Βουλευτές...βολευτές - Πόσα βάζουν στο χέρι κάθε μήνα την ώρα που πετσοκόβουν μισθούς και συντάξεις;

Η κοινωνία βράζει, η ανεργία συνεχώς αυξάνει, οι μισθοί και οι συντάξεις ψαλιδίζονται, αλλά οι πολιτικοί δείχνουν να είναι στον κόσμο τους παρά τους προπηλακισμούς που κάποιοι δέχονται σχεδόν σε κάθε δημόσια εμφάνισή τους. Αντί λοιπόν να προβληματιστούν και αν μη τι άλλο να πάψουν να προκαλούν εκείνοι εξακολουθούν να απολαμβάνουν τα προνόμια τους σα να μη τρέχει τίποτα, σα να μην έχει φτάσει η χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας.

Μπορεί ο προϋπολισμός της Βουλής για το 2012 που ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία (τον καταψήφισαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ) να είναι μειωμένος κατά 27 εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με αυτόν του 2011, αυτό όμως δε σημαίνει ότι έχουν περικοπεί κατά πολύ όπως θα έπρεπε οι μισθοί των βουλευτών.

Aπό τον Ιούνιο του 2011 η βουλευτική αποζημίωση δηλαδη αυτά που βάζει καθαρά στο χέρι ένας βουλευτής ειναι κατά μέσο όρο 5.934,87 μετά την μείωση του 5% από την έκτακτη εισφορά και του 3% υπέρ των ανέργων. Το ποσό αυτό αυξάνεται φυσικά όταν ο βουλευτής συμμετέχει σε πολλές επιτροπές της Βουλής (για κάθε συμμετοχή σε επιτροπή η αμοιβή του είναι 150 ευρώ).ΤΑ EXTRA ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ

Ομως στη βουλή κοστίζει πολύ περισσότερα καθώς για κάθε έναν βουλευτή το δημόσιο δίνει κάθε μήνα:

- επίδομα γραφείου: 935 ευρώ (με αυτό οι βουλευτές πληρώνουν το ενοίκο του γραφείο τους)
- οικογενειακό επίδομα: 35 ευρώ (είναι στην ουσία το επίδομα γάμου)
- ταχυδρομικά τέλη: 1.136 ευρώ (ειναι η συμφωνία ατέλειας που έχουν τα ΕΛΤΑ με τη Βουλή για να στέλνουν οι βουλευτές κάρτες και εκλογικό υλικό στους ψηφοφόρους τους)
- έξοδα κίνησης: 364 ευρώ (για τους βουλευτές της επαρχίας το ποσό ξεπερνά τα 600 ευρώ το μήνα)
- έξοδα για κινητό τηλέφωνο: εώς 200 ευρώ (εάν ο λογαριασμός ειναι μεγαλύτερος ο βουλευτής το πληρώνει από την τσέπη του)

ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ

- επίδομα ενοικίου: 1.000 ευρώ (είτε για να νοικιάσουν σπίτι στην Αθήνα είτε για να πληρωθεί το ξενοδοχείο τους με το οποίο έχει σύμβαση η Βουλή)
- 52 αεροπορικά εισιτήρια για τις μετακινήσεις τους (κυρίως για τους βουλευτές νησιωτικών περιοχών και της Βόρειας Ελλάδας)

ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ

Μέσα στα προνόμια που απολαμβάνουν οι βουλευτές περιλαμβάνονται και τα βουλευτικά αυτοκίνητα για τα οποια η Βουλη έχει κάνει σύμβαση leasing. Στον νέο προϋπολογισμό περιλαμβάνονται οι αλλαγές που έγιναν πρόσφατα. Ετσι οι βουλευτές της επαρχίας θα πάρουν αυτοκίνητα εώς 1.800 κυβικά ενώ οι βουλευτές της Αττικής και οι βουλευτές Επικρατείας θα πάρουν αυτοκίνητα εώς 1.400 κυβικά.
Επίσης όλοι οι βουλευτές μετακινούνται δωρεάν με τα Μέσα Μεταφοράς και τα πλοία.

ΚΑΙ Ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ ΔΕ ΣΤΑΜΑΤΑ ΕΔΩ

Μετά από κάθε εκλογική διαδικασία, οι νεοεκλεγμένοι βουλευτές λαμβάνουν ένα επίδομα εφάπαξ 5.000 ευρώ για να επανδρώσουν το πολιτικό τους γραφείο ενώ όσοι βουλευτές επανεκλέγονται παίρνουν 3.000 ευρώ για να ανανεώσουν τον εξοπλισμό του γραφείο τους.
Επιπλέον ο κάθε βουλευτής μπορεί να έχει 5 συνεργάτες, 4 αποσπασμένους υπαλλήλους του Δημοσίου και 1εναν επιστημονικό συνεργάτη ο οποίος πληρώνεται από τη Βουλή.
Επίσης για τους βουλευτές που ειναι για παράδειγμα μηχανικοί ή δικηγόροι και που δεν ασκούν το επάγγελμά τους η Βουλή επιβαρύνεται με τις ασφαλιστικές εισφορές τους τις οποίες καταβάλει στα ταμεία τους.

ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟ ΠΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ 68%

Η μεγάλη πρόκληση όμως είναι πως το αφορολόγητο που απολαμβάνουν οι βουλευτές αγγίζει το 68% του εισοδηματό τους. Μέχρι πρόσφατα λόγω της αυτοτελούς φορολογησης οι περισσότεροι βουλευτές επιβαρύνονταν ελάχιστα όμως τώρα καταργείται η αυτοτελής φορολόγηση και ο βουλευτής θα φορολογείται επί του συνολικού εισοδήματός του.

Μήπως θα πρέπει οι βουλευτές και οι βουλευτίνες μας να αρχίσουν να ζουν όπως και εμείς; Ίσως τότε να αντιληφθούν τι περνάμε όλοι οι υπόλοιποι.
Ισμήνη Λέντζου από το Newsit.gr

Δεν έχουν έλεος – Θα πληρώσουμε κι άλλες αυξήσεις στην ΔΕΗ!

Καλή χρονιά με νέες αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα θα μας πει η ΔΕΗ και η κυβέρνηση με την κατάσταση να έχει ξεφύγει πραγματικά.


Το θράσος τους δεν έχει τέλος. Πληρώνουμε καθημερινά δεκάδες χαράτσια και φόρους. Πληρώνουμε καθημερινά τα σπασμένα των προηγούμενων χρόνων και τώρα θα πληρώσουμε και νέες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ.

Η ΔΕΗ ζητάει αυξήσεις μέχρι και 19% παρακαλώ όμως σύμφωνα με πληροφορίες από αρμόδιες πηγές οι αυξήσεις που θα ισχύσουν από την 1η Ιανουαρίου του 2012 δεν θα φτάσει σε αυτό που ζητάει η ΔΕΗ. Το ποσοστό των αυξήσεων θα αποφασιστεί εντός των ημερών από τον υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Γ. Παπακωνσταντίνου με βάση τα στοιχεία για αύξηση του κόστους που επικαλείται η ΔΕΗ και την εισήγηση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας που επίσης αναμένεται σύντομα.Δεν αποκλείεται πάντως το ποσοστό αύξησης να είναι διψήφιο, καθώς η σταδιακή προσαρμογή των τιμολογίων του ηλεκτρικού, ώστε να αντανακλούν το κόστος, αποτελεί υποχρέωση της χώρας που απορρέει και από το μνημόνιο, με ορίζοντα ολοκλήρωσης τον Ιούνιο του 2013. Και εμείς φυσικά θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε και να πληρώνουμε.

Πιάνουν τους μεγαλοοφειλέτες και μετά τους αφήνουν ελεύθερους

Η Οικονομική Αστυνομία προχώρησε την τελευταία εβδομάδα σε δεκάδες συλλήψεις πασίγνωστων επιχειρηματιών. Μπορεί η επιχείρηση της Υπηρεσίας να στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία, αφού κατάφεραν να τους συλλάβουν, όμως χρήματα στα ταμεία δεν θα μπουν. Ο λόγος είναι απλός… το «κενό» του νόμου.

Ακόμα και αν ακούγεται παράλογο δεν υπάρχει ειδική διαδικασία για την είσπραξη των ποσών αυτών!!! «Ο νόμος που καθιέρωσε την αυτόφωρη σύλληψη για οφειλέτες προς το Δημόσιο, τείνει να ευτελιστεί, επειδή το αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο, βάσει του οποίου έγιναν οι συλλήψεις αυτές, είναι σε βαθμό… πλημμελήματος», εξηγούν δικαστικοί στο «Έθνος».

Κανείς δεν μπορεί να τους αναγκάσει να δώσουν τα εκατομμύρια που χρωστούν και κανείς δεν μπορεί να τους επιβάλλει περιοριστικούς όρους, όπως απαγόρευση εξόδου από την κρίση. Κοινώς… μια τρύπα στο νερό!
Αντίθετα, η Οικονομική Υπηρεσία θα μπορούσε να «ασχοληθεί» με όσους δεν καταβάλλουν ΦΠΑ. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να υπάρξει η απειλή της προφυλάκισης, αφού για μη καταβολή ΦΠΑ άνω των 75.000 και φοροδιαφυγής άνω των 150.000 το αδίκημα θεωρείται κακούργημα.

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση και ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, η οποία από τις 21 Απριλίου 1967 είχε επιβάλλει καθεστώς στυγνής δικτατορίας στη χώρα.

Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε στις 14 Φεβρουαρίου 1973, όταν ξεσηκώθηκαν οι φοιτητές της Αθήνας και συγκεντρώθηκαν στο Πολυτεχνείο. Ζητούσαν την κατάργηση του Ν.1347, ο οποίος προέβλεπε την υποχρεωτική στράτευση όσων ανέπτυσσαν συνδικαλιστική δράση κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Η αστυνομία, παραβιάζοντας το πανεπιστημιακό άσυλο, εισήλθε στο χώρο του ιδρύματος, συνέλαβε 11 φοιτητές και τους παρέπεμψε σε δίκη με την κατηγορία της «περιύβρισης αρχής». Οι 8 καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές, ενώ περίπου 100 άλλοι αναγκάστηκαν να διακόψουν τις σπουδές τους και να ντυθούν στο χακί.

Επτά ημέρες μετά τα πρώτα γεγονότα του Πολυτεχνείου, στις 21 Φεβρουαρίου οι φοιτητές κατέλαβαν το κτίριο της Νομικής σχολής στην Αθήνα, προβάλλοντας τα συνθήματα «Δημοκρατία», «Κάτω η Χούντα» και «Ζήτω η Ελευθερία». Η αστυνομία επενέβη και πάλι για να καταστείλει την εξέγερση, αλλά η βίαιη εκδίωξη των φοιτητών από το κτίριο της Νομικής ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την αγωνιστικότητά τους.Η εξέγερση που ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου του 1973 επρόκειτο να αποτελέσει την κορύφωση των αντιδικτατορικών εκδηλώσεων. Το πρωί εκείνης της ημέρας οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Πολυτεχνείου και αποφάσισαν την κήρυξη αποχής από τα μαθήματα, με αίτημα να γίνουν εκλογές για τους φοιτητικούς συλλόγους τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους και όχι στα τέλη του επόμενου χρόνου, όπως είχε ανακοινώσει το καθεστώς.

Ακολούθησαν συνελεύσεις φοιτητών στην Ιατρική και στη Νομική σχολή. Μάλιστα, οι φοιτητές της Νομικής εξέδωσαν ψήφισμα, με το οποίο ζητούσαν την ανάκληση των αποφάσεων της Χούντας για τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών, εκδημοκρατισμό των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 20% του προϋπολογισμού και ανάκληση του Ν.1347 για την αναγκαστική στράτευση των φοιτητών.

Όσο περνούσε η μέρα άρχισαν να μαζεύονται ολοένα και περισσότεροι φοιτητές στο Πολυτεχνείο, αλλά και άλλοι που πληροφορήθηκαν το νέο. Η αστυνομία αποδείχθηκε ανίκανη να εμποδίσει την προσέλευση του κόσμου. Το απόγευμα πάρθηκε η απόφαση για κατάληψη του Πολυτεχνείου. Οι πόρτες έκλεισαν και από τότε άρχισε η οργάνωση της εξέγερσης. Το πρώτο βήμα ήταν η εκλογή Συντονιστικής Επιτροπής, στην οποία μετείχαν 22 φοιτητές και 2 εργάτες, με σκοπό να καθοδηγήσει τον αγώνα. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν επιτροπές σε όλες τις σχολές για να οργανώσουν την κατάληψη και την επικοινωνία με την ελληνική κοινωνία.

Για το σκοπό αυτό άρχισε να λειτουργεί ένας ραδιοφωνικός σταθμός, αρχικά στο κτίριο του Χημικού και αργότερα στο κτίριο των Μηχανολόγων, με εκφωνητές τη Μαρία Δαμανάκη και τον Δημήτρη Παπαχρήστου. Επιπλέον, στο Πολυτεχνείο εγκαταστάθηκαν πολύγραφοι, που δούλευαν μέρα - νύχτα, για να πληροφορούν τους φοιτητές και τον υπόλοιπο κόσμο για τις αποφάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής και των φοιτητικών συνελεύσεων. Συγκροτήθηκαν συνεργεία φοιτητών, που έγραφαν συνθήματα σε πλακάτ, σε τοίχους, στα τρόλεϊ, στα λεωφορεία και στα ταξί, για να τα γνωρίσουν όλοι οι Αθηναίοι. Στο Πολυτεχνείο οργανώθηκε εστιατόριο και νοσοκομείο, ενώ ομάδες φοιτητών ανέλαβαν την περιφρούρηση του χώρου, ξεχωρίζοντας τους ενθουσιώδεις και δημοκράτες Αθηναίους από τους προβοκάτορες.

Η πρώτη αντίδραση του δικτατορικού καθεστώτος ήταν να στείλει μυστικούς πράκτορες να ανακατευθούν στο πλήθος που συνέρρεε στο Πολυτεχνείο και να ακροβολήσει σκοπευτές στα γύρω κτίρια. Στις 16 Νοεμβρίου μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν εναντίον του πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο έξω από το Πολυτεχνείο, με γκλομπς, δακρυγόνα και σφαίρες ντουμ-ντουμ. Οι περισσότεροι διαλύθηκαν. Όσοι έμειναν έστησαν οδοφράγματα ανατρέποντας τρόλεϊ και συγκεντρώνοντας υλικά από νεοανεγειρόμενες οικοδομές, και άναψαν φωτιές για να εξουδετερώσουν τα δακρυγόνα. Αργότερα, η αστυνομία έκανε χρήση όπλων, χωρίς όμως να πετύχει το στόχο της, την καταστολή της εξέγερσης.

Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, όταν διαπίστωσε ότι η αστυνομία αδυνατούσε να εισέλθει στο Πολυτεχνείο, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το στρατό. Κοντά στο σταθμό Λαρίσης συγκεντρώθηκαν τρεις μοίρες ΛΟΚ και μία μοίρα αλεξιπτωτιστών από τη Θεσσαλονίκη. Τρία άρματα μάχης κατέβηκαν από το Γουδί προς το Πολυτεχνείο. Τα δύο στάθμευσαν στις οδούς Τοσίτσα και Στουρνάρα, αποκλείοντας τις πλαϊνές πύλες του ιδρύματος και το άλλο έλαβε θέση απέναντι από την κεντρική πύλη. Η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών ζήτησε διαπραγματεύσεις, αλλά το αίτημά τους απορρίφθηκε.

Στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου το άρμα που βρισκόταν απέναντι από την κεντρική πύλη έλαβε εντολή να εισβάλλει. Έπεσε πάνω στην πύλη και την έριξε, παρασέρνοντας στο διάβα του μία κοπέλα που ήταν σκαρφαλωμένη στον περίβολο κρατώντας την ελληνική σημαία. Οι μοίρες των ΛΟΚ, μαζί με ομάδες -μυστικών και μη- αστυνομικών, εισέβαλαν στο Πολυτεχνείο και κυνήγησαν τους φοιτητές, οι οποίοι πηδώντας από τα κάγκελα προσπάθησαν να διαφύγουν στους γύρω δρόμους. Τους κυνηγούσαν αστυνομικοί, πεζοναύτες, ΕΣΑτζήδες. Αρκετοί σώθηκαν βρίσκοντας άσυλο στις γύρω πολυκατοικίες, πολλοί συνελήφθησαν κα μεταφέρθηκαν στη Γενική Ασφάλεια και στην ΕΣΑ.

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας, στις 17 Νοεμβρίου συνελήφθησαν 840 άτομα. Όμως, μετά τη Μεταπολίτευση, αξιωματικοί της Αστυνομίας, ανακρινόμενοι, ανέφεραν ότι οι συλληφθέντες ξεπέρασαν τα 2400 άτομα. Οι νεκροί επισήμως ανήλθαν σε 34 άτομα. Στην ανάκριση που διενεργήθηκε το φθινόπωρο του 1975 εναντίον των πρωταιτίων της καταστολής εντοπίστηκαν 21 περιπτώσεις θανάσιμου τραυματισμού. Ωστόσο, τα θύματα πρέπει να ήταν πολύ περισσότερα, διότι πολλοί βαριά τραυματισμένοι, προκειμένου να διαφύγουν τη σύλληψη, αρνήθηκαν να διακομιστούν σε νοσοκομείο.

Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος κήρυξε στρατιωτικό νόμο, αλλά στις 25 Νοεμβρίου ανατράπηκε με πραξικόπημα. Πρόεδρος ορίστηκε ο αντιστράτηγος Φαίδων Γκιζίκης και πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος. Όμως ο ισχυρός άνδρας του νέου καθεστώτος ήταν ο διοικητής της Στρατιωτικής Αστυνομίας, ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, που επέβαλλε ένα καθεστώς σκληρότερο από εκείνο του Παπαδόπουλου.

Η δικτατορία κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου του 1974, αφού είχε ήδη προηγηθεί η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο Γκιζίκης και ο αντιστράτηγος Ντάβος, διοικητής του Γ' Σώματος Στρατού, κάλεσαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να επιστρέψει στην Ελλάδα για να επαναφέρει τη δημοκρατική διακυβέρνηση.

Διαφήμιση και η έξαρση της Βίας στη σύγχρονη καταναλωτική Κοινωνία

Έπειτα από δύο δεκαετίες περίπου έντονου καταναλωτισμού και ευδαιμονίας το καταναλωτικό κοινό φαίνεται να κάνει πίσω, ως προς την άνευ μέτρου κατανάλωση, και να περιορίζεται στα άκρως απαραίτητα για την επιβίωσή του(;). Πώς όμως φτάσαμε από το ένα άκρο στο άλλο; Από την αλόγιστη σπατάλη στα απαραίτητα; Ποιος ήταν ο ρόλος της διαφήμισης πάνω σ’αυτό το θέμα;
Σύμφωνα με τον Ουμπέρτο Έκο, η διαφήμιση όλα αυτά τα χρόνια δεν έκανε τίποτε άλλο απ’αυτό που της παράγγελνε το σύστημα. Δηλαδή να επιδιώκει και να επιτυγχάνει να ερεθίζει τις επιθυμίες του καταναλωτικού κοινού. Κάνοντάς το όμως,
δεν ώθησε απλά τον κόσμο να θέλει, αλλά του είπε τι να θέλει και τι ήταν καλό να θέλει.
Είπε ακόμη και στον άνεργο ότι μπορούσε να επιθυμεί αυτοκίνητο, ότι όλοι μπορούσαν να το αποχτήσουν κι ότι πάντως περισσότερο από δικαίωμα,
ήταν υποχρέωση να το επιθυμούν. Το ίδιο έγινε και για το διαμέρισμα , για τη γραβάτα , για το μηχανάκι κ.λ.π ).
Όμως μια επιθυμία, ερεθισμένη και ανικανοποίητη, μπορεί να πάρει δύο δρόμους: την ατομική εξέγερση(την εγκληματική πράξη για παράνομη ιδιοποίηση των αγαθών άλλου) και τη συλλογική επανάσταση( τον κοινωνικό αγώνα για σωστότερη διανομή του κοινού πλούτου).Μπορούμε να πούμε ότι ένα από τα αποτελέσματα της καταναλωτικής προπαγάνδας υπήρξε και η αύξηση της κοινωνικής ανταγωνιστικότητας για την κατάκτηση μιας ευδαιμονίας που παρουσιαζόταν σαν δυνατή για όλους και που τελικά αποδείχτηκε σχεδόν άφταστη. Επίσης η καταναλωτική προπαγάνδα είναι τελικά. υπεύθυνη για διάφορες εγκληματικές πράξεις( απαγωγές, ληστείες, παραβιάσεις σπιτιών κ.λ.π) κυρίως από ανθρώπους που θεωρούν τον εαυτό τους αποκλεισμένο από αγαθά που διαφημίζονται σε κάθε γωνιά των δρόμων.
Το σύστημα λοιπόν αφού πρώτα ερέθισε τις επιθυμίες για όλα τα πράγματα, άρχισε να τρομοκρατείται γιατί ο κόσμος πλέον απαιτεί τουλάχιστον ένα μέρος χωρίς να πρέπει να εγκληματήσει. Όμως για το σύστημα κάτι τέτοιο είναι παράλογο και υπερβολικό. Οι πολίτες πρέπει να καταναλώνουν αυτά που πρέπει και όχι να ζητούν πολυτέλειες. Πρέπει να ζητούν αυτά που τους προσφέρει και όχι αυτά που έχει το ίδιο το σύστημα και οι εκπρόσωποί του. Έλα όμως που συνήθειες χρόνων είναι πολύ δύσκολο να εξαλειφθούν; Πώς να προσαρμοστείς βιαίως σε μια καινούργια κατάσταση;
Επειδή λοιπόν είναι δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο με συναίνεση, οδηγούμεθα σε βίαιες συγκρούσεις οι οποίες απ΄ότι φαίνεται είναι το αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης και όχι οι αιτίες.

Σοκ: Τις 900.000 έφτασαν οι άνεργοι τον Αύγουστο

Δραματική αύξηση παρουσίασαν τα ποσοστά ανεργίας τον Αύγουστο, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε σήμερα η Ελληνική Στατιστική Αρχή.
Η ανεργία σκαρφάλωσε στο 18,4%, από 16,5% τον προηγούμενο μήνα και 12,2% τον Αύγουστο του 2010. Και αυτό γιατί, σύμφωνα με τα στοιχεία, το τελευταίο έτος οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 294.845 άτομα ή 48,1% σε 907.953.
Συγκεκριμένα, οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 364.353 άτομα σε σχέση με τον Αύγουστο του 2010 (-8,3%) και κατά 105.469 άτομα σε σχέση με το Ιούλιο του 2011 (-2,5%).
Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 294.845 άτομα σε σχέση με τον Αύγουστο του 2010 (αύξηση 48,1%) και κατά 87.677 άτομα σε σχέση με το Ιούλιο του 2011 (αύξηση 10,7%).
Ανά περιφέρεια, τα υψηλότερα ποσοστά είναι σε Δυτική Μακεδονία (23,1%), Κεντρική Μακεδονία (20,7%) και Δυτική Ελλάδα (20,6%).

Σαρώνει η ανεργία τις γυναίκες και τους νέους:

"Αδύναμοι κρίκοι" στην βαριά αλυσσίδα των ανέργων αποτελούν, σύμφωνα με τα στοιχεία, οι νέοι και οι γυναίκες.

Στις γυναίκες, το ποσοστό είναι 22,3% και στους άνδρες 15,5%. Στους νέους έως 24 ετών, η ανεργία «θερίζει», καθώς σχεδόν ένας στους δύο (43,5%) είναι χωρίς δουλειά. Στις ηλικίες έως 34 ετών, το ποσοστό ανέρχεται στο 24,9%.

Θεριεύει η απαισιοδοξία

Βυθισμένους στην απαισιοδοξία βρίσκει τόσο τους επιχειρηματίες όσο και τους καταναλωτές η νέα εξαμηνιαία έρευνα του «Βαρόμετρου» του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης (ΕΒΕΘ).

Οπως ανακοινώθηκε, το τελευταίο «Βαρόμετρο» αποτυπώνει τις πλέον απαισιόδοξες εκτιμήσεις επιχειρηματιών και καταναλωτών, από τη θεσμοθέτησή του μέχρι σήμερα. Μάλιστα στη βιομηχανία και, κυρίως στις υπηρεσίες, ο τοπικός δείκτης δείχνει μια αισθητά χειρότερη κατάσταση προσδοκιών στο Νομό Θεσσαλονίκης, σε σχέση με το σύνολο της χώρας.
Στη βιομηχανία όμως, πέραν της ιδιαίτερα αυξημένης απαισιοδοξίας για την εξέλιξη των παραγγελιών και της παραγωγής, αίσθηση προκαλεί και η ιδιαίτερα αρνητική εκτίμηση για την εξέλιξη της εξαγωγικής δραστηριότητας στο μέλλον, ενώ κι εδώ παραμένει η διαφοροποίηση των εκτιμήσεων σε σχέση με το εθνικό επίπεδο.

Στην έρευνα μεταξύ των καταναλωτών είναι πλέον φανερό ότι έχει αυξηθεί το ποσοστό αυτών που ζουν από παλιές αποταμιεύσεις ή δάνεια, ενώ έχει μειωθεί το ποσοστό εκείνων που δηλώνουν ότι τα φέρνουν ίσα ίσα.
ΜΠ.ΓΙΑΝ.

Το «πετρέλαιο του μέλλοντος»

Θα υπάρχει αρκετό για όλους ή όντως οι επόμενοι πόλεμοι θα γίνουν για το νερό, που ήδη θεωρείται «αγαθό στρατηγικής σημασίας»; Με παγκόσμιο πληθυσμό που αγγίζει ήδη τα 7 δισ. και αναμένεται να φτάσει τα 9 δισ. στα μέσα του αιώνα, αυξάνονται οι επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι το καθαρό νερό αναδεικνύεται στο «πετρέλαιο του μέλλοντος».
Εκτός από τη ραγδαία αύξηση του πληθυσμού της Γης, η μαζική κατανάλωση, η κατάχρηση των φυσικών πόρων αλλά και η μόλυνση των υδάτινων πόρων μειώνουν τη διαθεσιμότητα του πόσιμου νερού, που δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες της εποχής μας και διαρκώς μειώνεται.

Αριθμοί «φρίκης»

Το θέμα φέρνει για άλλη μία φορά στο προσκήνιο το Παγκόσμιο Ινστιτούτο Φυσικών Πόρων (WRI) με έκθεσή του στην οποία υποστηρίζεται ότι η χρήση του νερού αναμένεται να αυξηθεί κατά 50% στις αναπτυσσόμενες χώρες και κατά 18% στις αναπτυγμένες από το 2007 έως το 2025. Εκτιμάται επίσης ότι μέσα στα επόμενα 20 χρόνια η ποσότητα νερού που αναλογεί σε κάθε άνθρωπο θα μειωθεί κατά 30%.

Σύμφωνα με το πόρισμα του αμερικανικού ινστιτούτου, σήμερα τουλάχιστον 1 δισ. άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, 2 δισ. δεν διαθέτουν νερό ακόμη και για την υποτυπώδη υγιεινή, ενώ 5 εκατ. άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες που σχετίζονται με την κατανάλωση μολυσμένου νερού ή με ξηρασία. «Αντιμετωπίζουμε μια σοβαρή πρόκληση» λέει η Κίρστι Τζένκινσον του WRI, υποστηρίζοντας για άλλη μία φορά ότι στο μέλλον θα επιδεινωθεί η κατάσταση των πληθυσμών που ήδη αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα.
απο την "Ε"
(Πηγές: Reuters, www.wri.org)