Για τη μαζική έξοδο των δημοσίων υπαλλήλων φαίνεται ότι η παραίτηση, γενικώς, ως αποτέλεσμα της απογοήτευσης έναντι των οικονομικών προσδοκιών, και όχι η πρόωρη συνταξιοδότηση για τη διασφάλιση των ελάχιστων ασφαλιστικών δικαιωμάτων πυροδότησε την πρωτοφανή φυγή των δημοσίων υπαλλήλων από τις υπηρεσίες τους.
Κι αυτό γιατί είναι οι εκπαιδευτικοί που κατά τεκμήριο έχουν τα μεγαλύτερα τυπικά προσόντα, οι οποίοι σπεύδουν μαζικά να συνταξιοδοτηθούν πρόωρα, όταν όλοι οι ασφαλισμένοι γνωρίζουν ότι όσοι μπορούν να φύγουν σήμερα δεν θίγονται εάν παραμείνουν στην εργασία και έχουν την ευχέρεια να φύγουν οποτεδήποτε στο μέλλον χωρίς επιπτώσεις. Αντιθέτως, θίγονται και μάλιστα πολλαπλώς όσοι δεν θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα και, άρα, παραμένουν παγιδευμένοι στην εργασία. Ομως, η κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού, η περικοπή των επιδομάτων, το πάγωμα των αποδοχών και η μετατροπή της εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων -εκ μέρους των υπευθύνων της κυβέρνησης- σε δακτυλοδεικτούμενη απασχόληση φαίνεται ότι επέτειναν την αίσθηση του ματαίου στο Δημόσιο και πυροδότησαν τη μαζική φυγή. Κάτι που ζημίωσε τόσο τους ασφαλισμένους όσο και τα οικονομικά των Ταμείων. Εδώ γράφουμε αυτά που θέλουμε να εμφανίζονται μετά το "Διαβάστε περισσότερα".
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου