορά, τη διαπλοκή, τη λεηλασία και τη σπατάλη του δημόσιου χρήματος που είχε γίνει κανόνας στους εκάστοτε κυβερνώντες. Και τώρα προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κρίση, πώς; Με μέτρα όπως: μειώσεις μισθών, κόψιμο του 13ου μισθού, που ουσιαστικά είναι ο 14ος και αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης ισχυριζόμενοι ότι αυτά θα αποδώσουν άμεσα. Όμως χωρίς αναπτυξιακή δυναμική , που δε φαίνεται πουθενά, δεν πρόκειται να λυθεί το πρόβλημα. Μοιραία λοιπόν η κυβέρνηση προσέφυγε στην Ε.Ε για να ζητήσει τεχνογνωσία και βοήθεια για την αντιμετώπιση της κρίσης. Όμως αλίμονο!! Η μία προσβολή διαδέχεται την άλλη από τους εταίρους μας. Ζητούν την πλήρη υποταγή και εξευτελισμό της χώρας μας. Άναυδοι οι Έλληνες πολίτες παρατηρούν το αποκρουστικό και εχθρικό πρόσωπο της Ε.Ε. Και όλα αυτά στο όνομα δήθεν της αλληλεγγύης και για το καλό της χώρας μας. Εκεί βέβαια που τους συμφέρει. Και βέβαια αποδεικνύεται περίτρανα ότι η Ε.Ε δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια Ένωση οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων αδιαφορώντας για τον ίδιο τον άνθρωπο. Και γεννάται το ερώτημα: Γιατί ενώ είχε ακουστεί ότι η Ελλάδα ψάχνει δανεικά από την Κίνα ή οποιαδήποτε άλλη αναδυόμενη οικονομία η κυβέρνηση έσπευσε να το διαψεύσει; Γιατί οι ισχυρές χώρες της Δύσης, ενώ δανείζονται οι ίδιες από την Κίνα, φροντίζουν συγχρόνως να κρατήσουν άλλες, μικρότερες χώρες, μακριά από την ανάπτυξη στενών σχέσεων με τη μεγάλη αυτή δύναμη; Από την άλλη, η κυβέρνηση αντί να ενισχύσει αυτή τη φημολογία τη διέψευσε άμεσα, δίνοντας τη δυνατότητα στους ισχυρούς εταίρους μας, με τους κάθε είδους τραπεζίτες και υπαλλήλους τους, να πιέζουν και ταυτόχρονα να ακριβαίνουν τα επιτόκια των δανείων τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου