Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Σαρώνουν ενδοοικογενειακή βία και επαγγελματικές ανισότητες - Τα θλιβερά στοιχεία

Νικολίτσα Τρίγκα Εκπαιδευτικό Ρεπορτάζ

H 8η Μαρτίου είναι η ημέρα της Γυναίκας και θα πρέπει να είναι περισσότερο ημέρα προβληματισμού, παρά εορτασμού. Οι γυναίκες αξίζει να εορτάζουν κάθε ημέρα, όταν καταφέρουν να σπάσουν τα δεσμά της πατριαρχίας, της εργασιακής εκμετάλλευσης, της καταπίεσης. Με αυτή τη διαπίστωση οι εκπαιδευτικοί των ιδιωτικών σχολείων τιμούν την σημερινή ημέρα της γυναίκας αλλά όπως υπογραμμίζει η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών (ΟΙΕΛΕ) «με νομοθετικά κατοχυρωμένη όμως την ισότητα των φύλων σε όλες σχεδόν τις χώρες του δυτικού κόσμου θα περίμενε κανείς μια διαρκή βελτίωση των συνθηκών ζωής για τις γυναίκες που σήμερα– υποτίθεται – εορτάζουν». Αναφερόμενοι στην οικονομική κρίση οι εκπαιδευτικοί τονίζουν ότι χτύπησε κυρίως τις νέες γυναίκες, τις μετανάστριες εργάτριες, τις γυναίκες στην «άτυπη» οικονομία, συμπεριλαμβανομένων των οικιακών βοηθών και των γυναικών με αναπηρίες, που ήταν ήδη πολύ ευάλωτες. Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι 13 εκατομμύρια λιγότερες γυναίκες εργάζονται το 2021 σε σύγκριση με το 2019. Στον δικό μας μικρόκοσμο, στην ιδιωτική εκπαίδευση, είναι σαφές ότι οι γυναίκες συνάδελφοι υφίστανται τεράστιες διακρίσεις, καταπίεση και εργασιακή εκμετάλλευση». Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε αναφερθεί στον χώρο των ιδιωτικών νηπιαγωγείων (έναν χώρο σχεδόν αποκλειστικά γυναικείας απασχόλησης), που έχουν μεταβληθεί στην πλειονότητά τους σε χώρους βασανισμού. Οι συναδέλφισσες δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, κάνοντας συχνά δουλειές που δεν έχουν σχέση με το λειτούργημά τους, δεν πληρώνονται νόμιμα, επιστρέφουν χρήματα στο χέρι του εργοδότη, κακοποιούνται λεκτικά, ακόμη και σωματικά. Δραματική είναι και η κατάσταση σε έναν άλλο γυναικοκρατούμενο χώρο, αυτόν των Κέντρων Ξένων Γλωσσών, όπου άνω του 80% των διδασκόντων είναι γυναίκες που αμείβονται με τραγικά ωρομίσθια, που είναι θύματα της καλπάζουσας αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας και που λόγω της απογευματινής απασχόλησης σπάνια βλέπουν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν.