Ολόκληρη περιοχή ,βόρεια της Αφρικής και όχι μόνο, από τον Ατλαντικό μέχρι και τον Περσικό κόλπο, συγκλονίζεται από εξεγέρσεις των λαών εναντίον καθεστώτων που κυβερνούν τις χώρες δικτατορικά και κληρονομικά, κλεισμένοι στο στενό τους περιβάλλον και χωρίς να αντιλαμβάνονται τις κοσμογονικές αλλαγές που έγιναν και γίνονται γύρω τους.
Νέοι άνθρωποι, μορφωμένοι, ενημερωμένοι, ξεσηκώθηκαν για να ανατρέψουν αυτά τα αυταρχικά καθεστώτα που έμειναν κολλημένα σε παλαιότερες εποχές.
Αυτά τα καθεστώτα είτε είναι βασιλείς- Μαρόκο, Ιορδανία, Μπαχρέιν, Σαουδική Αραβία-είτε είναι ηγέτες με «σοσιαλιστικο-εθνικιστικές αρχές – Αίγυπτος, Λιβύη, Συρία-είτε είναι θεοκρατικές ηγεσίες-Ιράν-,βασίζονται σε ένα πρόσωπο που έχει επιβάλλει απολυταρχική , ελέω θεού ή οικογένειας εξουσία και σε πολλές περιπτώσεις την εκχωρεί και στους απογόνους του. Όπως φαίνεται όμως, αυτή η εποχή , γι αυτούς τελειώνει, καθώς οι συνθήκες στον κόσμο μεταβλήθηκαν τόσο γρήγορα και τόσο δραματικά, που τα κλειστά αυτά αραβικά καθεστώτα δεν το αντιλήφθηκαν ή δεν θέλησαν να το αντιληφθούν. Έφθασε λοιπόν το «φθινόπωρο των Πατριαρχών» όπως εύστοχα παρατηρεί ο Economist. Σε μια τελευταία προσπάθεια να εμποδίσουν και να ελέγξουν οι «δύστυχοι» τις εξελίξεις, προσπάθησαν να εμποδίσουν τη μετάδοση της πληροφορίας και της οργάνωσης εξεγέρσεων μέσω του Διαδικτύου. Στη Λιβύη, η Δύση έμαθε με μεγάλη καθυστέρηση το μέγεθος της επανάστασης και το μεγάλο αριθμό των νεκρών ενώ στη Συρία φυλακίστηκε 19χρονη μπλόγκερ.
Η κατάρρευση των καθεστώτων της Αιγύπτου και της Τυνησίας ήταν το αποτέλεσμα του συνεχώς αυξανόμενου χάσματος μεταξύ των παλαιών απόψεων των αυταρχικών καθεστώτων και της νέας αντίληψης για τον κόσμο του 21ου αιώνα που είχαν αποκτήσει οι νέοι των χωρών αυτών με τη μόρφωση και την ενημέρωση. Ο σκληρός πυρήνας των εξεγερθέντων της πλατείας Ταχρίρ στο Κάϊρο αλλά και στην Τύνιδα ήταν μεταξύ 30 με 35 ετών , μορφωμένοι, που έβλεπαν να δημιουργείται τεράστια απόσταση ανάμεσα σ’αυτούς και στη γερασμένη ολιγαρχία που διοικούσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου