Θεωρητικά και αφηρημένα, καλό είναι να υπάρχουν Ελληνες εκπαιδευτικοί παντού: στο Μόναχο, στην Αμβέρσα, στο Μπουένος Αϊρες και στο Χαρτούμ. Ακόμη καλύτερα, να υπάρχει ένας για κάθε Ελληνόπουλο της διασποράς. Αλλά επειδή τα χρήματα δε φυτρώνουν στα δέντρα, η υπουργός Παιδείας είναι αναγκασμένη να σφίξει το ζωνάρι των αποσπάσεων. Δέκα καθηγητές για δέκα μαθητές στο Ανόβερο είναι πολυτέλεια που το ελληνικό κράτος δεν αντέχει. Εξίσου δεν αντέχει τη λογική να γίνονται οι αποσπάσεις με κριτήριο όχι πού χρειάζονται εκπαιδευτικοί αλλά πού θέλουν να πάνε οι εκπαιδευτικοί.
Αλλά μήπως το ίδιο δε γινόταν και με τα σχολεία του εσωτερικού; Πώς φτάσαμε στο σημείο να πληρώνουμε επτά χιλιάδες καθηγητές περισσότερους απ' όσους χρειαζόμαστε αλλά καθηγητές να μην έχουμε; Πολύ απλά. Η καθηγήτρια διοριζόταν στη Σύμη, πήγαινε μια διήμερη εκδρομή, έλεγε μια «καλημέρα» και τα υπόλοιπα τα αναλάμβανε ο οικογενειακός βουλευτής. Απόσπαση δίπλα στο σπίτι. Στο μεταξύ, τα παιδιά της Σύμης έμεναν χωρίς καθηγήτρια, κάποτε διοριζόταν κάποια άλλη, έκανε κι εκείνη την εκδρομή της πριν αναλάβει δράση ο οικογενειακός βουλευτής και στο τέλος το βιβλίο ύλης έμενε άδειο. Η υπουργός Παιδείας δεν αποκάλυψε σε ποιο σχολείο των Δωδεκανήσων φαίνονταν διορισμένες πέντε καθηγήτριες Αγγλικών αλλά όλες ήταν αποσπασμένες στην Αθήνα. Προφανώς, πάντως, δεν έλεγε λόγια του αέρα.Σα να μην έφταναν όλα αυτά, με την καραμανλική επιφανειακότητα προέκυψαν και οι πολύτεκνοι -τέτοιοι βαφτίστηκαν και οι τρίτεκνοι. Τρεισήμισι χιλιάδες καθηγητές και καθηγήτριες διορίστηκαν στη μέση εκπαίδευση, εκτός εξετάσεων κι εκτός επετηρίδας, απλώς και μόνον επειδή κάποτε είχαν πάρει πτυχίο. Μετά το διορισμό έρχεται η απόσπαση. Ποιος θα τολμήσει να πει ότι ο πολύτεκνος πατέρας ή η πολύτεκνη μητέρα πρέπει να διδάσκει στον Εβρο; Θα τον πάρουν από κάτω τα λαϊκά πρωινάδικα. Ερχεται, λοιπόν, με συνοπτικές διαδικασίες η απόσπαση στη Θεσσαλονίκη. Ναι, αλλά η Θεσσαλονίκη έχει φρακάρει από τις αποσπάσεις. Δεν περάζει. Πήγαινε στο σπίτι και, όταν σε χρειαστούμε, θα σε ειδοποιήσουμε. Και μην ξεχνάς, κάθε πρώτη και δεκαπέντε να περνάς από το ΑΤΜ. Οπότε, έχουμε και λέμε. Λεφτά ξοδεύονται, καθηγητές δεν υπάρχουν, χώρια η αδικία σε βάρος των εκπαιδευτικών που δεν έκαναν τρία παιδιά και δεν έχουν μπάρμπα στην Κορώνη. Εκείνοι δε θα πλησιάσουν στο κέντρο ποτέ. Γιατί στην Ελλάδα, αν δεν παντρευτείς, αν δε νοικοκυρευτείς και δε συμβάλεις στην αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας, χαΐρι δε βλέπεις.
Δημοσιεύτηκε: Κυριακή, 20 Ιουνίου 2010 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου