Χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ Γ. ΜΑΜΕΛΗ

Η «όμορφη και παράξενη πατρίδα» συνεχίζει να «χρωστά» περί τα 320 δισ. ευρώ. Κι ο λαός μας, ενώ «κλαίει, φιλεί το χώμα, ξενιτεύεται, μένει στους πέντε δρόμους, αντρειεύεται» (Ελύτης), βρίσκεται σε απόγνωση. Μια στοιχειώδης προβολή της χώρας στο 2030 θα έδειχνε, πέραν της πλειοψηφικής φτωχοποίησης του ελληνικού λαού, την κατάρρευση όλων των τεχνικών και κοινωνικών υποδομών της. Οδικά δίκτυα ασυντήρητα, υποβαθμισμένα σχολικά κτίρια, γερασμένο, κακοπληρωμένο, ελλιπές, δημόσιο προσωπικό, νοσοκομεία σε λειτουργική κατακρήμνιση, δικαιοσύνη σε κρίση, όξυνση των περιβαλλοντικών προβλημάτων, δημογραφική γήρανση και χαμηλό προσδόκιμο ζωής, γκετοποιημένες πόλεις σε υπεραστυνόμευση, ενεργειακή φτώχεια, φαρμακευτικός αποκλεισμός. Ταυτόχρονα, οι ελίτ (πολιτικοκοινωνικές και οικονομικές), με αιχμή του δόρατος τις παραπολιτικές και επικοινωνιακές ομάδες τους και το θεσμικό τους εξοπλισμό θα ζουν καλά, περιφέροντας τα τρόπαια των κερδών τους από τις πολιτικά βίαιες και εξαιρετικά προσοδοφόρες «ιδιωτικοποιήσεις», αφού θριαμβικά επέβαλαν στην «άτακτη πλέμπα» τις «ορθές και αναγκαίες μεταρρυθμίσεις» (τις δοκιμασμένες στους «ορθολογικούς και εργατικούς» λαούς της κεντρικής Ευρώπης).