Σε κάποια εκλογικά τμήματα δεν εμφανίστηκε ούτε ένα μέλος της εφορευτικής επιτροπής. Πριν χρειαστεί να ψάχνουμε τους ανθρώπους με το κιάλι, χρήσιμο είναι να δούμε την εκλογική διαδικασία με ρεαλιστικούς όρους.
Το πρώτο δεδομένο είναι ότι οι εκλογές δε διεξάγονται σε περιβάλλον δεκαετίας του '80. Οσο θα υποχωρούν το πελατειακό κράτος και το άμεσο συμφέρον από το εκλογικό αποτέλεσμα -μια συμβασούλα για το γιο μου, μια απόσπαση για την κόρη μου- τόσο λιγότεροι θα ενδιαφέρονται. Και πολύ λιγότεροι θα είναι πρόθυμοι να ξοδέψουν δεκαέξι, δεκαοκτώ ώρες μιας μέρας για να μετάσχουν σε μια διαδικασία, στην οποία, αναπόφευκτα, είναι χειρώνακτες. Θεωρητικά, υπάρχουν ωραία λόγια για το αμπαλάζ -η συμμετοχή του λαϊκού στοιχείου στην κορυφαία διαδικασία της δημοκρατίας. Πρακτικά, όλοι αισθάνονται ότι προσέρχονται σε μια αγγαρεία που μπορεί να κάνει και ο γείτονας. Α propos, ο γείτονας. Το σύστημα έχει τόσες εξαιρέσεις, ώστε κανένας δεν πείθεται ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στην «αγγαρεία». Κατ΄ αρχάς, εξαιρούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι, δηλαδή οι μισοί Ελληνες. Αυτό, ίσως είχε νόημα πριν από εξήντα χρόνια, αλλά δεν έχει σήμερα. Οπως μπορεί να μοιράζει ψηφοδέλτια ο ιδιωτικός υπάλληλος, μπορεί να μοιράζει και ο δημόσιος. Ετσι, όμως, δημιουργείται το πρώτο αίσθημα αδικίας. Μετά, έρχονται οι προσωπικές σχέσεις. Μ΄ ένα γνωστό στο αστυνομικό τμήμα, μπορεί η πρόσκληση να μην σου επιδοθεί ποτέ, οπότε λουφάρεις νομίμως. Ακολουθεί η έλλειψη κυρώσεων. Οποιος πήγε, πήγε. Οποιος δεν πήγε, δεν πήγε. Κανένας εισαγγελέας δε θα τον καλέσει να δώσει εξηγήσεις. Κι αν τυχόν τον καλέσει, πράγμα που δεν έχει συμβεί ποτέ στα χρονικά, θα φέρει ένα ψευτοχαρτί από το γιατρό. Κακά τα ψέματα. Σε κάνουν να αισθάνεσαι κορόιδο και κανείς δε θέλει να αισθάνεται κορόιδο. Ακόμη κι αν του περισσεύουν δεκαοκτώ ώρες.
Και τέλος, υπάρχει η διαχείριση των ανθρώπων. Με το δικαστικό αντιπρόσωπο, το γραμματέα και ένα μέλος της εφορευτικής επιτροπής, συνήθως γίνονται εκλογές. Στην καταμέτρηση, ένας ακόμη φτάνει και περισσεύει. Οταν, λοιπόν, ο δικαστικός αντιπρόσωπος που απ΄αυτήν την ιστορία θα κερδίσει τριακόσια, τετρακόσια ευρώ, κρατά χωρίς λόγο τέσσερις ανθρώπους από τα ξημερώματα μέχρι τα μεσάνυχτα, αντί να μοιράζει μεταξύ τους το χρόνο, τους κάνει να αισθάνονται ακόμη πιο βαριά την αγγαρεία. Και την επόμενη φορά, όπου φύγει φύγει…
Του Μάκη Βοϊτσίδη από τον Αγγελιοφόρο
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου