Θα πληρώσουν το μάρμαρο

Τα χειρότερα δεν τα είδαμε ακόμη. Μπορεί επί τόσους μήνες να μιλάμε για την κρίση στην οικονομία, αλλά δεν καταλάβαμε σε πόσο μεγάλη κρίση έχει πέσει και η πολιτική. Μάλιστα, οι ίδιοι οι πολιτικοί μέχρι τώρα δεν έχουν καταλάβει το μέγεθος της κρίσης και κυρίως της ανυποληψίας στην οποία έχουν περιπέσει. Μέχρι τώρα υπήρξαν ορισμένα περιστατικά «επιθέσεων» σε πολιτικούς, που χαρακτηρίστηκαν μεμονωμένα, αλλά όλα δείχνουν πως μόνο τέτοια δεν είναι.Η αγανάκτηση των πολιτών έχει φτάσει πλέον στο ζενίθ κι αν τελικά έρθουν και νέα μέτρα το φθινόπωρο, τότε δεν αποκλείεται να υπάρξουν και ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Φυσικά οι πρώτοι που θα πληρώσουν το μάρμαρο θα είναι τα κόμματα εξουσίας και οι πολιτικοί, κάτι που φαίνεται ήδη και με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν κυρίως ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στη συγκρότηση ισχυρών ψηφοδελτίων για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Τα κόμματα, όπως συνήθιζαν, απευθύνθηκαν βασικά σε πρωτοκλασάτα στελέχη τους, προκειμένου να έχουν περισσότερες πιθανότητες νίκης. Οι αρνήσεις που δέχτηκαν ήταν μάλλον αναμενόμενες, αφού κανένας δε θα ήθελε να «κάψει» την υποψηφιότητά του σε μια εποχή που οι αυτοδιοικητικές εκλογές ίσως αποδειχτούν δημοψήφισμα για το μνημόνιο!

Στο ΠΑΣΟΚ οι προβληματισμοί διατυπώθηκαν εδώ και καιρό, γι' αυτό για παράδειγμα στη Θεσσαλονίκη επέλεξαν να μη δώσουν χρίσμα, αλλά να στηρίξουν ανεξάρτητες υποψηφιότητες. Στη ΝΔ πίστεψαν πως θα μπορέσουν να διαχειριστούν πιο εύκολα την κατάσταση, αλλά μάλλον λογάριαζαν χωρίς την... Ντόρα. Αποτέλεσμα, να έχουμε τα πρώτα αντάρτικα, αλλά και μια διαγραφή βουλευτή που μπορεί να μην είναι και η μοναδική!

Με την είσοδο του ΔΝΤ στη χώρα μας δε χάσαμε μόνο μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας. Εχασαν και οι πολιτικοί μας το κύρος τους. Ποιος να πιστέψει ποιον; Οι υπουργοί διαφωνούν για την πολιτική που ασκούν, αλλά είναι «υποχρεωμένοι» να την εφαρμόσουν. Οι βουλευτές τα μαθαίνουν τελευταίοι μαζί με τους πολίτες. Οι τοπικοί άρχοντες μάταια περιμένουν κονδύλια από τα άδεια ταμεία. Και μέσα σε αυτήν την κατάσταση τι να κάνουν οι υποψήφιοι; Τι να υποσχεθούν;

Η κρίση αργά ή γρήγορα θα περάσει. Μέχρι τότε πρέπει να διορθώσουμε πολλά λάθη του παρελθόντος και φυσικά να στείλουμε τα μηνύματά μας. Τώρα, αν τα μηνύματα αυτά θα τα διαβάσουν σωστά οι πολιτικοί, είναι ένα άλλο θέμα!