Newsweek: Ποιος έχει σειρά μετά τον Μπουμπάρακ

Υπό την πίεση της εκκωφαντικής λαϊκής εξέγερσης στην Αίγυπτο, ο Χόσνι Μουμπάρακ αναγκάσθηκε να υποχωρήσει...

Newsweek: Ποιος έχει σειρά μετά τον Μπουμπάρακ
και τελικά να δεσμευθεί ότι στις προεδρικές εκλογές του Σεπτεμβρίου δε θα είναι υποψήφιος. Από την παραπαίουσα μοναρχία της Ιορδανίας έως το φαύλο καθεστώς της Υεμένης, ποιος θα είναι άραγε ο επόμενος ηγέτης που θα βρεθεί αντιμέτωπος με την οργή του λαού, αναρωτιέται το περιοδικό Newsweek.

Υπενθυμίζεται ότι πριν τον Μουμπάρακ είχε προηγηθεί η αποχώρηση του Τυνήσιου προέδρου Μπεν Άλι.

Η ερώτηση στα χείλη πολλών πλέον είναι «ποιος είναι ο επόμενος». Λίγο πριν το διάγγελμα του Μουμπάρακ και τη δέσμευσή του να βάλει ένα τέλος στην 30ετή θητεία του, ο Βασιλιάς Αμπντάλα της Ιορδανίας έπαυσε την κυβέρνηση και διόρισε νέο πρωθυπουργό, καλώντας τον να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος.

Από την άλλη ο πρόεδρος της Υεμένης Αλί Αμπντουλάχ Σάλεχ ανακοίνωσε ότι δεν θα παρατείνει την προεδρική του θητεία μετά τη λήξη της το 2013. Στη Συρία διοργανώνεται το Σάββατο μεγάλη αντικυβερνητική διαδήλωση.

Οι περισσότεροι Ιορδανοί σέβονται τη μοναρχία αλλά οι εκατοντάδες Παλαιστίνιοι πρόσφυγες που ζουν στη χώρα, και αρκετοί ιθαγενείς, είναι εξαιρετικά δυσαρεστημένοι με την υποστήριξη του Βασιλιά τους στις αμερικανικές πολιτικές στο Ισραήλ. Η φτώχεια και η διαφθορά εντείνουν αυτή τη δυσαρέσκεια.

Ο Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ, ο οποίος κυβέρνησε την Υεμένη για 32 χρόνια, είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο. Οι ΗΠΑ τον στηρίζουν, επειδή σε αντίθεση με τους περισσότερους Υεμενίτες, υποστηρίζει τον αμερικανικό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.

Βρέθηκε σε ιδιαιτέρως δεινή θέση όταν ο ιστότοπος WikiLeaks αποκάλυψε ότι επέτρεψε στις ΗΠΑ να πραγματοποιούν επιθέσεις εναντίον στόχων στο εσωτερικό της χώρας του, ενώ δημοσίως δεν το παραδεχόταν.

Η Υεμένη αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα φτώχειας ενώ σπαράσσεται από τις περιφερειακές διαφορές. Πολλοί αναλυτές μάλιστα δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο ενός εμφυλίου πολέμου.

Στη Συρία δυνάμεις της αντιπολίτευσης καλούν σε μαζικές διαδηλώσεις με αίτημα περισσότερη πολιτική ελευθερία και καλύτερο επίπεδο ζωής, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει τεθεί θέμα παραίτησης του προέδρου Μπασάρ αλ Ασάντ.

Φαίνεται ότι θα καταφέρει να επιβιώσει από τη θύελλα επειδή είναι σχετικά νέος, δεν βρίσκεται στην εξουσία περισσότερο από μία δεκαετία, διοικεί καλά τον στρατό και θεωρείται μετριοπαθής με διάθεση να κάνει μεταρρυθμίσεις.

Το πιο σημαντικό όμως «ατού» του είναι ότι ο λαός του δεν τον θεωρεί «πιόνι» των ΗΠΑ. Σε αντίθεση με τον Αιγύπτιο πρόεδρο που συνεργάζεται με το Ισραήλ και έχει λάβει δισ. δολαρίων γι’ αυτό από τους Αμερικάνους, αψηφά το Ισραήλ και η κυβέρνησή του είναι στόχος αμερικανικών κυρώσεων.

Όπως φαίνεται η νέα «Αραβική Επανάσταση» εξαπλώνεται.

Δεκάδες διαδηλωτές στην Αλγερία έχουν ήδη ματώσει σε συγκρούσεις με την αστυνομία, ενώ έπεται μία πανεθνική διαμαρτυρία στις 12 Φεβρουαρίου. Στο Σουδάν, η αστυνομία έκανε χρήση δακρυγόνων κατά των διαδηλωτών, συνέλαβαν εκατοντάδες, και χτύπησαν μαθητές σε τρεις πανεπιστημιουπόλεις.

Εν τω μεταξύ δύο από τα καθεστώτα στη στήριξη των οποίων υπολογίζει η Ουάσινγκτον σχετικά με την κατ’ επίφαση «ειρηνευτική διαδικασία» στη Μέση Ανατολή, η Παλαιστινιακή Αρχή και η Σαουδική Αραβία, έχουν καταδικάσει τις διαμαρτυρίες του αραβικού κόσμου. Στον αντίποδα, το Ιράν τις ενθαρρύνει. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το Ιράν παρά τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που ακολούθησαν την επανεκλογή του Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, άντεξε.

Ένα είναι σίγουρο. Ακόμα και αν κανένα άλλο αραβικό καθεστώς δεν «πέσει» τις επόμενες ημέρες ή μήνες, από αυτές τις εξεγέρσεις αναδύεται μία βαθιά αλλαγμένη Μέση Ανατολή και κανένας από τους καρεκλοκένταυρους ηγέτες της δεν μπορεί πλέον να κοιμάται ήσυχος...