Συμβόλαια σε δραχμές (;) μετά τον Μάρτιο του 2012

«Ο εφιάλτης στον δρόμο με τις... δραχμές», (και όχι «με τις λεύκες» όπως είναι ο τίτλος του πασίγνωστου φιλμ), επανέρχεται, πλέον, όχι ως απλό σενάριο συγγραφικής φαντασίας για την Ελλάδα...

Αυτή τη φορά έχει και «πιστοποίηση iso», από γερμανικές και ολλανδικές επιχειρήσεις!

Μετά το σχετικό προ μηνός «επεισόδιο» με τον ταξιδιωτικό οργανισμό TUI, τώρα το σενάριο επιστροφής της Ελλάδας στο προ της ένταξής της στη ζώνη του ευρώ, νόμισμα, τη δραχμή, αποκτά σάρκα και οστά, μέσω πολλών γερμανικών και ολλανδικών επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν εμπορικές σχέσεις με ελληνικές, εξαγωγικές κατά βάση, επιχειρήσεις.

Σύμφωνα με όσα αναφέρονται, μεταξύ άλλων σε σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας Ισοτιμία, μεγάλες επιχειρήσεις των παραπάνω δύο χωρών είναι έτοιμες να θέσουν σε εφαρμογή σχέδιο εναλλακτικής πληρωμής σε δραχμές, σε περίπτωση κατάρρευσης της χώρας και εξόδου από το ευρώ, ώστε να διασφαλίσουν τα χρήματά τους! Μία εμπορική συναλλαγή - βόμβα για τα θεμέλια τόσο της ελληνικής όσο και της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Και ρωτάμε, εμείς στο planet-greece. Μήπως πρέπει να αναλάβουμε πρωτοβουλία και να ξεκινήσουμε μποϊκοτάζ σε ΟΛΑ τα γερμανικά και Ολλανδικά προϊόντα; Μήπως έχει παρατραβήξει αυτό το παιχνίδι σε βάρος της Ελλάδας, τη στιγμή που εμείς είμαστε από τους καλύτερους πελάτες τους σε όλη την Ευρώπη, στα προϊόντα τους; Να μείνουν όλα στο ράφι, απούλητα; Να στραφούμε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στην αγορά ελληνικών προϊόντων;
Αναρτήθηκε από kafeneio

Το πολιτικό σύστημα και οι πολίτες

Τελικά, εγκρίθηκε η εκταμίευση της 6ης δόσης του δανείου η οποία θα γίνει στις 10 με 15 Δεκεμβρίου 2011. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της, η Κυβέρνηση θα καταφέρει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της σε μισθούς και συντάξεις μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου του 2012. Συνεπώς, γίνεται σαφές ότι η 6η δόση δε θα πήγαινε μόνο για μισθούς και συντάξεις, όπως μας έλεγαν, αλλά και για άλλες υποχρεώσεις. Από κει και πέρα όμως τι; Μάλλον θα αρχίσουν να διαπραγματεύονται την επόμενη δόση και ούτω καθεξής. Όμως αυτό δεν έχει τελειωμό. Κακά τα ψέματα. Το πρόβλημα που υπάρχει δεν μπορεί να λυθεί οριστικά με συνεχή δάνεια. Γιατί τότε θα έχουμε άλλες δυσάρεστες για εμάς επιπτώσεις( θέματα εξωτερικής πολιτικής).
Εν τω μεταξύ η ύφεση όσο πάει και βαθαίνει. Εκεί που μας έλεγαν ότι θα διαρκέσει μέχρι το 2013 τώρα μιλάνε για 2015 και βλέπουμε. Δηλαδή, παρατηρούμε ότι η πατρίδα μας πραγματοποιεί, εξαιτίας της πολιτικής που ακολουθείται, ρεκόρ ύφεσης. Η μεγάλη αυτή διάρκεια όμως και η έντασή της δημιουργούν τεράστια προβλήματα στις όποιες επιχειρήσεις έχουν απομείνει αλλά και στα νοικοκυριά. Αποτέλεσμα;
Αύξηση της ανεργίας σε ανησυχητικό επίπεδο και δημιουργία νεόπτωχων. Σύμφωνα με την εφημερίδα « Έθνος», μία ολόκληρη πόλη κοιμάται στους δρόμους μη βρίσκοντας πλέον στέγη. Άραγε ενδιαφέρει αυτό τους ιθύνοντες; Ή τους ενδιαφέρει μόνο να περνάν αυτοί καλά και το περιβάλλον τους και να μη θίγονται τα προνόμιά τους και γενικότερα τα συμφέροντά τους; Τι έκαναν αυτοί μέχρι τώρα για να αποτρέψουν αυτή τη δύσκολη περίοδο που περνά ο τόπος και οι συμπολίτες τους;
Προσέξτε: Δεν κατάργησαν Δημόσιους Οργανισμούς που δεν είχαν κανένα αντικείμενο, δεν έκαναν ορθολογική κατανομή του ανθρώπινου δυναμικού που πλεόναζε κι απ΄την άλλη πρότειναν την εργασιακή εφεδρεία, οδηγώντας σε απόλυση χιλιάδες υπαλλήλους. Όλες οι αποφάσεις παίρνονται στα πρόχειρα χωρίς τελικά να φέρνουν τε επιθυμητά αποτελέσματα. Κόβουν συνεχώς μισθούς και συντάξεις και το έλλειμμα αντί να μειώνεται αυξάνεται. Τι συμβαίνει άραγε; Γιατί δεν μας ενημερώνουν; Τι φοβούνται; Μήπως ότι θα αποκαλυφθεί η πλήρη ανικανότητά τους;
Αλλά μήπως έκαναν κάτι για τη διαφθορά που ζει και βασιλεύει, για την πάταξη της φοροδιαφυγής, για την πάταξη της εγκληματικότητας που όσο πάει και αυξάνεται;
Δεν έπρεπε να υπάρξει μια πρόβλεψη, ένα σχέδιο απ’αυτούς τι θα γίνει σε περίπτωση που γυρίσουμε στη δραχμή( γιατί και αυτό ακούγεται) και να ενημερώσουν επίσημα τους πολίτες; Από την άλλη όμως ενδιαφέρονται για τις συντάξεις τους, για το αφορολόγητο μεγάλου τμήματος των αποδοχών τους, για τα επιδόματά τους ενώ ψηφίζουν την κατάργηση των φορολογικών προνομίων για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.
Τέλος πρέπει να αντιληφθούν ότι με την ακολουθούμενη πολιτική πολλοί εργαζόμενοι με τα χρήματα που παίρνουν δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους και ότι όσο είναι ακόμη καιρός να την αλλάξουν προς όφελος του λαού γιατί σε λίγο θα είναι πλέον αργά.

Βουλευτές...βολευτές - Πόσα βάζουν στο χέρι κάθε μήνα την ώρα που πετσοκόβουν μισθούς και συντάξεις;

Η κοινωνία βράζει, η ανεργία συνεχώς αυξάνει, οι μισθοί και οι συντάξεις ψαλιδίζονται, αλλά οι πολιτικοί δείχνουν να είναι στον κόσμο τους παρά τους προπηλακισμούς που κάποιοι δέχονται σχεδόν σε κάθε δημόσια εμφάνισή τους. Αντί λοιπόν να προβληματιστούν και αν μη τι άλλο να πάψουν να προκαλούν εκείνοι εξακολουθούν να απολαμβάνουν τα προνόμια τους σα να μη τρέχει τίποτα, σα να μην έχει φτάσει η χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας.

Μπορεί ο προϋπολισμός της Βουλής για το 2012 που ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία (τον καταψήφισαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ) να είναι μειωμένος κατά 27 εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με αυτόν του 2011, αυτό όμως δε σημαίνει ότι έχουν περικοπεί κατά πολύ όπως θα έπρεπε οι μισθοί των βουλευτών.

Aπό τον Ιούνιο του 2011 η βουλευτική αποζημίωση δηλαδη αυτά που βάζει καθαρά στο χέρι ένας βουλευτής ειναι κατά μέσο όρο 5.934,87 μετά την μείωση του 5% από την έκτακτη εισφορά και του 3% υπέρ των ανέργων. Το ποσό αυτό αυξάνεται φυσικά όταν ο βουλευτής συμμετέχει σε πολλές επιτροπές της Βουλής (για κάθε συμμετοχή σε επιτροπή η αμοιβή του είναι 150 ευρώ).ΤΑ EXTRA ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ

Ομως στη βουλή κοστίζει πολύ περισσότερα καθώς για κάθε έναν βουλευτή το δημόσιο δίνει κάθε μήνα:

- επίδομα γραφείου: 935 ευρώ (με αυτό οι βουλευτές πληρώνουν το ενοίκο του γραφείο τους)
- οικογενειακό επίδομα: 35 ευρώ (είναι στην ουσία το επίδομα γάμου)
- ταχυδρομικά τέλη: 1.136 ευρώ (ειναι η συμφωνία ατέλειας που έχουν τα ΕΛΤΑ με τη Βουλή για να στέλνουν οι βουλευτές κάρτες και εκλογικό υλικό στους ψηφοφόρους τους)
- έξοδα κίνησης: 364 ευρώ (για τους βουλευτές της επαρχίας το ποσό ξεπερνά τα 600 ευρώ το μήνα)
- έξοδα για κινητό τηλέφωνο: εώς 200 ευρώ (εάν ο λογαριασμός ειναι μεγαλύτερος ο βουλευτής το πληρώνει από την τσέπη του)

ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ

- επίδομα ενοικίου: 1.000 ευρώ (είτε για να νοικιάσουν σπίτι στην Αθήνα είτε για να πληρωθεί το ξενοδοχείο τους με το οποίο έχει σύμβαση η Βουλή)
- 52 αεροπορικά εισιτήρια για τις μετακινήσεις τους (κυρίως για τους βουλευτές νησιωτικών περιοχών και της Βόρειας Ελλάδας)

ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ

Μέσα στα προνόμια που απολαμβάνουν οι βουλευτές περιλαμβάνονται και τα βουλευτικά αυτοκίνητα για τα οποια η Βουλη έχει κάνει σύμβαση leasing. Στον νέο προϋπολογισμό περιλαμβάνονται οι αλλαγές που έγιναν πρόσφατα. Ετσι οι βουλευτές της επαρχίας θα πάρουν αυτοκίνητα εώς 1.800 κυβικά ενώ οι βουλευτές της Αττικής και οι βουλευτές Επικρατείας θα πάρουν αυτοκίνητα εώς 1.400 κυβικά.
Επίσης όλοι οι βουλευτές μετακινούνται δωρεάν με τα Μέσα Μεταφοράς και τα πλοία.

ΚΑΙ Ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ ΔΕ ΣΤΑΜΑΤΑ ΕΔΩ

Μετά από κάθε εκλογική διαδικασία, οι νεοεκλεγμένοι βουλευτές λαμβάνουν ένα επίδομα εφάπαξ 5.000 ευρώ για να επανδρώσουν το πολιτικό τους γραφείο ενώ όσοι βουλευτές επανεκλέγονται παίρνουν 3.000 ευρώ για να ανανεώσουν τον εξοπλισμό του γραφείο τους.
Επιπλέον ο κάθε βουλευτής μπορεί να έχει 5 συνεργάτες, 4 αποσπασμένους υπαλλήλους του Δημοσίου και 1εναν επιστημονικό συνεργάτη ο οποίος πληρώνεται από τη Βουλή.
Επίσης για τους βουλευτές που ειναι για παράδειγμα μηχανικοί ή δικηγόροι και που δεν ασκούν το επάγγελμά τους η Βουλή επιβαρύνεται με τις ασφαλιστικές εισφορές τους τις οποίες καταβάλει στα ταμεία τους.

ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟ ΠΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ 68%

Η μεγάλη πρόκληση όμως είναι πως το αφορολόγητο που απολαμβάνουν οι βουλευτές αγγίζει το 68% του εισοδηματό τους. Μέχρι πρόσφατα λόγω της αυτοτελούς φορολογησης οι περισσότεροι βουλευτές επιβαρύνονταν ελάχιστα όμως τώρα καταργείται η αυτοτελής φορολόγηση και ο βουλευτής θα φορολογείται επί του συνολικού εισοδήματός του.

Μήπως θα πρέπει οι βουλευτές και οι βουλευτίνες μας να αρχίσουν να ζουν όπως και εμείς; Ίσως τότε να αντιληφθούν τι περνάμε όλοι οι υπόλοιποι.
Ισμήνη Λέντζου από το Newsit.gr

Δεν έχουν έλεος – Θα πληρώσουμε κι άλλες αυξήσεις στην ΔΕΗ!

Καλή χρονιά με νέες αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα θα μας πει η ΔΕΗ και η κυβέρνηση με την κατάσταση να έχει ξεφύγει πραγματικά.


Το θράσος τους δεν έχει τέλος. Πληρώνουμε καθημερινά δεκάδες χαράτσια και φόρους. Πληρώνουμε καθημερινά τα σπασμένα των προηγούμενων χρόνων και τώρα θα πληρώσουμε και νέες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ.

Η ΔΕΗ ζητάει αυξήσεις μέχρι και 19% παρακαλώ όμως σύμφωνα με πληροφορίες από αρμόδιες πηγές οι αυξήσεις που θα ισχύσουν από την 1η Ιανουαρίου του 2012 δεν θα φτάσει σε αυτό που ζητάει η ΔΕΗ. Το ποσοστό των αυξήσεων θα αποφασιστεί εντός των ημερών από τον υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Γ. Παπακωνσταντίνου με βάση τα στοιχεία για αύξηση του κόστους που επικαλείται η ΔΕΗ και την εισήγηση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας που επίσης αναμένεται σύντομα.Δεν αποκλείεται πάντως το ποσοστό αύξησης να είναι διψήφιο, καθώς η σταδιακή προσαρμογή των τιμολογίων του ηλεκτρικού, ώστε να αντανακλούν το κόστος, αποτελεί υποχρέωση της χώρας που απορρέει και από το μνημόνιο, με ορίζοντα ολοκλήρωσης τον Ιούνιο του 2013. Και εμείς φυσικά θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε και να πληρώνουμε.

Πιάνουν τους μεγαλοοφειλέτες και μετά τους αφήνουν ελεύθερους

Η Οικονομική Αστυνομία προχώρησε την τελευταία εβδομάδα σε δεκάδες συλλήψεις πασίγνωστων επιχειρηματιών. Μπορεί η επιχείρηση της Υπηρεσίας να στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία, αφού κατάφεραν να τους συλλάβουν, όμως χρήματα στα ταμεία δεν θα μπουν. Ο λόγος είναι απλός… το «κενό» του νόμου.

Ακόμα και αν ακούγεται παράλογο δεν υπάρχει ειδική διαδικασία για την είσπραξη των ποσών αυτών!!! «Ο νόμος που καθιέρωσε την αυτόφωρη σύλληψη για οφειλέτες προς το Δημόσιο, τείνει να ευτελιστεί, επειδή το αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο, βάσει του οποίου έγιναν οι συλλήψεις αυτές, είναι σε βαθμό… πλημμελήματος», εξηγούν δικαστικοί στο «Έθνος».

Κανείς δεν μπορεί να τους αναγκάσει να δώσουν τα εκατομμύρια που χρωστούν και κανείς δεν μπορεί να τους επιβάλλει περιοριστικούς όρους, όπως απαγόρευση εξόδου από την κρίση. Κοινώς… μια τρύπα στο νερό!
Αντίθετα, η Οικονομική Υπηρεσία θα μπορούσε να «ασχοληθεί» με όσους δεν καταβάλλουν ΦΠΑ. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να υπάρξει η απειλή της προφυλάκισης, αφού για μη καταβολή ΦΠΑ άνω των 75.000 και φοροδιαφυγής άνω των 150.000 το αδίκημα θεωρείται κακούργημα.

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση και ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, η οποία από τις 21 Απριλίου 1967 είχε επιβάλλει καθεστώς στυγνής δικτατορίας στη χώρα.

Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε στις 14 Φεβρουαρίου 1973, όταν ξεσηκώθηκαν οι φοιτητές της Αθήνας και συγκεντρώθηκαν στο Πολυτεχνείο. Ζητούσαν την κατάργηση του Ν.1347, ο οποίος προέβλεπε την υποχρεωτική στράτευση όσων ανέπτυσσαν συνδικαλιστική δράση κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Η αστυνομία, παραβιάζοντας το πανεπιστημιακό άσυλο, εισήλθε στο χώρο του ιδρύματος, συνέλαβε 11 φοιτητές και τους παρέπεμψε σε δίκη με την κατηγορία της «περιύβρισης αρχής». Οι 8 καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές, ενώ περίπου 100 άλλοι αναγκάστηκαν να διακόψουν τις σπουδές τους και να ντυθούν στο χακί.

Επτά ημέρες μετά τα πρώτα γεγονότα του Πολυτεχνείου, στις 21 Φεβρουαρίου οι φοιτητές κατέλαβαν το κτίριο της Νομικής σχολής στην Αθήνα, προβάλλοντας τα συνθήματα «Δημοκρατία», «Κάτω η Χούντα» και «Ζήτω η Ελευθερία». Η αστυνομία επενέβη και πάλι για να καταστείλει την εξέγερση, αλλά η βίαιη εκδίωξη των φοιτητών από το κτίριο της Νομικής ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την αγωνιστικότητά τους.Η εξέγερση που ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου του 1973 επρόκειτο να αποτελέσει την κορύφωση των αντιδικτατορικών εκδηλώσεων. Το πρωί εκείνης της ημέρας οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Πολυτεχνείου και αποφάσισαν την κήρυξη αποχής από τα μαθήματα, με αίτημα να γίνουν εκλογές για τους φοιτητικούς συλλόγους τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους και όχι στα τέλη του επόμενου χρόνου, όπως είχε ανακοινώσει το καθεστώς.

Ακολούθησαν συνελεύσεις φοιτητών στην Ιατρική και στη Νομική σχολή. Μάλιστα, οι φοιτητές της Νομικής εξέδωσαν ψήφισμα, με το οποίο ζητούσαν την ανάκληση των αποφάσεων της Χούντας για τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών, εκδημοκρατισμό των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 20% του προϋπολογισμού και ανάκληση του Ν.1347 για την αναγκαστική στράτευση των φοιτητών.

Όσο περνούσε η μέρα άρχισαν να μαζεύονται ολοένα και περισσότεροι φοιτητές στο Πολυτεχνείο, αλλά και άλλοι που πληροφορήθηκαν το νέο. Η αστυνομία αποδείχθηκε ανίκανη να εμποδίσει την προσέλευση του κόσμου. Το απόγευμα πάρθηκε η απόφαση για κατάληψη του Πολυτεχνείου. Οι πόρτες έκλεισαν και από τότε άρχισε η οργάνωση της εξέγερσης. Το πρώτο βήμα ήταν η εκλογή Συντονιστικής Επιτροπής, στην οποία μετείχαν 22 φοιτητές και 2 εργάτες, με σκοπό να καθοδηγήσει τον αγώνα. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν επιτροπές σε όλες τις σχολές για να οργανώσουν την κατάληψη και την επικοινωνία με την ελληνική κοινωνία.

Για το σκοπό αυτό άρχισε να λειτουργεί ένας ραδιοφωνικός σταθμός, αρχικά στο κτίριο του Χημικού και αργότερα στο κτίριο των Μηχανολόγων, με εκφωνητές τη Μαρία Δαμανάκη και τον Δημήτρη Παπαχρήστου. Επιπλέον, στο Πολυτεχνείο εγκαταστάθηκαν πολύγραφοι, που δούλευαν μέρα - νύχτα, για να πληροφορούν τους φοιτητές και τον υπόλοιπο κόσμο για τις αποφάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής και των φοιτητικών συνελεύσεων. Συγκροτήθηκαν συνεργεία φοιτητών, που έγραφαν συνθήματα σε πλακάτ, σε τοίχους, στα τρόλεϊ, στα λεωφορεία και στα ταξί, για να τα γνωρίσουν όλοι οι Αθηναίοι. Στο Πολυτεχνείο οργανώθηκε εστιατόριο και νοσοκομείο, ενώ ομάδες φοιτητών ανέλαβαν την περιφρούρηση του χώρου, ξεχωρίζοντας τους ενθουσιώδεις και δημοκράτες Αθηναίους από τους προβοκάτορες.

Η πρώτη αντίδραση του δικτατορικού καθεστώτος ήταν να στείλει μυστικούς πράκτορες να ανακατευθούν στο πλήθος που συνέρρεε στο Πολυτεχνείο και να ακροβολήσει σκοπευτές στα γύρω κτίρια. Στις 16 Νοεμβρίου μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν εναντίον του πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο έξω από το Πολυτεχνείο, με γκλομπς, δακρυγόνα και σφαίρες ντουμ-ντουμ. Οι περισσότεροι διαλύθηκαν. Όσοι έμειναν έστησαν οδοφράγματα ανατρέποντας τρόλεϊ και συγκεντρώνοντας υλικά από νεοανεγειρόμενες οικοδομές, και άναψαν φωτιές για να εξουδετερώσουν τα δακρυγόνα. Αργότερα, η αστυνομία έκανε χρήση όπλων, χωρίς όμως να πετύχει το στόχο της, την καταστολή της εξέγερσης.

Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, όταν διαπίστωσε ότι η αστυνομία αδυνατούσε να εισέλθει στο Πολυτεχνείο, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το στρατό. Κοντά στο σταθμό Λαρίσης συγκεντρώθηκαν τρεις μοίρες ΛΟΚ και μία μοίρα αλεξιπτωτιστών από τη Θεσσαλονίκη. Τρία άρματα μάχης κατέβηκαν από το Γουδί προς το Πολυτεχνείο. Τα δύο στάθμευσαν στις οδούς Τοσίτσα και Στουρνάρα, αποκλείοντας τις πλαϊνές πύλες του ιδρύματος και το άλλο έλαβε θέση απέναντι από την κεντρική πύλη. Η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών ζήτησε διαπραγματεύσεις, αλλά το αίτημά τους απορρίφθηκε.

Στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου το άρμα που βρισκόταν απέναντι από την κεντρική πύλη έλαβε εντολή να εισβάλλει. Έπεσε πάνω στην πύλη και την έριξε, παρασέρνοντας στο διάβα του μία κοπέλα που ήταν σκαρφαλωμένη στον περίβολο κρατώντας την ελληνική σημαία. Οι μοίρες των ΛΟΚ, μαζί με ομάδες -μυστικών και μη- αστυνομικών, εισέβαλαν στο Πολυτεχνείο και κυνήγησαν τους φοιτητές, οι οποίοι πηδώντας από τα κάγκελα προσπάθησαν να διαφύγουν στους γύρω δρόμους. Τους κυνηγούσαν αστυνομικοί, πεζοναύτες, ΕΣΑτζήδες. Αρκετοί σώθηκαν βρίσκοντας άσυλο στις γύρω πολυκατοικίες, πολλοί συνελήφθησαν κα μεταφέρθηκαν στη Γενική Ασφάλεια και στην ΕΣΑ.

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας, στις 17 Νοεμβρίου συνελήφθησαν 840 άτομα. Όμως, μετά τη Μεταπολίτευση, αξιωματικοί της Αστυνομίας, ανακρινόμενοι, ανέφεραν ότι οι συλληφθέντες ξεπέρασαν τα 2400 άτομα. Οι νεκροί επισήμως ανήλθαν σε 34 άτομα. Στην ανάκριση που διενεργήθηκε το φθινόπωρο του 1975 εναντίον των πρωταιτίων της καταστολής εντοπίστηκαν 21 περιπτώσεις θανάσιμου τραυματισμού. Ωστόσο, τα θύματα πρέπει να ήταν πολύ περισσότερα, διότι πολλοί βαριά τραυματισμένοι, προκειμένου να διαφύγουν τη σύλληψη, αρνήθηκαν να διακομιστούν σε νοσοκομείο.

Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος κήρυξε στρατιωτικό νόμο, αλλά στις 25 Νοεμβρίου ανατράπηκε με πραξικόπημα. Πρόεδρος ορίστηκε ο αντιστράτηγος Φαίδων Γκιζίκης και πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος. Όμως ο ισχυρός άνδρας του νέου καθεστώτος ήταν ο διοικητής της Στρατιωτικής Αστυνομίας, ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, που επέβαλλε ένα καθεστώς σκληρότερο από εκείνο του Παπαδόπουλου.

Η δικτατορία κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου του 1974, αφού είχε ήδη προηγηθεί η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο Γκιζίκης και ο αντιστράτηγος Ντάβος, διοικητής του Γ' Σώματος Στρατού, κάλεσαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να επιστρέψει στην Ελλάδα για να επαναφέρει τη δημοκρατική διακυβέρνηση.

Διαφήμιση και η έξαρση της Βίας στη σύγχρονη καταναλωτική Κοινωνία

Έπειτα από δύο δεκαετίες περίπου έντονου καταναλωτισμού και ευδαιμονίας το καταναλωτικό κοινό φαίνεται να κάνει πίσω, ως προς την άνευ μέτρου κατανάλωση, και να περιορίζεται στα άκρως απαραίτητα για την επιβίωσή του(;). Πώς όμως φτάσαμε από το ένα άκρο στο άλλο; Από την αλόγιστη σπατάλη στα απαραίτητα; Ποιος ήταν ο ρόλος της διαφήμισης πάνω σ’αυτό το θέμα;
Σύμφωνα με τον Ουμπέρτο Έκο, η διαφήμιση όλα αυτά τα χρόνια δεν έκανε τίποτε άλλο απ’αυτό που της παράγγελνε το σύστημα. Δηλαδή να επιδιώκει και να επιτυγχάνει να ερεθίζει τις επιθυμίες του καταναλωτικού κοινού. Κάνοντάς το όμως,
δεν ώθησε απλά τον κόσμο να θέλει, αλλά του είπε τι να θέλει και τι ήταν καλό να θέλει.
Είπε ακόμη και στον άνεργο ότι μπορούσε να επιθυμεί αυτοκίνητο, ότι όλοι μπορούσαν να το αποχτήσουν κι ότι πάντως περισσότερο από δικαίωμα,
ήταν υποχρέωση να το επιθυμούν. Το ίδιο έγινε και για το διαμέρισμα , για τη γραβάτα , για το μηχανάκι κ.λ.π ).
Όμως μια επιθυμία, ερεθισμένη και ανικανοποίητη, μπορεί να πάρει δύο δρόμους: την ατομική εξέγερση(την εγκληματική πράξη για παράνομη ιδιοποίηση των αγαθών άλλου) και τη συλλογική επανάσταση( τον κοινωνικό αγώνα για σωστότερη διανομή του κοινού πλούτου).Μπορούμε να πούμε ότι ένα από τα αποτελέσματα της καταναλωτικής προπαγάνδας υπήρξε και η αύξηση της κοινωνικής ανταγωνιστικότητας για την κατάκτηση μιας ευδαιμονίας που παρουσιαζόταν σαν δυνατή για όλους και που τελικά αποδείχτηκε σχεδόν άφταστη. Επίσης η καταναλωτική προπαγάνδα είναι τελικά. υπεύθυνη για διάφορες εγκληματικές πράξεις( απαγωγές, ληστείες, παραβιάσεις σπιτιών κ.λ.π) κυρίως από ανθρώπους που θεωρούν τον εαυτό τους αποκλεισμένο από αγαθά που διαφημίζονται σε κάθε γωνιά των δρόμων.
Το σύστημα λοιπόν αφού πρώτα ερέθισε τις επιθυμίες για όλα τα πράγματα, άρχισε να τρομοκρατείται γιατί ο κόσμος πλέον απαιτεί τουλάχιστον ένα μέρος χωρίς να πρέπει να εγκληματήσει. Όμως για το σύστημα κάτι τέτοιο είναι παράλογο και υπερβολικό. Οι πολίτες πρέπει να καταναλώνουν αυτά που πρέπει και όχι να ζητούν πολυτέλειες. Πρέπει να ζητούν αυτά που τους προσφέρει και όχι αυτά που έχει το ίδιο το σύστημα και οι εκπρόσωποί του. Έλα όμως που συνήθειες χρόνων είναι πολύ δύσκολο να εξαλειφθούν; Πώς να προσαρμοστείς βιαίως σε μια καινούργια κατάσταση;
Επειδή λοιπόν είναι δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο με συναίνεση, οδηγούμεθα σε βίαιες συγκρούσεις οι οποίες απ΄ότι φαίνεται είναι το αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης και όχι οι αιτίες.

Σοκ: Τις 900.000 έφτασαν οι άνεργοι τον Αύγουστο

Δραματική αύξηση παρουσίασαν τα ποσοστά ανεργίας τον Αύγουστο, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε σήμερα η Ελληνική Στατιστική Αρχή.
Η ανεργία σκαρφάλωσε στο 18,4%, από 16,5% τον προηγούμενο μήνα και 12,2% τον Αύγουστο του 2010. Και αυτό γιατί, σύμφωνα με τα στοιχεία, το τελευταίο έτος οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 294.845 άτομα ή 48,1% σε 907.953.
Συγκεκριμένα, οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 364.353 άτομα σε σχέση με τον Αύγουστο του 2010 (-8,3%) και κατά 105.469 άτομα σε σχέση με το Ιούλιο του 2011 (-2,5%).
Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 294.845 άτομα σε σχέση με τον Αύγουστο του 2010 (αύξηση 48,1%) και κατά 87.677 άτομα σε σχέση με το Ιούλιο του 2011 (αύξηση 10,7%).
Ανά περιφέρεια, τα υψηλότερα ποσοστά είναι σε Δυτική Μακεδονία (23,1%), Κεντρική Μακεδονία (20,7%) και Δυτική Ελλάδα (20,6%).

Σαρώνει η ανεργία τις γυναίκες και τους νέους:

"Αδύναμοι κρίκοι" στην βαριά αλυσσίδα των ανέργων αποτελούν, σύμφωνα με τα στοιχεία, οι νέοι και οι γυναίκες.

Στις γυναίκες, το ποσοστό είναι 22,3% και στους άνδρες 15,5%. Στους νέους έως 24 ετών, η ανεργία «θερίζει», καθώς σχεδόν ένας στους δύο (43,5%) είναι χωρίς δουλειά. Στις ηλικίες έως 34 ετών, το ποσοστό ανέρχεται στο 24,9%.

Θεριεύει η απαισιοδοξία

Βυθισμένους στην απαισιοδοξία βρίσκει τόσο τους επιχειρηματίες όσο και τους καταναλωτές η νέα εξαμηνιαία έρευνα του «Βαρόμετρου» του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης (ΕΒΕΘ).

Οπως ανακοινώθηκε, το τελευταίο «Βαρόμετρο» αποτυπώνει τις πλέον απαισιόδοξες εκτιμήσεις επιχειρηματιών και καταναλωτών, από τη θεσμοθέτησή του μέχρι σήμερα. Μάλιστα στη βιομηχανία και, κυρίως στις υπηρεσίες, ο τοπικός δείκτης δείχνει μια αισθητά χειρότερη κατάσταση προσδοκιών στο Νομό Θεσσαλονίκης, σε σχέση με το σύνολο της χώρας.
Στη βιομηχανία όμως, πέραν της ιδιαίτερα αυξημένης απαισιοδοξίας για την εξέλιξη των παραγγελιών και της παραγωγής, αίσθηση προκαλεί και η ιδιαίτερα αρνητική εκτίμηση για την εξέλιξη της εξαγωγικής δραστηριότητας στο μέλλον, ενώ κι εδώ παραμένει η διαφοροποίηση των εκτιμήσεων σε σχέση με το εθνικό επίπεδο.

Στην έρευνα μεταξύ των καταναλωτών είναι πλέον φανερό ότι έχει αυξηθεί το ποσοστό αυτών που ζουν από παλιές αποταμιεύσεις ή δάνεια, ενώ έχει μειωθεί το ποσοστό εκείνων που δηλώνουν ότι τα φέρνουν ίσα ίσα.
ΜΠ.ΓΙΑΝ.

Το «πετρέλαιο του μέλλοντος»

Θα υπάρχει αρκετό για όλους ή όντως οι επόμενοι πόλεμοι θα γίνουν για το νερό, που ήδη θεωρείται «αγαθό στρατηγικής σημασίας»; Με παγκόσμιο πληθυσμό που αγγίζει ήδη τα 7 δισ. και αναμένεται να φτάσει τα 9 δισ. στα μέσα του αιώνα, αυξάνονται οι επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι το καθαρό νερό αναδεικνύεται στο «πετρέλαιο του μέλλοντος».
Εκτός από τη ραγδαία αύξηση του πληθυσμού της Γης, η μαζική κατανάλωση, η κατάχρηση των φυσικών πόρων αλλά και η μόλυνση των υδάτινων πόρων μειώνουν τη διαθεσιμότητα του πόσιμου νερού, που δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες της εποχής μας και διαρκώς μειώνεται.

Αριθμοί «φρίκης»

Το θέμα φέρνει για άλλη μία φορά στο προσκήνιο το Παγκόσμιο Ινστιτούτο Φυσικών Πόρων (WRI) με έκθεσή του στην οποία υποστηρίζεται ότι η χρήση του νερού αναμένεται να αυξηθεί κατά 50% στις αναπτυσσόμενες χώρες και κατά 18% στις αναπτυγμένες από το 2007 έως το 2025. Εκτιμάται επίσης ότι μέσα στα επόμενα 20 χρόνια η ποσότητα νερού που αναλογεί σε κάθε άνθρωπο θα μειωθεί κατά 30%.

Σύμφωνα με το πόρισμα του αμερικανικού ινστιτούτου, σήμερα τουλάχιστον 1 δισ. άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, 2 δισ. δεν διαθέτουν νερό ακόμη και για την υποτυπώδη υγιεινή, ενώ 5 εκατ. άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες που σχετίζονται με την κατανάλωση μολυσμένου νερού ή με ξηρασία. «Αντιμετωπίζουμε μια σοβαρή πρόκληση» λέει η Κίρστι Τζένκινσον του WRI, υποστηρίζοντας για άλλη μία φορά ότι στο μέλλον θα επιδεινωθεί η κατάσταση των πληθυσμών που ήδη αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα.
απο την "Ε"
(Πηγές: Reuters, www.wri.org)

Σοκ: Εφεδρεία και για τους 55άρηδες

Από τα 55 έτη θα εντάσσονται σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας οι υπάλληλοι του δημοσίου τομέα, που θα ενταχθούν στη σχετική λίστα.

Όρος για να ενταχθούν σε εφεδρεία οι 55άρηδες θα είναι να έχουν συμπληρώσει 35 χρόνια εργασίας σύμφωνα με τις ρυθμίσεις για το συγκεκριμένο καθεστώς και το νέο μισθολόγιο, που δόθηκαν στη δημοσιότητα.

Επίσης καταργούνται οι οργανικές θέσεις των υπαλλήλων, που εισέρχονται σε εργασιακή εφεδρεία ενώ το προσωπικό εντάσσεται σε πίνακες κατάταξης στο ΑΣΕΠ.

Επιπλέον καταργούνται όλες οι κενές θέσεις, που υπάρχουν στο δημόσιο με την ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.

Το προσωπικό, που θα ενταχθεί στην εφεδρεία θα λαμβάνει το 60% του βασικού μισθού για 12 έως 24 μήνες..
Από την εφεδφεία εξαιρούνται οι: εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων μέχρι την ολοκλήρωση του τρέχοντος σχολικού έτους, το νοσηλευτικό, παραϊατρικό και ιατρικό προσωπικό στο ΕΣΥ, οι κληρικοί, οι υπάλληλοι των οποίων ο σύζυγος ή η σύζυγος ή το τέκνο έχει αναπηρία 67%, καθώς και οι πολύτεκνοι. Επίσης, οι φύλακες φυλακών και οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, οι διοικητικοί υπάλληλοι του υπουργείου Εξωτερικών, το ένστολο προσωπικό του πυροσβεστικού σώματος και όσοι κατέχουν θέση προϊσταμένου οργανικής μονάδας επιπέδου Γενικής Διεύθυνσης.

«Τσεκούρι» στα ήδη «τσεκουρεμένα» δώρα και επιδόματα

Σύμφωνα με το νέο μισθολόγιο, μειώνονται σημαντικά οι αποδοχές στα λεγόμενα «ρετιρέ» του δημοσίου, ακόμη και με 50% από τις συνολικές αποδοχές που είχαν μέχρι σήμερα λόγω των υψηλών επιδομάτων όπως στο υπουργείο Οικονομικών.

Καταργούνται όλα τα επιδόματα πλην τεσσάρων ενώ νέο άγριο «μαχαίρι» πέφτει και στα δώρα. Μεταξύ άλλων παραμένουν τα επιδόματα θέσης και ανθυγιεινής εργασίας.

Ο βασικός μισθός θα ξεκινά από τα 780 ευρώ ενώ το δώρο Χριστουγέννων θα είναι ανεξαιρέτως στα 500 ευρώ για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους. Στα 250 ευρώ το επίδομα αδείας και το δώρο Πάσχα.

Οι μόνιμοι και οι αορίστου χρόνου υπάλληλοι θα μπορούν να μετακινούνται σε υπηρεσίες που υπάρχουν ελλείψεις με κοινή απόφαση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και του εποπτεύοντος υπουργού.

Aύξηση ωρών διδασκαλίας - Μείωση αναπληρωτών

Aύξηση ωρών διδασκαλίας - Μείωση αναπληρωτών

Σενάριο περικοπής του αριθμού των ωρομισθίων και αναπληρωτών που προσλαμβάνονται σε ετήσια βάση μελετά το υπουργείο Παιδείας. Ποια ενδεχόμενα εξετάζονται


Αύξηση ωραρίου εργασίας και μετακινήσεις εκπαιδευτικών μελετούν, μεταξύ άλλων, στο υπουργείο Παιδείας, προκειμένου να εξοικονομηθούν επιπλέον πόροι, υπό την πίεση της τρόικας

Σε ανακατανομή του εκπαιδευτικού δυναμικού στα σχολεία με μετακινήσεις ακόμη και από νομό σε νομό αλλά και σε αύξηση του ωραρίου δασκάλων και καθηγητών, υπό την πίεση της τρόικας, για εξοικονόμηση πόρων, προσανατολίζεται το υπουργείο Παιδείας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο "τραπέζι" έχει πέσει το ενδεχόμενο αύξησης των ωρών διδασκαλίας των εκπαιδευτικών. Η κυβέρνηση ίσως στηριχθεί για το θέμα και σε πρόσφατη έρευνα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για την εκπαίδευση, καθώς είχε επισημανθεί για την Ελλάδα ότι θα πρέπει να προχωρήσει σε αύξηση του ωραρίου εργασίας των εκπαιδευτικών, προκειμένου έως το 2015 να φτάσουν στα επίπεδα των συναδέλφων τους στο εξωτερικό.

Αναφορικά με το θέμα της εργασιακής εφεδρείας, πολλοί είναι αυτοί που εκτιμούν πως δεν αφορά μεγάλο αριθμό προσωπικού στην εκπαίδευση. Τα τελευταία χρόνια, άλλωστε, έχουν συνταξιοδοτηθεί χιλιάδες εκπαιδευτικοί. Το υπουργείο Παιδείας μελετά διάφορα σενάρια, έτσι ώστε να εξοικονομήσει προσωπικό και κατ' επέκταση πόρους. Ειδικότερα εξετάζεται:
Αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών για τις περιπτώσεις που οι ώρες διδασκαλίας δεν καλύπτονται με το υποχρεωτικό ωράριο.
Μετακίνηση υπεράριθμων εκπαιδευτικών από σχολείο σε σχολείο, ακόμη και σε μονάδες άλλης βαθμίδας ή νομού.
Δεύτερη ανάθεση διδασκαλίας συναφών μαθημάτων σε εκπαιδευτικούς που έχουν πτυχία σε δύο διαφορετικές ειδικότητες.
Απορρόφηση του πλεονάζοντος προσωπικού σε διάφορους φορείς.

Αν προχωρήσουν όλες αυτές οι ενέργειες, είναι πολύ πιθανό να περιοριστούν σημαντικά την ερχόμενη σχολική χρονιά οι διορισμοί αναπληρωτών και ωρομισθίων. Επίσης, δεν αποκλείεται το σχολικό έτος 2012-13 να υπάρξει και νέος γύρος συγχωνεύσεων σχολείων.

Μήνυμα
Οι εκπαιδευτικοί, από την πλευρά τους, εμφανίζονται αρνητικοί στο ενδεχόμενο αύξησης του ωραρίου. "Ο κλάδος των εκπαιδευτικών θα αντιδράσει εάν η κυβέρνηση αποφασίσει να αυξήσει το ωράριο. Δεν είναι δυνατόν να δουλεύουμε περισσότερο και ο μισθός μας να μειώνεται συνεχώς", τονίζει στο "Εθνος" ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ, Νικόλαος Παπαχρήστος.

Σημειώνεται ότι οι καθηγητές ξεκινούν ως νεοδιόριστοι με 21 διδακτικές ώρες την εβδομάδα και καταλήγουν με 16 ώρες.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΒΟΛΙΑΝΙΤΗΣ - ΕΘΝΟΣ 3/10/2011

ΥΦ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ: «Φέτος θα ασχοληθούμε ελάχιστα με την εφεδρεία των εκπαιδευτικών»

ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr

"Φέτος θα ασχοληθούμε ελάχιστα με την εφεδρεία. Θα γίνουν πρώτα όλες οι προσπάθειες ανακατανομής του εκπαιδευτικού προσωπικού και μετά βλέπουμε", δήλωσε στο "Εθνος" και στη δημοσιογράφο Νικολίτσα Τρίγκα η υφ. Παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλου και συμπλήρωσε:
«Για κάποιες κατηγορίες όμως εκπαιδευτικών, όπως οι γυμναστές, που ήδη ξέρουμε ότι έχουμε πλεόνασμα, θα μπορούν να πάνε για παράδειγμα σε δήμους και να στηρίξουν πρωταθλήματα ή προγράμματα μαζικού αθλητισμού». "Αμεσα δεν θα ισχύσει η εφεδρεία για τους εκπαιδευτικούς. Πρέπει πρώτα να προχωρήσουμε σε αναδιοργάνωση του προσωπικού και μετά βλέπουμε...", εξήγησε η κ. υφυπουργός και σημείωσε: "Τα σχολεία έχουν ανάγκες. Συνεπώς στόχος μας αυτή τη στιγμή είναι να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο το προσωπικό μας".

Τα ψεύτικα λόγια

Είναι καιρός πλέον που, παρακολουθώντας τα όσα διαδραματίζονται γύρω μας, παρατήρησα κάτι: ένα θέατρο παραλόγου παίζεται αυτή τη στιγμή στη χώρα μας με πρωταγωνιστές την Κυβέρνηση και τους συμμάχους δανειστές μας και θεατή το δυστυχή Ελληνικό λαό που παρακολουθεί τα τεκταινόμενα χωρίς να μπορεί να παρέμβει αποφασιστικά μήπως και αλλάξει κάτι από την επερχόμενη καταστροφή.

Οι επιδόσεις της κυβέρνησης έχουν καταρρίψει κάθε αρνητικό ρεκόρ. Πάνω στη σπουδή τους να φανούν καλά παιδιά στους δανειστές πέφτουν από γκάφα σε γκάφα με θύμα πάντα το λαό. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς: το «λεφτά υπάρχουν», την παρέμβαση της δικαιοσύνης για τα κλεμμένα, τη ρουσφετολογία , τα απανωτά μέτρα λιτότητας πάντα εις βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων; Το ότι και οι τριακόσιοι γίνονται μια γροθιά και εξαφανίζουν κάθε φωνή που θα τολμήσει να αμφισβητήσει τα κεκτημένα προνόμιά τους; ( βλ. Δρούτσας και πρόσφατα Μόσιαλος). Το ότι λένε άλλα το πρωϊ άλλα το μεσημέρι για το ίδιο πάντα θέμα και το βράδυ αναιρούν αυτά που οι ίδιοι ανακοίνωσαν; Συνέβη με τις αποδείξεις, συνέβη και με την εργασιακή εφεδρεία .

Απ’ ότι φαίνεται η κυβέρνηση στερείται σοβαρότητας και αποφασιστικότητας, στοιχεία απαραίτητα για να προωθήσει τις όποιες μεταρρυθμίσεις, ενώ ηγείται αυτής ένας πρωθυπουργός άβουλος και άτολμος, εξαφανισμένος τελευταία, έχοντας αφήσει τον υπουργό οικονομικών να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Και εν τω μεταξύ η κυβέρνηση όλο και εξαγγέλλει νέα μέτρα για μείωση των εξόδων του Δημοσίου που ποτέ δεν τα υλοποιεί γιατί μάλλον δε θέλει και όχι γιατί δεν μπορεί, αλλά αντίθετα εφορμά με κάθε τρόπο και αιτία στα μόνιμα υποζύγια τους μισθωτούς και συνταξιούχους. Και δημιουργώντας μία χώρα με νέους χωρίς όνειρα , αφού τους τα έχουν απαγορεύσει, χωρίς προσδοκίες για μια αξιοπρεπή σταδιοδρομία, χωρίς προοπτική για μια συμμετοχή στην παραγωγική διαδικασία της χώρας.
Τι περιμένουν λοιπόν οι κυβερνώντες; Γιατί αφήνουν τη χώρα και σέρνεται σε ένα τούνελ χωρίς ίχνος φωτός; Τι περιμένουν; Να μας λυπηθούν οι δανειστές μας; Αν έχουν τέτοια σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού τους ζήτω που καήκαμε. Αλήθεια μήπως πρέπει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να αναλάβει πρωτοβουλίες μήπως και αρχίσουν διαδικασίες εξόδου της χώρας από την κρίση;

Δεν μας έσωσε το ευρώ...

Tου Μάκη Κουρή

Το 2002, πριν μπούμε στην ΟΝΕ, ούτε πεινάγαμε ούτε ζούσαμε χειρότερα από σήμερα


Φόβο και τρόμο καλλιεργούν ότι έτσι και μας πετάξουν από το ευρώ θα έρθει η συντέλεια του κόσμου. Θα γυρίσουμε στις σπηλιές, θα τρώμε ρίζες, θα ξεπαγιάσουμε, δεν θα υπάρχουν νοσοκομεία, γιατροί, φάρμακα, μισθοί, συντάξεις. Φτάσανε να μας προτρέπουν να διαλέξουμε μεταξύ εντατικής και νεκροτομείου...

Δεν θα πάρουμε ούτε από το ένα ούτε από το άλλο, τους λέμε. Πλαστό, κατασκευασμένο το δίλημμα. Τα συμφέροντά τους θέλουν να προστατεύσουν. Και όχι το συμφέρον του λαουτζίκου. Που μια ζωή τον ληστεύουν. Όλοι αυτοί που δήθεν αγωνιούν, καταλήστεψαν με το χρηματιστήριο τα λεφτά του κοσμάκη, επί ημερών του φίλου τους εκσυγχρονιστή, του Σημίτη.

Βάζουν το περίστροφο στον κρόταφο του πολίτη, να μην αντιδράσει, να αποδεχθεί μέτρα που τον καταδικάζουν ισόβια στα κάτεργα. Στο κόλπο είναι και η «τρόικα». Που παίζει τα δικά της παιχνίδια. Για να κατοχυρώσει τα δισεκατομμυριάκια τους... Επιβάλλοντας στυγνό, μόνιμο οικονομικό έλεγχο στην Ελλάδα, που εξασφαλίζει και τον πολιτικό έλεγχο. Και έτσι θα πάρουν για φραγκοδίφραγκα ήλιο, θάλασσα, γη... Και για καμιά πενηνταριά χρόνια θα εκμεταλλεύονται την Ψωροκώσταινα, όπως έγινε και μετά το 1950...

Σαν κόλαση παρουσιάζουν τυχόν επιστροφή στη δραχμή. Και αυτό δεν είναι ξεκομμένο από τους σχεδιασμούς για να δεχθεί ο κόσμος αδιαμαρτύρητα τον χαλκά... Τρομακτικός, σατανικός σχεδιασμός. Ριπές εναντίον όσων μιλούν για δραχμή. Τους λασπώνουν ότι έχουν συμφέροντα, να πάρουν για ένα κομμάτι ψωμί περιουσίες και ακίνητα...

Κατ’ αρχάς, για να μη μας περνάνε για κουτόφραγκους, δεν είναι στο χέρι κανενός να μας βγάλει απ’ το ευρώ. Υπάρχουν συνθήκες που δεν μπορούν να παραβιαστούν. Γιατί έτσι και συναινέσουν κατά της Ελλάδας, αύριο μπορεί να έρθει η σειρά κάποιου άλλου. Δική μας είναι η απόφαση για έξοδο από την Ευρωζώνη. Βέβαια έχουν τη δυνατότητα να μας κάνουν τη ζωή δύσκολη, έτσι και νομίσουν ότι τους συμφέρει να απαλλαγούν από την Ελλάδα... Όμως ξέρουν πολύ καλά ότι δεν θα είναι καθόλου ανώδυνη γι’ αυτούς μια τέτοια επιλογή... Φοβούνται, τρέμουν το ντόμινο... Εδώ τρέμει ο Ομπάμα μήπως και ένα ταρακούνημα του ευρώ προκαλέσει αναταραχή στην Αμερική και φέρει τα πάνω κάτω στην οικονομία της.

Όμως σ’ όλους αυτούς που έχουν θεοποιήσει το ευρώ είναι ώρα να ειπωθούν κάποιες αλήθειες, που ξεχνούν ή κάνουν πως ξεχνούν. Το 2002 που μπήκε η Ελλάδα (το πώς είναι γνωστό, με τις σκανδαλώδεις αλχημείες Σημίτη - Παπαντωνίου, που κόστισαν στο ελληνικό Δημόσιο ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ και κανένας Εισαγγελέας μέχρι σήμερα δεν επενέβη) δεν πεινάγαμε. Μια χαρά ζούσαμε και το επίπεδο ζωής δεν είχε τίποτε να ζηλέψει με του 2009, πριν ξεσπάσει η καταιγίδα.

Ούτε χρεοκοπίες μάς απειλούσαν ούτε στάσεις πληρωμών, οι δουλειές πήγαιναν μια χαρά, λουκέτα δεν υπήρχαν, ούτε ανεργία, το μπουκαλάκι το νερό δεν στοίχιζε 170 δραχμές, η τυρόπιτα 500 δραχμές, ένας καφές 600 και πάνω δραχμές, δεν πλήρωνες το σουβλάκι 700 δραχμές, το εισιτήριο του λεωφορείου 770 δραχμές, για ένα ζευγάρι παπούτσια δεν χρειαζόσουν 20.000 δραχμές και βάλε. Είχες στην τσέπη 5.000 δραχμές και αισθανόσουν ότι είχες λεφτά, ενώ τώρα έχεις 100 ευρώ, δηλαδή 34.500 δραχμές, και κάνουν φτερά έτσι και κάτσεις να φας με 2-3 φίλους σ’ ένα επαρχιακό εστιατόριο.

Οι τιμές πήγαν στα σύννεφα με το ευρώ. Εγκληματική αποδείχθηκε η ισοτιμία που δέχθηκε ο Σημίτης. Εγκληματικό και το ότι δεν απαιτήσαμε να είναι στο 1/4, δηλαδή όχι παραπάνω από 80 δραχμές το 1 ευρώ. Το νόμισμα των 10 λεπτών, που είναι 34,5 δραχμές, δεν το χρησιμοποιεί κανείς. Ντρέπεται η γιαγιά στο χωριό ακόμα και να το ρίξει στον δίσκο της Εκκλησίας, ενώ παλιά με ένα 20άρικο ήταν και ικανοποιημένη. Ήδη το νόμισμα των 10 λεπτών έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Σε λίγο θα είναι... συλλεκτικό είδος. Μια σύγκριση τιμής ενός προϊόντος σε δραχμές και σε ευρώ σε τρελαίνει.

Εδώ που φτάσαμε, το ευρώ μάς βούλιαξε. Κι όποιος έχει και την παραμικρή αντίρρηση, ας μας πει ένα θετικό που κέρδισε ο πολίτης και η χώρα από το ευρώ.

Έβαλαν βέβαια το χεράκι τους οι κυβερνήσεις από το 1981 και μετά, που κάθε άλλο παρά αξιοποίησαν σωστά τα πακέτα Ντελόρ - Σαντέρ κ.λπ. που πήραμε και τα οποία κατέληξαν σε τσέπες, ενώ θα μπορούσαν να είχαν δημιουργηθεί υποδομές. Αλλά αυτά τα πακέτα τα πήραμε πριν από το ευρώ και θα συνεχίζαμε να τα παίρνουμε ανεξάρτητα αν ήμασταν στην Ευρωζώνη ή όχι. Η Αγγλία π.χ. παίρνει προγράμματα χωρίς να είναι στο ευρώ.

Δεν σημαίνει με όλα αυτά που παραθέσαμε παραπάνω ότι είμαστε υπέρ της εξόδου από το ευρώ ή της επιστροφής στη δραχμή. Απλώς επισημαίνουμε ότι το ευρώ δεν αποδείχθηκε μάννα εξ ουρανού, όπως ακόμη και σήμερα το παρουσιάζουν. Χάσαμε τον μηχανισμό έκδοσης νομίσματος και παραδοθήκαμε στο διευθυντήριο. Εμείς, με το χέρι στην καρδιά, θα πούμε ότι το ευρώ δεν μας έσωσε... Όπως δεν έσωσε και άλλες χώρες που μπήκαν στην Ευρωζώνη. Η Ιταλία, με βιομηχανίες και υποδομές, αγκομαχά, το ίδιο και η Ισπανία, που έχει παραγωγή μεγάλη, η Γαλλία έχει προβλήματα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία δεν τις έσωσε το ευρώ.

Επομένως ας πάψουν να τρομοκρατούν τον ελληνικό λαό. Το μαύρο ή άσπρο δεν ισχύει εδώ. Το καθένα έχει το δικό του πρόβλημα. Όμως ξανατονίζουμε –και αυτό πρέπει να το θυμίζουμε σ’ όλους τους... πρόθυμους– ότι με τη δραχμή δεν πεινάγαμε ούτε ζούσαμε χειρότερα από σήμερα. Μάλλον καλύτερα περνάγαμε. Και χωρίς το πιστόλι στον κρόταφο...

Αντιμετωπίζοντας το παρόν και οικοδομώντας το μέλλον…

Χρήστος Β. Μασσαλάς Καθηγητής, π. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Το πολιτικό μας σύστημα έχει να αντιμετωπίσει προβλήματα, που όλα δείχνουν ότι δεν είναι στις δυνατότητές του. Οι σημερινές δυσκολίες στη λειτουργία του, που αντιμετωπιζόταν κατά το παρελθόν στο πλαίσιο του συστήματος, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν. Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίση… Τα πρόδρομα γνωρίσματά της μπορούν να αναζητηθούν, τόσο στο πρόσφατο όσο και στο απώτερο παρελθόν. Οι κεραίες των πολιτικών μας δεν τα συνέλαβαν και η κατάσταση πήρε απρόβλεπτες διαστάσεις. Οι άγριοι κλυδωνισμοί που ακολούθησαν σε όλα τα θεσμικά πεδία και οι έντονες κερδοσκοπικές πιέσεις οδήγησαν τη χώρα στον αστερισμό των καταιγίδων.

Ο θυμός κυριαρχεί και οι εκδηλώσεις ανυπακοής σε αποφάσεις της κεντρικής εξουσίας δίνουν μια εικόνα που δεν ταιριάζει σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Το διακύβευμα από τα φαινόμενα αυτά, που εμφανίζονται καθημερινά, είναι η υποβάθμιση της χώρας και οι απρόβλεπτες περιπέτειες του λαού της. Πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους μας ότι η αστάθεια οδηγεί στη βία, καθώς οι άνθρωποι προσπαθούν να διατηρήσουν τα κεκτημένα και ιεραρχικές θέσεις σε μια κατάσταση εξαιρετικά ρευστή. Η κατάσταση αυτή ενδέχεται να οδηγήσει σε κοινωνικές συγκρούσεις που μπορούν να πάρουν δυσάρεστες μορφές. Η επιβίωσή μας όμως ως ανεξάρτητης κρατικής οντότητας απαιτεί τη συμβολή όλων μας στην προσπάθεια τιθάσευσης της κρίσης και την προετοιμασία του συστήματος που θα διαδεχθεί το σημερινό. Το σημερινό πολιτικό σύστημα προσπαθεί με όρους του να αντιμετωπίσει τα σημερινά προβλήματα. Αλλά, το να αντιμετωπίζεις την κρίση του συστήματος με όρους που τη δημιούργησαν, δεν οδηγεί σε αποτελέσματα που να ενσωματώνουν και τη μελλοντική προοπτική.

Το σύστημα βρίσκεται σε διακλάδωση και το πρόβλημα που αναδύεται είναι το τι σύστημα θέλουμε στη θέση του σημερινού… Η επιλογή μας για το σύστημα που θα οικοδομηθεί είναι η κρίσιμη επιλογή. Διατρέχουμε μια περίοδο μετάβασης και η έκβασή της είναι γεμάτη αβεβαιότητα. Η περίοδος μετάβασης από το σημερινό σύστημα σε ένα άλλο είναι μια περίοδος μεγάλων αγώνων, μεγάλης αβεβαιότητας και μεγάλης αμφισβήτησης των δομών της γνώσης.

Είναι επιτακτική ανάγκη να προσπαθήσουμε: α) να καταλάβουμε καθαρά τι είναι αυτό που συμβαίνει, β) να κάνουμε τις επιλογές προς ποια κατεύθυνση θέλουμε να πάει η κοινωνία μας και γ) να βρούμε τρόπους δράσης, ώστε να αυξήσουμε τις πιθανότητες να πάει η κοινωνία μας προς την κατεύθυνση που θέλουμε. Πρέπει δηλαδή να εκδηλώσουμε το διανοητικό, ηθικό και πολιτικό καθήκον μας.

Ο κόσμος σήμερα έχει καλύτερη πληροφόρηση, είναι πιο πρόθυμος να παλέψει για τα δικαιώματά του και είναι πιο σκεπτικιστής στη ρητορεία των πολιτικών. Και αυτό αποτελεί τη θετική κληρονομιά του σημερινού συστήματος.

Η χρονική περίοδος που διανύουμε είναι περίοδος ιστορικών επιλογών. Οι φωτισμένοι πολιτικοί και η διανόηση επωμίζονται τον κυρίαρχο ρόλο να πείσουν για να βρούμε το δρόμο για τη μετάβαση σε ένα δημοκρατικό σύστημα όπου οι απόψεις της πλειοψηφίας του λαού θα μεταφράζονται σε απόψεις της πλειοψηφίας των νομοθετικών σωμάτων. Και ακόμη η πλειοψηφία θα πραγματώνει τη δική της ελευθερία και θα ενθαρρύνει και την ελευθερία των μειοψηφιών. Μια τέτοια προοπτική θα δώσει θέσει στη διαφάνεια, γιατί η αδιαφάνεια φέρνει σύγχυση, και αυτό ευνοεί εκείνους που θέλουν να περιορίσουν την ελευθερία.

Στις μέρες μας το δυναμικό μας καταναλώνεται σε ρητορείες και σε κατανομή ευθυνών. Ο προβληματισμός για τη μετάβαση σ’ ένα άλλο σύστημα ποιο δίκαιο, πιο αποτελεσματικό, πιο διαφανές, πιο εκπαιδευμένο, πιο έξυπνο… δεν αναδύεται, με αποτέλεσμα η κρίση να γίνεται χαοτική.

Η εθνική προσπάθεια για μια άλλη εφικτή κοινωνία απαιτεί το συνεχή προβληματισμό, χωρίς δογματικές αγκυλώσεις.

Η σωτηρία της χώρας θέλει ένα ειλικρινή διάλογο που θα παρασύρει το σύνολο του πληθυσμού σε έντονο προβληματισμό που θα τροφοδοτεί η αξιόπιστη πληροφόρηση και η ανάλυση των επιλογών από τους πολιτικούς και τη διανόηση.

Οικοδομώντας το σύστημα που θα διαδεχθεί το σημερινό, έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα σ’ εκείνο που θα μοιράζει ή θα επιτρέπει προνόμια ή ασυδοσία (κάτι που συμβαίνει σήμερα) και σ’ ένα άλλο που θα επικρατεί η διαφάνεια, οι ίσες ευκαιρίες και η αξιοκρατία.

Με βάση τις επιλογές για το μέλλον θα πρέπει να αποδομήσουμε το σημερινό σύστημα λίγο-λίγο και στη θέση του να ενσωματώσουμε το όραμα της κοινωνίας του μέλλοντος.

Οι θυσίες είναι αναγκαίες, αλλά πρέπει πρώτα να πειστούν οι πολίτες αυτής της χώρας ότι οικοδομείται η κοινωνία στην οποία οι νέοι μας θα έχουν το δικαίωμα να ονειρεύονται.

Οι δυνατότητες υπάρχουν. Η πρωτοβουλία και το όραμα απουσιάζουν….

Αναλυτικά το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων- 300 έως 400 ευρώ η μείωση

«Μαχαίρι» στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, με το νέο μισθολόγιο, βάζει η κυβέρνηση με σκοπό να συμπιέσει κατά 25% περίπου τις μισθολογικές δαπάνες του εν ενεργεία προσωπικού του «στενού» και ευρύτερου δημόσιου τομέα με το οποίο θα «κουμπώσουν» τα νέα μέτρα που ανακοινώθηκαν μετά τη συνεδρίαση της κυβερνητικής Επιτροπής το βράδυ της Τετάρτης.

Την πόρτα της εξόδου από το Δημόσιο θα δουν χιλιάδες εργαζόμενοι ενώ όσοι παραμείνουν στις θέσεις τους θα βλέπουν τις αποδοχές τους να μειώνονται δραστικά.

Αναλυτικότερα, ο μέσος όρος της μείωσης των αποδοχών στους υψηλόμισθους του Δημοσίου, που καλύπτουν το 10% του συνόλου των εργαζομένων, εκτιμάται ότι θα υπερβεί τα 1.000 ευρώ μηνιαίως, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις θα ξεπερνά τα 1.500 ευρώ.

Κατά μέσον όρο, πάντως, το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων θα δουν τους μισθούς τους να μειώνονται από 300 ως και 400 ευρώ τον μήνα, λαμβάνοντας υπόψιν και την κατάργηση των 104 ειδικών επιδομάτων με τη χορήγηση του «πριμ παραγωγικότητας».

Το νέο μισθολόγιο, που θα βρεθεί στο επίκεντρο της επόμενης συνεδρίασης του Υπουργικού Συμβουλίου και θα τεθεί σε ισχύ από τις αρχές Οκτωβρίου, περιλαμβάνει: -Την καθιέρωση ανώτατου ορίου αμοιβών στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ που θα κυμαίνεται γύρω στα 2.700 ευρώ, το οποίο για ορισμένες μόνο κατηγορίες εργαζομένων και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις θα μπορεί να φθάσει και τις 3.000 ευρώ.

-Τη μείωση των μισθολογικών κριτηρίων από 18 που είναι σήμερα σε 11 και «κουμπώνουν» με τους έξι βαθμούς τους οποίους θα έχει το νέο βαθμολόγιο, γεγονός που σημαίνει ότι η ωρίμανση θα χορηγείται κάθε τρία χρόνια.

* Το πριμ παραγωγικότητας που θα αντικαταστάσει τα 104 καταργούμενα ειδικα επιδόματατα. Ωστόσο θα το λαμβάνουν μόνο ή κυρίως οι υπάλληλοι των κατηγοριών πανεπιστημιακής εκπαίδευσης (ΠΕ) και τεχνολογικής εκπαίδευσης (ΠΕ) και τα διευθυντικά στελέχη. Η χορήγησή του θα γίνεται έπειτα από συμφωνίες για επίτευξη εκ των προτέρων καθορισμένων στόχων και σε βάθος χρόνου.

Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση επιχειρεί να «κουμπώσει» το νέο μισθολόγιο με το νέο βαθμολόγιο. Με το νέο βαθμολόγιο οι βαθμοί από πέντε που είναι σήμερα (Ε, Δ, Γ, Β, Α) θα γίνουν έξι (6ος, 5ος, 4ος, 3ος, 2ος, 1ος). Οι υπάλληλοι για να περνούν από τον έναν βαθμό στον άλλον θα υπόκεινται σε ειδικά τεστ αξιολόγησης. Τα τεστ θα διενεργούνται κάθε τρία χρόνια για όλους ανεξαιρέτως τους υπαλλήλους του Δημοσίου. Η διενέργειά τους μάλιστα θα βασίζεται σε συγκεκριμένα κριτήρια, το καθένα από τα οποία θα βαθμολογείται με συγκεκριμένα μόρια, που θα καθοριστούν με προεδρικό διάταγμα το οποίο θα καταρτίσει ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Δ. Ρέππας αμέσως μετά την ψήφιση του νέου βαθμολογίου - μισθολογίου.

Τέλος, τα συνολικά κριτήρια τα οποία θα ισχύουν για την κατάταξη των εργαζομένων στα νέα μισθολογικά κλιμάκια θα είναι ο χρόνος υπηρεσίας, το επίπεδο σπουδών, όπως ακριβώς ισχύουν σήμερα, αλλά και η βαθμολογία την οποία θα αποκτούν στα τεστ αξιολόγησης, που καθιερώνεται για πρώτη φορά. Οι αρχές αυτές θα ισχύουν ανεξαρτήτως του σε ποια υπηρεσία εργάζονται έτσι ώστε να υπάρξει «σύγκλιση» στις αμοιβές. Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση εκτιμά ότι η σύγκλιση θα παγιωθεί και μετά την κατάργηση των ειδικών επιδομάτων που συντηρούν τις κραυγαλέες ανισότητες στο Δημόσιο.

Ο «κόκκινος» πρόεδρος που νικά τον Ερντογάν

Η Κύπρος δεν είναι μόνο μικρή αλλά και πολύπαθη χώρα, η μόνη του δυτικού κόσμου που ζει υπό καθεστώς ξένης κατοχής. Κι όμως, αυτή η χώρα, αυτή τη στιγμή, ασκεί πολύ μεγάλη πολιτική, οι επιδράσεις της οποίας ξεπερνούν ασύλληπτα το μέγεθος και την ισχύ της και λαμβάνουν πλέον ευρύτερα γεωπολιτικά χαρακτηριστικά. Η Κύπρος διδάχθηκε πολλά από το πικρό παρελθόν της και άφησε πίσω τις αγκυλώσεις του, πήρε τη μοίρα της στα χέρια της και αντιστρέφει σήμερα πλήρως την πορεία της ιστορίας. Η Κύπρος, δείχνει το δρόμο και στην Ελλάδα. «Πατέρας» αυτής της μεγάλης δυτικής πολιτικής, ένας σκληρός κουμμουνιστής: ο πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας.

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’60, το νεαρό κυπριακό κράτος, βρέθηκε, για μια σειρά από λόγους, απέναντι στα γεωπολιτικά συμφέροντα της δύσης. Αθήνα και Λευκωσία απέρριψαν από κοινού το αμερικανικό σχέδιο Ατσεσον, οι πρόνοιες του οποίου, ακόμα και σήμερα, μοιάζουν με χαμένο παράδεισο για τη χώρα.

Το χειρότερο όμως ήταν ότι στα επόμενα χρόνια, οδηγήθηκε σε έναν βαθύ, τυφλό αντιδυτικισμό. Η χώρα δεν κατάφερε να διαγνώσει το σπάνιο ρήγμα ανάμεσα στην Αγγλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες και βρέθηκε, τελικά, για πολύ μεγάλο διάστημα, απέναντι και στις δύο καθοριστικές δυτικές δυνάμεις.

Ετσι, από εκεί που οι Αμερικανοί το 1964 είχαν σταματήσει την επερχόμενη τότε τουρκική εισβολή με μια αυστηρότατη επιστολή του προέδρου Τζόνσον προς την Αγκυρα – μεταξύ των συντακτών της ήταν και ο τότε αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ιάκωβος -, κάτι τέτοιο δεν επαναλήφθηκε πλέον το 1974.

Τότε, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είχαν πια λόγους να στέκονται στο πλευρό μιας χώρας που ομολογημένα φιλοδοξούσε να καταστεί ένα είδος «Κούβας της Μεσογείου», στο αποκορύφωμα μάλιστα του Ψυχρού Πολέμου. Οι Τούρκοι καραδοκούσαν και άρπαξαν την ευκαιρία, που, μην το ξεχνάμε, η Ελλάδα απλόχερα τους έδωσε. Και όχι μόνον με την αδιανόητη επίθεση κατά του Μακαρίου, αλλά και με την απαγόρευση της μεταστάθμευσης των αμερικανικών βομβαρδιστικών το 1973 στην Κρήτη, όταν εκείνοι επιχειρούσαν να βοηθήσουν το Ισραήλ σε έναν πόλεμο που ίσως το αφάνιζε.

Με όλα αυτά ήταν που η Κύπρος βρέθηκε τελικά περίπου η μισή υπό τουρκική κατοχή και η Ελλάδα, έκτοτε, πάντα, μέχρι και σήμερα, σε δυσμενή θέση έναντι της Τουρκίας.

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1983, πάλι ο Ιάκωβος πρωταγωνίστησε στη διάσωση της Κύπρου, αυτή τη φορά από την επικείμενη τότε αναγνώριση του ψευδοκράτους από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αυτός, ο κατά την προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ «Σιάκωβος», με δική του πρωτοβουλία ταξίδεψε από τη Νέα Υόρκη στην Ουάσιγκτον για να δει τον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζορτζ Σουλτς, χωρίς καν να έχει κλείσει ραντεβού μαζί του – έτσι έγινε. Κυριολεκτικά εισέβαλλε στο γραφείο του και απείλησε με την εχθρότητα όλης της ελληνικής ομογένειας κατά της κυβέρνησης Ρήγκαν σε περίπτωση που γινόταν η αναγνώριση η οποία προσεκτικά είχε ετοιμαστεί από την τουρκική πλευρά.

Ο Ιάκωβος πέτυχε. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ειδοποιήθηκε από την ελληνική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον για τις εξελίξεις και, μετά από χρόνια εχθρότητας προς τον τότε αρχιεπίσκοπο, αναγνωρίζοντας δημόσια την καθοριστική συμβολή του, τον κάλεσε αμέσως μετά στην Αθήνα: οι σχέσεις τους άλλαξαν για πάντα, αλλά, η άδικη ρετσινιά που είχε κολλήσει στον μεγάλο ιεράρχη, τον συνόδευε ακόμα για χρόνια…

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε. Ακόμη και η ένταξή της στην Ευρωπαική Ενωση, μια μέγιστη επιτυχία της κυπριακής και ελληνικής πολιτικής με αρχιτέκτονα και κύριο εκτελεστή τον αείμνηστο Γιάννο Κρανιδιώτη, δεν στάθηκε ικανή να αλλάξει τα δεδομένα: η Κύπρος παρέμεινε ημικατεχόμενη και οι σχέσεις της με τις Ηνωμένες Πολιτείες προβληματικές. Στο τρίγωνο Ουάσιγκτον – Λευκωσία – Αγκυρα, η Κύπρος ήταν πάντα ο χαμένος…

Και, ξαφνικά, εκεί που δεν το περίμενε κανείς, έρχονται τα πάνω κάτω. Μέσα σε λίγους μήνες, ένας κουμμουνιστής (!) πρόεδρος, ο πρώτος στην ιστορία της χώρας, κάνει σιωπηρά και μεθοδικά, την απόλυτη ανατροπή: η Κύπρος, μέσα από τα ενεργειακά ζητήματα, συνδέεται οικονομικά και στρατηγικά με το Ισραήλ και με τις ΗΠΑ. Μέχρι η Τουρκία να αντιληφθεί τι συμβαίνει, μια ματωμένη, απόλυτα αρνητική για την Κύπρο ισορροπία δεκαετιών, έχει πλήρως αντιστραφεί.

Κύπρος, Ισραήλ και Ηνωμένες Πολιτείες, συνεργάζονται στενά για την έρευνα και την αξιοποίηση των, όπως φαίνεται, πελώριων ενεργειακών πόρων στην ΑΟΖ του νησιού.

Η Τουρκία περιέρχεται σε έξαλλη κατάσταση. Απειλεί θεούς και δαίμονες, αλλά, οι απειλές της δείχνουν ήδη να πέφτουν στο κενό: η Κύπρος θωρακίζεται διπλωματικά και αμυντικά όχι μόνον από την Ελλάδα, αλλά και από τις δύο πολύ ισχυρές χώρες συνεταίρους της. Η ιστορία, γράφεται ξανά από την αρχή.

Την ίδια στιγμή, το μέγεθος της κυπριακής πολιτικής είναι τέτοιο, που, όλα αυτά, όχι απλώς δεν ενοχλούν την παραδοσιακή φίλη του νησιού Ρωσία, αλλά, αντίθετα, η Μόσχα σπεύδει να «ευλογήσει» τις έρευνες από τις οποίες, τελικά, και η ίδια, ορθότατα, δεν θα μείνει εκτός – το ίδιο κάνει και η Ε.Ε., αλλά αυτό, πολύ μικρότερη σημασία έχει επί της ουσίας.

Τα ενεργειακά αποθέματα που ανήκουν στην Κύπρο φαίνεται ότι είναι τόσο σημαντικά, που ήταν αρκετά ώστε ο αριστοτεχνικός αυτός πολιτικός χειρισμός να βρει το έδαφος για να αλλάξει τα πάντα: η Κύπρος, για πρώτη φορά στην ιστορία της, μπαίνει στην καρδιά της δυτικής πολιτικής και εκτοπίζει τον μεγάλο εχθρό και δυνάστη της. Την ίδια στιγμή, συμβαίνει κάτι απόλυτα ελληνικό: με πολύ μεγάλη επιπολαιότητα, ο πρόεδρος της Κύπρου, βάλλεται εσωτερικά πανταχόθεν στο νησί. Οι κυπριακές πολιτικές ηγεσίες, οφείλουν να δουν την ευρύτερη εικόνα και να επανεκτιμήσουν άμεσα τη στάση τους.

Κι έτσι, ο «Δαυίδ» νικά τον «Γολιάθ», που, αυτή την ώρα, είναι σα λιοντάρι στο κλουβί – κι αυτό είναι φυσικά πολύ επικίνδυνο, όχι τόσο πια για την ίδια την Κύπρο, όσο για την Ελλάδα, που ίσως πιστεύει ότι είναι πλέον πιο εύκολος στόχος της οργής του.

Η Αγκυρα χάνει κατά κράτος ένα τεράστιας σημασίας γεωπολιτικό και οικονομικό παίγνιο. Χάνει επίσης τη δύναμη που της έδιναν επί πολύ καιρό οι υπερφίαλες αυτοκρατορικές απειλές, οι οποίες μοιάζουν να πέφτουν στο κενό.

Η Αγκυρα έχει ανάγκη κάτι να κάνει, για να μη γυρίσει όλη αυτή η ξεκάθαρη ήττα και εσωτερικά εις βάρος της: ο Ερντογάν, μπορεί να πληρώσει και εσωτερικά το τίμημα, καθώς εν τω μεταξύ έχει γονατίσει το στρατό που τώρα βλέπει τη χώρα του να χάνει το παιγνίδι και ίσως βρει την αφορμή και την αιτία της ανασύνταξης.

Η νευρικότητα μπορεί να γίνει πολύ κακός σύμβουλος σε μια χώρα που μέχρι χθες λεοντάριζε κατά πάντων, αλλά, σήμερα, έχει βάλει την ουρά στα σκέλια.

Η Ελλάδα παραμένει πολύ σοβαρή και ψύχραιμη, συνδέεται και η ίδια όλο και πιο στενά με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, κάνοντας κι εκείνη μια μεγάλη, καθοριστική στροφή. Η Ελλάδα επιστρέφει κι αυτή όλο και πιο βαθειά στη δύση, την ώρα που η Τουρκία απομακρύνεται από αυτήν και τοποθετείται, πλέον, απέναντί της.

Την ίδια στιγμή, η Αγκυρα εγκλωβίζεται σε όλο και μεγαλύτερα λάθη: κάνει ότι μπορεί για να χάσει κάθε αξιοπιστία απέναντι στις ΗΠΑ και το Ισραήλ και για να κόψει κάθε γέφυρα μαζί τους.

Και, μάλιστα, το κάνει διπλά: και στο θέμα της Κύπρου και, κυρίως, στο θέμα της Μέσης Ανατολής, όπου, με την υπόθεση της προσπάθειας για αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους αυτή την εβδομάδα στον ΟΗΕ, έρχεται πλέον σε μείζονα στρατηγική κόντρα με την Ουάσιγκτον και το Τελ Αβιβ.

Ο Ερντογάν, ένας πολύ μεγάλος ηγέτης, δείχνει να έπεσε στην παγίδα του ίδιου του του μεγαλείου: πίστεψε ότι μπορεί να πετάξει γύρω από τον ήλιο. Τα κέρινα φτερά και του ίδιου και της χώρας του, ήδη έχουν αρχίσει και καίγονται.

Είναι ακριβώς η στιγμή που η Ελλάδα πρέπει να κάνει τα επόμενα καθοριστικά βήματά της. Και μπορεί να διδαχθεί πολλά από την Κύπρο στην προσπάθειά της να ξεφύγει από τις παλιές, εθνικά επικίνδυνες αγκυλώσεις.

Πρώτον, πρέπει τώρα, αυτή τη στιγμή, αυτή την εβδομάδα, να σταθεί ξεκάθαρα στο πλευρό των συμμάχων της στην υπόθεση της αναγνώρισης στον ΟΗΕ, αφού για αυτούς είναι μια απόλυτα καθοριστικής σημασίας στιγμή – ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος το ξεκαθάρισε πολλές φορές και προς κάθε κατεύθυνση. Και υπάρχουν τρόποι να γίνει αυτό ώστε να είναι ουσιαστικά επωφελές και για τους ίδιους του Παλαιστίνιους, που ασφαλώς δεν είναι προς το συμφέρον τους να κόψουν κάθε γέφυρα με τη δύση. Η Τουρκία επιχειρεί να τους καπελώσει για να παίξει το δικό της παιγνίδι, αλλά η Ελλάδα μπορεί να τους βοηθήσει να μην διαπράξουν ένα σφάλμα που θα τους στοιχίσει πολλά στο μέλλον.

Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα πρέπει αμέσως να ακολουθήσει τον κυπριακό δρόμο και στο Αιγαίο και νότια της Κρήτης: πρέπει να «αντιγράψει» τις κυπριακές ενεργειακές συμφωνίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ και να τις επεκτείνει κι εδώ.

Με αυτό τον τρόπο, η νέα γεωπολιτική πραγματικότητα θα θεμελιωθεί πλέον οριστικά και σε όλο της το εύρος. Και η Ελλάδα, όπως και η Κύπρος, όχι μόνον θα προασπιστούν καλύτερα από ποτέ τα εθνικά τους συμφέροντα, αλλά θα καταφέρουν να αξιοποιήσουν πλουτοπαραγωγικές πηγές που μπορούν να αλλάξουν για πάντα τη μοίρα τους και που επί τόσα χρόνια, οι τουρκικές απειλές τις αναγκάζουν να τις αφήνουν εν υπνώσει.

Όλα αυτά, ασφαλώς έχουν ρίσκα. Εγκυμονούν κινδύνους. Όμως, με τις δυναμικές που δημιουργεί ήδη αυτή η πολιτική, οι κίνδυνοι είναι ελεγχόμενοι και, πάντως, σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνονται με τον κίνδυνο της απραξίας και των φοβικών συνδρόμων, ο οποίος είναι τεράστιος.

Μια νέα εποχή έχει ήδη ξεκινήσει και απαιτεί να γίνουν αποφασιστικά και άμεσα τα επόμενα βήματα. Μια εποχή ριζικής επανατοποθέτησης της Κύπρου και της Ελλάδας στο δυτικό κόσμο, την ώρα μάλιστα που η σημασία τους μεγιστοποιείται όχι μόνον οικονομικά αλλά και στρατηγικά, με τη Μέση Ανατολή να είναι ασταθής όσο ποτέ τα τελευταία χρόνια.

Μια εποχή δυναμικής οργανικής επανενσωμάτωσης του ελληνισμού στο δυτικό κόσμο, που ξεκίνησε από την πολιτική ενός σκληρού κουμμουνιστή ηγέτη, του μοναδικού που κυβερνά σήμερα μια χώρα, σε όλο το δυτικό κόσμο…

πηγή: vima.gr

Για τα προνόμια και την εξουσία

Η χώρα κινείται στο όριο, οι πολίτες ζουν σε περιβάλλον απόλυτης ανασφάλειας και φόβου και στο Κοινοβούλιο ανεβαίνουν καθημερινά κακής ποιότητας θεατρικές παραστάσεις. Κόμματα και βουλευτές παράγουν θέαμα φθηνό, που πολύ απέχει από το πρόβλημα της χώρας και τις αγωνίες των πολλών ανθρώπων.

Κορώνες, εύκολες ρητορείες, άναρθρες κραυγές, προτάσεις ανεπεξέργαστες και ούτε μια κίνηση, ούτε μια πράξη συμβολική, που να δηλώνει συμμετοχή στο δράμα της χώρας. Ούτε αυτά τα βουλευτικά προνόμια σκέφθηκε κανείς να προσφέρει, να θυσιάσει προς χάριν της πατρίδας. Μόνο η εξουσία τους συνεπαίρνει, γι' αυτήν αγωνιούν, γι' αυτή δυστυχώς τα κάνουν όλα.

Μόνο που δεν αντιλαμβάνονται πως σε λίγο θα είναι πουκάμισο αδειανό, ίσως κουρελιασμένο.

ΤΟ ΒΗΜΑ

Η Γερμανία επεξεργάζεται εναλλακτικό σχέδιο για την Ελλάδα

Υπουργείο Παιδείας: Οι νέες αρμοδιότητες των Διευθυντών & Υποδιευθυντών

Διευθυντής σχολικής μονάδας ή προϊστάμενος

1. Ο διευθυντής ή προϊστάμενος είναι διοικητικός και πειθαρχικός προϊστάμενος του προσωπικού της σχολικής μονάδας και είναι αρμόδιος για τα θέματα που αφορούν την εύρυθμη και αποτελεσματική της λειτουργία. Η πειθαρχική εξουσία του προηγούμενου εδαφίου ασκείται για μεν τους εκπαιδευτικούς σύμφωνα με το προεδρικό διάταγμα της παραγράφου 6 του άρθρου 19, για δε τους διοικητικούς υπαλλήλους σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ., που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 3528/2007 (Α' 26), ως ισχύει.
2. Ειδικότερα, ο διευθυντής ή προϊστάμενος της σχολικής μονάδας ασκεί, ιδίως, τις ακόλουθες αρμοδιότητες:
α) μεριμνά για την τήρηση των νόμων, των εγκυκλίων και των αποφάσεων που εκδίδουν τα αρμόδια όργανα της διοίκησης,
β) ευθύνεται για την έγκαιρη και αξιόπιστη ενημέρωση του ηλεκτρονικού συστήματος που προβλέπεται στην παράγραφο 2 του άρθρου 7 του ν.3848/2010 (Α' 71) και συνεργάζεται με την κεντρική και τις αρμόδιες περιφερειακές υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων για την εφαρμογή των διατάξεων του ίδιου άρθρου,
γ) ευθύνεται για την έγκαιρη και αξιόπιστη τήρηση ηλεκτρονικού αρχείου με τα στοιχεία της οικονομικής λειτουργίας της σχολικής μονάδας, καθώς και για την ηλεκτρονική ενημέρωση των υπηρεσιακών φακέλων του προσωπικού της,
δ) εισηγείται στο αρμόδιο όργανο την ανάθεση υποχρεωτικών υπερωριών σε εκπαιδευτικούς της σχολικής μονάδας στην οποία προΐσταται ή των ολιγοθέσιων δημοτικών σχολείων ή νηπιαγωγείων πο υ υπάγονται στην ενότητα σχολικών μονάδων πο υ συντονίζει και
ε) ευθύνεται για την κατάρτιση του προγράμματος δράσης και της έκθεσης αξιολόγησης της σχολικής μονάδας, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 32 του ν. 3848/2010, και, με βάση τα σχετικά αποτελέσματα: αα) για την εκπόνηση και υλοποίηση ολοκληρωμένων προτάσεων για τη βελτίωση της δράσης της σχολικής μονάδας και ββ) για το σχεδιασμό και την υλοποίηση προγραμμάτων ενδοσχολικής επιμόρφωσης, σε συνεργασία με τους σχολικούς συμβούλους και τα τμήματα επιστημονικής - παιδαγωγικής καθοδήγησης των περιφερειακών διευθύνσεων εκπαίδευσης.
3. Ο διευθυντής τετραθέσιου και άνω δημοτικού σχολείου ή σχολικής μονάδας της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης χορηγεί στο προσωπικό της σχολικής του μονάδας, καθώς και στο προσωπικό των ολιγοθέσιων δημοτικών σχολείων ή νηπιαγωγείων που υπάγονται στην ενότητα σχολικών μονάδων στην οποία προεδρεύει, τις κάτωθι άδειες απουσίας λόγω:
α) γάμου ή θανάτου συζύγου ή και συγγενούς έως και β' βαθμού ή άσκησης εκλογικού δικαιώματος ή συμμετοχής σε δίκη ή σε αιμοληψία,
β) βραχύχρονης ανάρρωσης και
γ) συμμετοχής σε εξετάσεις σε όσους εκπαιδευτικούς είναι σπουδαστές ή φοιτητές, προπτυχιακοί ή μεταπτυχιακοί, σε ιδρύματα της ανωτάτης εκπαίδευσης. Για τη χορήγηση των ανωτέρω αδειών ενημερώνει αυθημερόν την οικεία διεύθυνση εκπαίδευσης.

4. Ο διευθυντής του Σ.Ε.Κ. επιλέγει και τοποθετεί τους υπεύθυνους των τομέων των εργαστηρίων καθώς και τους υπεύθυνους των εργαστηρίων ύστερα από γνώμη του υποδιευθυντή. Οι εκπαιδευτικοί που επιλέγονται ως υπεύθυνοι τομέων εργαστηρίων Σ.Ε.Κ. πρέπει να ανήκουν σε κλάδο ή ειδικότητα που προβλέπεται για το Σ.Ε.Κ..
5. Ο διευθυντής της σχολικής μονάδας, καταρχήν, δεν ασκεί διδακτικά καθήκοντα. Στα τετραθέσια, και πενταθέσια δημοτικά σχολεία, όπως και στα γυμνάσια και λύκεια με τρία έως και πέντε τμήματα, αναλαμβάνει διδακτικά καθήκοντα έξι έως και δέκα ωρών εβδομαδιαίως, ανάλογα με τον αριθμό των οργανικών θέσεων στα δημοτικά σχολεία και των τμημάτων στα γυμνάσια και λύκεια, σύμφωνα με την περίπτωση α' της παραγράφου 1 του άρθρου 19.

6. Ο διευθυντής της σχολικής μονάδας, όταν ελλείπει, απουσιάζει ή κωλύεται, αναπληρώνεται από τον υποδιευθυντή. Αν ελλείπει, απουσιάζει ή κωλύεται και ο υποδιευθυντής τότε ο διευθυντής αναπληρώνεται από εκπαιδευτικό που υπηρετεί στη σχολική μονάδα και ο οποίος ορίζεται με απόφαση του διευθυντή. Αν στη σχολική μονάδα έχουν τοποθετηθεί δύο υποδιευθυντές, ο διευθυντής αναπληρώνεται απ ό τον υποδιευθυντή που ορίζεται .με απόφασή του και σε περίπτωση πο υ και αυτός ελλείπει, απουσιάζει ή κωλύεται, από το δεύτερο υποδιευθυντή. Αν ελλείπει, απουσιάζει ή κωλύεται και ο δεύτερος υποδιευθυντής ή αν πρόκειται για σχολική μονάδα στην οποία δεν τοποθετείται υποδιευθυντής, ο διευθυντής αναπληρώνεται από εκπαιδευτικό που υπηρετεί στη σχολική μονάδα, ο οποίος ορίζεται με απόφασή του. Αν για οποιοδήποτε λόγο δεν οριστεί αναπληρωτής, ο διευθυντής αναπληρώνεται από τον αρχαιότερο εκπαιδευτικό της σχολικής μονάδας.
7. Ο προϊστάμενος σχολικής μονάδας αναπληρώνεται απ ό εκπαιδευτικό της ίδιας ή άλλης σχολικής μονάδας της ίδιας σχολικής ενότητας, κατά προτίμηση με βαθμό Α', ο οποίος ορίζεται με απόφαση του προέδρου του συντονιστικού συμβουλίου της σχολικής ενότητας που προβλέπεται στο άρθρο 8.
8. Η απόφαση ορισμού αναπληρωτή που προβλέπεται στις παραγράφους 6 και 7 εκδίδεται απ ό το διευθυντή εντός δεκαπέντε ημερών από την έναρξη του σχολικού έτους.

Υποδιευθυντής

1. Ο υποδιευθυντής της σχολικής μονάδας συνεπικουρεί το διευθυντή στην άσκηση των καθηκόντων του, ασκεί τις αρμοδιότητες του διευθυντή που ο τελευταίος του αναθέτει με απόφασή του και τον αναπληρώνει σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 6 του άρθρου 3.
2. Ειδικότερα, ο υποδιευθυντής ασκεί, ιδίως, τις ακόλουθες αρμοδιότητες:
α) μεριμνά για την υλοποίηση του διοικητικού έργου,
β) εκτελεί τις αποφάσεις του διευθυντή και της συνέλευσης των διδασκόντων που αφορούν θέματα φοίτησης των μαθητών και
γ) μεριμνά για την εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία του ολοήμερου προγράμματος.
3. Στις σχολικές μονάδες στις οποίες έχουν τοποθετηθεί δύο υποδιευθυντές, η κατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ τους γίνεται με απόφαση του διευθυντή.
4. Ο υποδιευθυντής ασκεί διδακτικά καθήκοντα που αντιστοιχούν στο μισό, τουλάχιστον, του υποχρεωτικού διδακτικού ωραρίου εκπαιδευτικού του ίδιου κλάδου και χρόνου υπηρεσίας

ΑΥΤΑ ΞΕΡΟΥΝ , ΑΥΤΑ ΚΑΝΟΥΝ

Του Δημήτρη Τσιόδρα Ελευθεροτυπία

«Θα πάρουμε την επόμενη δόση;», «Θα κηρύξουμε στάση πληρωμών;», «Θα επιστρέψουμε στη δραχμή;» Τα ερωτήματα βρίσκονται διαρκώς στο προσκήνιο από τη στιγμή που χρεοκοπήσαμε. Δυστυχώς όμως ακόμη και τώρα η πλειοψηφία των πολιτικών ούτε δείχνει να έχει καταλάβει τι έχει συμβεί, ούτε έχει στο νου της τι πρέπει να γίνει. Αυτό που επαναλαμβάνεται με διαφορετικά λόγια είναι: «Θα θέλαμε να συνεχίσουμε να κάνουμε όλα όσα γίνονταν τα προηγούμενα χρόνια, δυστυχώς όμως δεν μπορούμε». Αυτά έχουν συνηθίσει να κάνουν, τα ιδια θέλουν να συνεχίσουν. Κι ας οδηγηθήκαμε στο σημερινό χάλι. Η συμμετοχή μιας χώρας σε μια νομισματική ένωση δίνει ευκαιρίες (σταθερό νόμισμα, ευκολότερη πρόσβαση σε άλλες αγορές), κρύβει όμως και πολλούς κινδύνους αφού σε αφήνει εκτεθειμένο σε μεγαλύτερο ανταγωνισμό. Η Ελλάδα είδε τις ευκαιρίες, όχι όμως τους κινδύνους. Λόγω του φθηνού ευρώ αυξήθηκε ο δανεισμός επιχειρήσεων, νοικοκυριών και κράτους. Το να δανείζεσαι δεν είναι κατ' ανάγκην κακό. Το ερώτημα είναι πώς χρησιμοποιείς τα δανεικά. Αν βελτιώσεις τις υποδομές, την εκπαίδευση, εκσυγχρονίσεις τη δημόσια διοίκηση, βελτιώσεις την επιχείρησή σου, αυτά που ξοδεύεις σήμερα θα τα πάρεις αύριο στο πολλαπλάσιο. Θα αποπληρώσεις σταδιακά τα χρέη σου και θα αυξήσεις το εισόδημά σου. Στην Ελλάδα, τα χρήματα πήγαν για να δημιουργηθεί φούσκα στην οικοδομή, για να αυξηθεί η κατανάλωση και για να εξυπηρετήσει το κομματικό σύστημα την πελατεία του. Επειδή στα ράφια υπάρχουν όλο και λιγότερα ελληνικά προιόντα, ενισχύονταν οι οικονομίες άλλων χωρών, κυρίως της ευρωζώνης, με πρώτη τη γερμανική οικονομία. Από τα κρατικά συμβόλαια ευνοούνταν συγκεκριμένοι επιχειρηματίες, οι οποίοι έχτιζαν περιουσίες με λεφτά των κορόιδων που πλήρωναν φόρους. Οι κυβερνήσεις επαίρονταν για τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, ενώ το εμπορικό ισοζύγιο γινόταν όλο και πιο ελλειμματικό, η χώρα κατρακυλούσε στους δείκτες ανταγωνιστικότητας, ανέβαινε στους δείκτες διαφθοράς, το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος αυξάνονταν. Και ανέμελοι προσκρούσαμε στο παγόβουνο. Τι πρέπει να κάνουμε σήμερα; Δύο πράγματα: το πρώτο είναι να σταματήσουμε να έχουμε ελλείμματα γιατί ουδείς θα μας δίνει χρήματα για να τα καλύψουμε και δικό μας χρήμα δεν μπορούμε να τυπώσουμε. Το δεύτερο είναι να αλλάξουμε τη δομή της οικονομίας μας, ώστε να μπορούμε μελλοντικά να σταθούμε στα πόδια μας, να ανεβάσουμε το επίπεδο ζωής μας και σταδιακά να αποπληρώσουμε τα χρέη μας. Το χρέος άλλωστε είναι αποτέλεσμα, δεν είναι η αιτία του προβλήματος. Το μόνο που δεν συζητάμε είναι το πώς θα γίνει αυτό. Λέμε συνεχώς για μέτρα, για διαπραγματεύσεις, για τον κίνδυνο να μην πάρουμε τις δόσεις και το μόνο που δεν κάνουμε είναι να συζητάμε σοβαρά για το ποιος είναι ο δρόμος με τον οποίο μπορεί η ελληνική οικονομία να σταθεί στην Ευρώπη. Το πώς θα έχει δομές τέτοιες που θα της επιτρέψουν να παράγει προϊόντα και υπηρεσίες με μεγαλύτερη ζήτηση. Οι τρόποι που μπορούμε να το πετύχουμε ασφαλώς είναι πολλοί. Το μόνο που δεν γίνεται είναι να συνεχίσουμε τα παλιά, δίχως αλλαγές. Δυστυχώς η απάντηση που ακούμε για το πώς θα διατηρηθούμε στην ευρωζώνη δεν είναι «αλλάζοντας το οικονομικό μοντέλο που χρεωκόπησε», αλλα ότι «θα μείνουμε επειδή δεν μπορούν να μας διώξουν». Αυτό προς το παρόν μπορεί να ισχύει, αφού οι κίνδυνοι από την αποχώρηση μιας χώρας είναι μεγάλοι για ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Αν όμως η κατάσταση στην περιφέρεια της υπόλοιπης Ευρώπης βελτιωθεί, η Ελλάδα μένει διαρκώς πίσω και η απόσταση από τους υπόλοιπους μεγαλώνει, υπάρχουν δύο λύσεις: Είτε οι υπόλοιποι θα μας χρηματοδοτούν εσαεί είτε θα οδηγηθούμε προς την πόρτα εξόδου. Το πρώτο δεν είναι πιθανό. Το δεύτερο δεν προβλέπεται θεσμικά τώρα, όμως οι φωνές που υποστηρίζουν ότι πρέπει να βρεθεί τρόπος πυκνώνουν. Παγιώνεται πλέον η αίσθηση ότι «η Ελλάδα είναι ειδική περίπτωση». Κι αυτό μας οδηγεί σε περιθωριοποίηση και στην έξοδο ή στην παραμονή μας στην ευρωζώνη με την ανάληψη της διεύθυνσης της χώρας από την Ε.Ε. Στα πρώτα βήματα του ελληνικού κράτους, ύστερα από εμφυλίους κι αφού δολοφονήθηκε ο Καποδίστριας επειδή έθιξε τοπικά συμφέροντα, οι Βαυαροί ανέλαβαν να οργανώσουν τη διοίκηση. Σήμερα, ύστερα από 180 χρόνια, αφού για να υπηρετηθούν τα πελατειακά συμφέροντα των κομμάτων οδηγηθήκαμε στη χρεοκοπία και προσφύγαμε στην Ε.Ε. και το ΔΝΤ για να μην κηρύξουμε στάση πληρωμών, την οργάνωση αναλαμβάνουν πλήρως οι Βρυξέλλες. Και το κομματικό σύστημα συνεχίζει να ερίζει για το ποιος προηγείται στις δημοσκοπήσεις και ποιος θα έχει την εξουσία σε μια κατεστραμμένη χώρα.

ΠΛΕΟΝΑΖΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ : Το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος

Το σχέδιο Π.Δ. «Καθορισμός των κριτηρίων και της διαδικασίας κατάρτισης των πινάκων κατάταξης του πλεονάζοντος προσωπικού του άρθρου 37 παρ. 7 του Ν. 3986/2011», έχει ως αποκλειστικό αντικείμενο την αξιολόγηση με βάση αντικειμενικά κριτήρια του προσωπικού που τυχόν χαρακτηριστεί ως πλεονάζον από τις διοικήσεις των ΝΠΙΔ που εμπίπτουν στο πεδίο του Κεφ. Α του Ν. 3429/2005, και την κατάταξή του σε πίνακες κατά κατηγορία και ειδικότητα, έτσι ώστε να είναι δυνατή η μεταφορά σύμφωνα με το νόμο, σε θέσεις τακτικού προσωπικού σε φορείς του δημόσιου τομέα ή η επιλογή τους για θέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου ή μερικής απασχόλησης, με αδιάβλητο και απολύτως διαφανή τρόπο, κατά τη σειρά προτεραιότητας των πινάκων. Σύμφωνα με το σχέδιο Π.Δ., οι φορείς του Κεφ. Α του Ν. 3429/2005, εφόσον χαρακτηρίσουν προσωπικό ως πλεονάζον, συντάσσουν και αποστέλλουν στο ΑΣΕΠ πίνακα πλεονάζοντος προσωπικού κατά κατηγορία και ειδικότητα καθώς και τα στοιχεία υπηρεσιακών μεταβολών. Επιπλέον προσκομίζονται στο ΑΣΕΠ από τους ενδιαφερόμενους τα δικαιολογητικά που αποδεικνύουν τα προσόντα και τις ιδιότητες που επικαλούνται (όπως τίτλους σπουδών). Με βάση τα στοιχεία αυτά, το ΑΣΕΠ κατατάσσει το πλεονάζον προσωπικό και συντάσσει ανά φορέα πίνακα κατάταξης κατά κατηγορία και ειδικότητα. Η κατάταξη γίνεται με βάση συγκεκριμένα κριτήρια τα οποία λαμβάνουν υπόψη τα τυπικά προσόντα, την εμπειρία, τον χρόνο εργασίας στον φορέα, καθώς και την οικογενειακή κατάσταση (πολύτεκνοι ή τέκνα πολυτέκνων, μονογονεϊκές οικογένειες). Ειδική μέριμνα λαμβάνεται για τα άτομα με αναπηρία, τους έχοντες σύζυγο ή την επιμέλεια τέκνων με αναπηρία, καθώς και για τους συζύγους που έχουν χαρακτηριστεί και οι δύο ως πλεονάζοντες. Το ΑΣΕΠ, ενοποιεί τους Πίνακες των φορέων δύο φορές το χρόνο. Εξαιρετικά για το πρώτο έτος η ενοποίηση γίνεται κάθε τρίμηνο. Από τον ενοποιημένο πίνακα και κατόπιν αίτησης του ενδιαφερομένου, με βάση τη σειρά κατάταξης θα γίνεται η μεταφορά του προσωπικού σε θέση τακτικού προσωπικού στον δημόσιο τομέα σε ποσοστό 10% των ετήσιων προσλήψεων, καθώς και σε θέσεις εποχιακού προσωπικού έως ποσοστό 30% των θέσεων που προκηρύσσονται. Για την επιλογή σε θέση μερικής απασχόλησης οι κατατασσόμενοι στον Πίνακα έχουν απόλυτη προτεραιότητα.

Δημόσιο: Φεύγουν στη σύνταξη 50.000

Χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι σπεύδουν να υποβάλουν αίτηση για συνταξιοδότηση. Ενδεικτικό της μαζικής φυγής είναι πως στο ΙΚΑ ο ένας στους οκτώ υπαλλήλους κατέθεσε τις τελευταίες δύο μέρες αίτηση για σύνταξη. Φέτος αναμένεται να καταγραφεί «ρεκόρ εξόδου», καθώς οι δημόσιοι υπάλληλοι σπεύδουν να συνταξιοδοτηθούν για να αποφύγουν την εφεδρεία αλλά και τις αλλαγές σε μισθούς και συντάξεις. Η κατάσταση είναι πλέον εκτός ελέγχου και η μαζική αυτή έξοδος απειλεί να τινάξει στον αέρα τα ασφαλιστικά ταμεία. Είναι χαρακτηριστικό πως το αναλογιστικό έλλειμμα στο Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων έχει πλέον αγγίξει τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ. Κρίσιμη είναι η κατάσταση και σε άλλα ασφαλιστικά ταμεία, και το ΙΚΑ καταφεύγει σε «δανεισμό» για να βρει ζεστό χρήμα. Ενδεικτικό της πρωτοφανούς εξόδου από το Δημόσιο είναι πως θα ξεπεράσουν τις 20.000 οι αιτήσεις για σύνταξη που θα κατατεθούν το διάστημα Σεπτεμβρίου-Δεκεμβρίου. Συνολικά πάνω από 50.000 υπάλληλοι αναμένεται να ανοίξουν τη φετινή χρονιά την? πόρτα εξόδου. Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία για τους εργαζόμενους στο ΙΚΑ, όπου μέσα σε δύο μόλις μέρες κατέθεσαν αίτηση για σύνταξη 1.000 από τους 8.385 υπαλλήλους! Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων ΙΚΑ, Νίκος Χατζόπουλος, σημειώνει χαρακτηριστικά πως «αν φύγει όλος αυτός ο κόσμος, θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα στη λειτουργία του ταμείου, στην εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων και στην είσπραξη των οφειλών. Πρέπει τα συναρμόδια υπουργεία να ξεκαθαρίσουν άμεσα τι θα ισχύσει για τις συντάξεις μετά την εφαρμογή του νέου μισθολογίου και της εργασιακής εφεδρείας». Κυρίως αποχωρούν διευθυντές -που θα έχουν και τις μεγαλύτερες απώλειες από το νέο μισθολόγιο- με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα στις δημόσιες υπηρεσίες. Επίσης μαζική είναι η φυγή εφοριακών (1.500 αιτήσεις σε δύο μέρες), τελωνειακών και εργαζομένων στους δήμους.

Ουρές

Για «μεγάλη έξοδο» μιλά ο πρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ, Θέμης Μπαλασόπουλος, επισημαίνοντας πως «έχει τρομοκρατηθεί ο κόσμος». Μάλιστα σημειώνει πως χθες στους περισσότερους δήμους της χώρας υπήρχαν ουρές από υπαλλήλους που ήθελαν να βγουν στη σύνταξη. Η ραγδαία αύξηση των αιτήσεων συνταξιοδότησης οφείλεται στο ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει να υποβάλουν την παραίτησή τους δύο φορές σε διάστημα 15 ημερών. Επομένως έσπευσαν να κάνουν την πρώτη αίτηση για να καταθέσουν και τη δεύτερη αίτηση στις 30 του μήνα και να αποφύγουν τα μέτρα που θα τρέξουν τον Οκτώβριο (π.χ. νέο μισθολόγιο).

Πάνω από 50.000 αιτήσεις συνταξιοδότησης Ασφυξία στο Ταμείο Πρόνοιας

«Μαύρη τρύπα» 4 δισ. ευρώ έχει το Ταμείο Πρόνοιας των Δημοσίων Υπαλλήλων, με αποτέλεσμα να ανοίγει ο δρόμος για νέα μέτρα προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα. Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην αναλογιστική μελέτη, που παραδόθηκε την Τετάρτη στη διοίκηση του φορέα. Τη χαριστική βολή θα δώσει η μαζική φυγή των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς εκτιμάται πως στο τέλος του χρόνου θα στοιβάζονται στα συρτάρια του Ταμείου πάνω από 50.000 αιτήσεις. Αυτήν τη στιγμή εκκρεμούν 41.000 αιτήσεις, ωστόσο τα έσοδα από τις εισφορές αρκούν για την καταβολή 550 έως 600 εφάπαξ τον μήνα. Ενδεικτικό του αδιεξόδου είναι πως καταγράφεται αναλογιστικό έλλειμμα 4 δισ., παρά το ότι μειώθηκε κατά 10% το εφάπαξ και αυξήθηκε η εισφορά στο ασφαλιστικό ταμείο (τα μέτρα αυτά έχουν ληφθεί υπόψη στη μελέτη). Μάλιστα στη μελέτη υπάρχει και σενάριο για νέα μείωση κατά 10% του εφάπαξ και αύξηση κατά μία μονάδας της εισφοράς, ωστόσο και στην περίπτωση αυτή θα καταγράφεται έλλειμμα 2,3 δισ. ευρώ. Εξαιτίας των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων του ασφαλιστικού φορέα, αυτήν τη στιγμή καταβάλλονται τα βοηθήματα σε όσους υπέβαλαν αίτηση πριν από μία διετία. Μάλιστα 520 άτομα έχουν πεθάνει περιμένοντας το βοήθημα. Σε περίπτωση που δεν αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, ο χρόνος έκδοσης του βοηθήματος θα εκτιναχτεί στα πέντε χρόνια.

Ερώτηση στη Βουλή για τις μετατάξεις εκπαιδευτικών Πληροφορικής κλάδων ΠΕ19-20

Τη στιγμή που ο χώρος της Παιδείας βιώνει μια ολοκληρωτική αναμόρφωση, οι εκπαιδευτικοί του κλάδου της Πληροφορικής ΠΕ19-20 επιθυμούν τη μετάταξη όσωνεκπαιδευτικών διδάσκουν το συγκεκριμένο αντικείμενο και δεν έχουν το αντίστοιχο βασικό πτυχίο. Τη δεδομένη χρονική στιγμή, κατά την οποία χιλιάδες εκπαιδευτικοί καταθέτουν αιτήσεις συνταξιοδότησης και δεδομένης της μειωμένης πρόσληψης εκπαιδευτικού προσωπικού, εξαιτίας των περικοπών του Δημοσίου και της εφαρμογής του μέτρου πρόσληψης 1 προς 5, οι εκπαιδευτικοί Πληροφορικής, του ομαδοποιημένου κλάδου ΠΕ19-20, επιζητούν τη μετάταξη των διορισμένων εκπαιδευτικών άλλων ειδικοτήτων που διδάσκουν Πληροφορική και το βασικό πτυχίο τους δεν αντιστοιχεί στη συγκεκριμένη επιστήμη. Πιο συγκεκριμένα, το 1992 με το Ν.2009/1992 ιδρύθηκαν οι κλάδοι ΠΕ19 και ΠΕ20 Πληροφορικής Πτυχιούχων Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. αντίστοιχα, οι οποίοι και κλήθηκαν να διδάξουν το μάθημα της Πληροφορικής. Δεδομένης της έλλειψης επαρκών αποφοίτων εκπαιδευτικών των συγκεκριμένων κλάδων και προκειμένου να μην παρουσιαστούν προβλήματα στην απρόσκοπτη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος, το Υπουργείο Παιδείας κατέφυγε στην εκτέλεση και αναγνώριση ταχύρρυθμων εκπαιδευτικών σεμιναρίων για εκπαιδευτικούς άλλων κλάδων, ώστε να καλυφθούν τα υπάρχοντα κενά στο συγκεκριμένο μάθημα. Επιπρόσθετα, επιτράπηκε ο διορισμός καθηγητών, οι οποίοι δεν κατείχαν βασικό πτυχίο της επιστήμης της Πληροφορικής, με τη μέθοδο μετατάξεων, προϋπηρεσιών 16μηνης διδακτικής εμπειρίας και των προαναφερθέντων σεμιναρίων. Έτσι, εκπαιδευτικοί άλλων κλάδων -κυρίως Μαθηματικοί, Ηλεκτρολόγοι και Ηλεκτρονικοί έως και Θεολόγοι- με μη συναφές προς την Πληροφορική πτυχίο, παρακολούθησαν τα σεμινάρια και τελικά κλήθηκαν να διδάξουν Πληροφορική τόσο στην πρωτοβάθμια αλλά και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στους διορισμούς μάλιστα προτάσσονταν οι έχοντες παιδαγωγική επάρκεια, χωρίς παράλληλα να έχει θεσμοθετηθεί και αποδοθεί αυτή στους απόφοιτους των τμημάτων Πληροφορικής. Ως εκ τούτου, για περισσότερα από 10 έτη, οι διοριζόμενοι ήταν αποκλειστικά απόφοιτοι άλλων επιστημονικών πεδίων και όχι πληροφορικοί. Τα τελευταία χρόνια, αν και έχουν γίνει προσλήψεις εκπαιδευτικών Πληροφορικής, οι οποίοι προέρχονται εξ ολοκλήρου από τον κλάδο των ειδικοτήτων ΠΕ19-20, οι ανωτέρω εκπαιδευτικοί συνεχίζουν να διδάσκουν Πληροφορική στα σχολεία. Οι εκπαιδευτικοί Πληροφορικής υπολογίζονται σε 3.200 σε ολόκληρη την επικράτεια, εκ των οποίων οι 1.500 είναι εκπαιδευτικοί άλλων ειδικοτήτων που έχουν ενταχθεί στους κλάδους ΠΕ19-20, αριθμός που αντιστοιχεί στο ήμισυ των διδασκόντων. Το συγκεκριμένο θέμα τείνει να πάρει ιδιαίτερες διαστάσεις, δεδομένου ότι ο κλάδος της ομαδοποιημένης ειδικότητας ΠΕ19-20 εμφανίζει πλέον μεγάλο αριθμό αποφοίτων κάθε έτος. Είναι ενδεικτικό και με βάση τις τελευταίες ενημερωμένες αναρτήσεις ότι ο ενιαίος πίνακας διορισμών εκπαιδευτικών ΠΕ19-20 για το σχολικό έτος 2011-2012 έχει 1.777 εγγεγραμμένους εκπαιδευτικούς και 3.805 μηδενικής προϋπηρεσίας, αριθμός που υπερβαίνει περίπου κατά 60% τους 2.811 εκπαιδευτικούς μηδενικής προϋπηρεσίας για το σχολικό έτος 2010-2011. Ο εν λόγω αριθμός αποδεικνύει την τεράστια αύξηση των αποφοίτων ΠΕ19-20. Το θέμα και το πρόβλημα με τις μετατάξεις εκπαιδευτικών άλλων ειδικοτήτων χωρίς βασικό πτυχίο Πληροφορικής έχει αναδείξει και η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδος (Ε.Π.Ε.), η οποία έχει υποβάλλει συγκεκριμένες προτάσεις για την επίλυση του θέματος: http://www.epe.org.gr/showarticle.jsp?articleid=487 Ως εκ τούτου και λαμβάνοντας υπόψη τις αποχωρήσεις λόγω συνταξιοδότησης και τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, κρίνεται επιτακτική η ανάγκη να εξεταστεί και να επιλυθεί το θέμα της μετάταξης όσων εκπαιδευτικών άλλων ειδικοτήτων έχουν ενταχθεί στους κλάδους ΠΕ19-20, στην ειδικότητα που αντιστοιχεί στο βασικό τους πτυχίο, με παράλληλη αξιοποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας και των τυπικών προσόντων τους, χωρίς να θιγούν τυχόν δικαιώματα τους, είτε οικονομικά, είτε συνταξιοδοτικά. Οι υπάρχοντες Πληροφορικοί των κλάδων ΠΕ19-20 επαρκούν για την κάλυψη των αναγκών διδασκαλίας του κλάδου, δεδομένου ότι ουσιαστικά δεν έχουν μαθήματα δεύτερης ανάθεσης. Η άμεση εφαρμογή μιας τέτοιας απόφασης θα αμβλύνει σημαντικά το συγκεκριμένο πρόβλημα, χωρίς καμία πρόσθετη δαπάνη για το Δημόσιο αλλά και προς το εκπαιδευτικό σύστημα, προτάσσοντας το κοινό συμφέρον και διασφαλίζοντας τις ανάγκες και απαιτήσεις υψηλής ποιότητας παροχής του εκπαιδευτικού λειτουργήματος και υπηρεσιών προς όλους τους μαθητές. Κατόπιν τούτων, ερωτάται η Υπουργός: Υπάρχει πρόθεση μετάταξης των εκπαιδευτικών άλλων ειδικοτήτων που διδάσκουν το μάθημα της Πληροφορικής σε συναφές προς το πτυχίο τους αντικείμενο ώστε να αξιοποιηθούν καταλλήλως; Σε περίπτωση μετάταξής τους, με ποιο χρονοδιάγραμμα προβλέπεται η άμεση πρόσληψη εκπαιδευτικών Πληροφορικής για την κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών, έχοντας υπόψη τις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις στις διαφορετικές βαθμίδες εκπαίδευσης της χώρας; Ο ερωτών Βουλευτής Γιώργος Αρβανιτίδης

ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Πριν από ογδόντα εννιά χρόνια έλαβε χώρα η μεγαλύτερη καταστροφή που γνώρισε ο Ελληνισμός. Το Γένος δεν έχασε τότε απλώς ένα τμήμα του, αλλά στην κυριολεξία, απώλεσε τον μισό εαυτό του. Σε όλες τις εποχές της ιστορίας μας, η Μ. Ασία αποτελούσε το ένα από τα δύο βάθρα του Ελληνισμού. Μετά το 1922, έχει μείνει το ένα μόνο βάθρο, η κυρίως Ελλάδα, και γι’ αυτό χωλαίνουμε. Σε ένα σύντομο κείμενο όπως αυτό, δεν μπορούν να γίνουν αναφορές στα αίτια της Καταστροφής και στις συνέπειές της. Εκείνο που πρέπει να επισημανθεί είναι, ότι όλοι οι Δυτικοί «Σύμμαχοι» (Άγγλοι, Γάλλοι, Ιταλοί) στήριξαν τον Κεμάλ, τον σφαγέα του Μικρασιατικού Ελληνισμού για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή η Ελλάδα με την προσάρτηση της Μ. Ασίας θα ανερχόταν αμέσως σε μεγάλη δύναμη, πράγμα που δεν συνέφερε καμία από τις Μ. Δυνάμεις. Δεύτερον, επειδή από εκείνη την εποχή ήθελαν η Τουρκία να αποτελεί, όπως συμβαίνει και σήμερα, τον ενδιάμεσο ανάμεσα στον Δυτικό Κόσμο και στο Ισλάμ. Πέραν όμως από αυτά, σε βάρος των Μικρασιατών προσφύγων δεν έγιναν μόνο οι τουρκικές φρικαλεότητες, αλλά και δύο βασικότατες παραβιάσεις των ανθρωπίνων τους δικαιωμάτων από την Διεθνή Κοινότηα. Οι Έλληνες της Μ. Ασίας υποχρεώθηκαν σε ανταλλαγή, άρα αναγκάστηκαν να φύγουν από τη Μ. Ασία, σύμφωνα με όσα συμφωνήθηκαν στη Λωζάννη. Η παραμονή σε έναν οποιονδήποτε τόπο είναι, αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου, σύμφωνα με τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως αυτά τα έχει καθορίσει ο δυτικός κόσμος. Αλλά ακόμη χειρότερα παραβιάστηκαν τα δικαιώματα τους, όταν υπό την πίεση των Μ. Δυνάμεων, το 1930, η ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά χάρισε στο στρατοκρατικό κεμαλικό δημόσιο τις περιουσίες τουλάχιστον 1.500.000 Μικρασιατών Ελλήνων. Η επαίσχυντη αυτή συμφωνία αποτελεί μοναδικό παράδειγμα παγκοσμίως απροκάλυπτης ληστείας, που έλαβε χώρα με τη συγκατάθεση της Κοινωνίας των Εθνών. Έτσι, σήμερα, η Τουρκική «Δημοκρατία» ―δικτατορία στην πραγματικότητα― βρίσκεται στα πρόθυρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τα δικά μας χρήματα. Εάν η Τουρκία είχε πληρώσει τις περιουσίες των προσφύγων, αυτή τη στιγμή θα βρισκόταν στην οικονομική κατάσταση του Αφγανιστάν. Κλείνοντας αυτή τη σύντομη αναφορά στο τεράστιο αυτό ζήτημα, δεν πρέπει να λησμονούμε ―παρά την επίσημη πολιτική της λήθης― τα δεινά που επισώρευσε όχι ο τουρκικός λαός, αλλά η κεμαλική ― στρατοκρατική του ηγεσία στον Μικρασιατικό Ελληνισμό.

Χάνουν 40% του μισθού οι δημόσιοι υπάλληλοι – Μειώσεις και σε ΔΕΚΟ-ΟΤΑ

Τελικά ο καυγάς του Ε. Βενιζέλου με την τρόικα τώρα αρχίζει να... μεταφράζεται. Η ουσία της διαφωνίας έγκειται στα έξοδα και αυτή μεταφράζεται κυρίως στη μισθοδοσία και τον αριθμό των υπαλλήλων του δημοσίου. Έτσι το ενιαίο μισθολόγιο... αλλάζει πάλι και οι μειώσεις έρχονται πιο γρήγορα. Σε βάθος τριετίας και όχι σε βάθος πενταετίας. Οι μειώσεις θα συμπεριλάβουν και τους υπαλλήλους των ΔΕΚΟ και των ΟΤΑ και έτσι μέχρι το 2014 όλοι οι υπάλληλοι με τα ίδια προσόντα όπου και αν υπηρετούν θα έχουν τις ίδιες απολαβές. Εκτός από τα επιδόματα αδεία, Χριστουγέννων και Πάσχα, αλλά και το οικογενειακό, το ανθυγιεινό, και τα επιδόματα θέσεις και παραμεθορίου όλα τα υπόλοιπα (περίπου 96) καταργούνται. Ένα πολύ μικρό ποσό θα ενταχθεί στο βασικό μισθό, ωστόσο η διαφορά που θα προκύψει θα είναι πολύ μεγάλη και φυσικά προς τα κάτω. Για παράδειγμα υπάλληλοι του υπουργείου Εσωτερικών και του Οικονομικών θα χάσουν επιδόματα από 35 ως και 808 ευρώ το μήνα η αντίστοιχα υπάλληλοι των υπουργείων Εξωτερικών, Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης επιδόματα από 55 ως και 550 ευρώ το μήνα. Βέβαια εκτός από τους υψηλά αμειβόμενους υπάλληλους χαμένοι στην ουσία και σε βάθος χρόνου θα είναι και οι νεοεισερχόμενοι στο δημόσιο που θα παίρνουν μόνο το βασικό μισθό.

Φωτοτυπίες και DVD αντί για σχολικά βιβλία

Χωρίς βιβλία θα ξεκινήσει η νέα σχολική χρονιά για χιλιάδες μαθητές. Το Υπουργείο Παιδείας καλεί με εγκύκλιο τους εκπαιδευτικούς, λόγω της καθυστέρησης της αποστολής των σχολικών εγχειριδίων, να διανείμουν σε όλους τους μαθητές dvd, στο οποίο θα περιλαμβάνονται τα σχολικά τους βιβλία.

Η εγκύκλιος την οποία έφερε στο φως της δημοσιότητας το εκπαιδευτικό site esos.gr αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Για την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων και προκειμένου να αντιμετωπιστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η καθυστέρηση της αποστολής των σχολικών εγχειριδίων, το Υπ. ΠΔΒΜΘ προέβη στην ακόλουθη ενέργεια:

• Ανάρτηση όλων των διδακτικών βιβλίων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην πλατφόρμα «ψηφιακό σχολείο» στη διεύθυνση:http://digitalschool.minedu.gov.gr.

Οι Διευθυντές και οι Εκπαιδευτικοί των σχολικών μονάδων μπορούν να έχουν πρόσβαση και να αξιοποιούν το σχετικό υλικό, με κάθε πρόσφορο τρόπο, για τους ίδιους και τους μαθητές τους. Επιπλέον, το Υπ. ΠΔΒΜΘ θα διανείμει σε όλους τους μαθητές DVD, στο οποίο θα εμπεριέχονται τα σχολικά εγχειρίδια, έτσι ώστε οι μαθητές να έχουν τη δυνατότητα να μελετούν ηλεκτρονικά τα μαθήματα»αναφέρει η εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στις 12 Σεπτεμβρίου, ημέρα που ξεκινά η σχολική χρονιά,
μόνο τα μισά σχολεία θα έχουν μόλις το 20% των βιβλίων, ενώ στα υπόλοιπα δεν θα υπάρχει ούτε για δείγμα. Οι αποθήκες του υπουργείου είναι σχεδόν άδειες από χαρτί. Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες:

• Στο Δημοτικό από τους 183 τίτλους βιβλίων είναι έτοιμοι μόνο οι 15

• Στο Γυμνάσιο από τους 178 τίτλους βιβλίων είναι έτοιμοι μόνο οι 5

• Στο Λύκειο από τους 207 τίτλους βιβλίων έτοιμοι είναι μόνο οι 13

• Στην Τεχνική εκπαίδευση από τους 419 τίτλους βιβλίων είναι έτοιμοι μόλις οι 26

Η Υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου απέδωσε σήμερα ευθύνες στο Ελεγκτικό Συνέδριο για καθυστερήσεις που οδήγησαν στο πρόβλημα έλλειψης βιβλίων λίγο από την έναρξη της σχολικής χρονιάς.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό το πρόβλημα για την εκτύπωση των βιβλίων, καθώς το ελεγκτικό συνέδριο δεν υπέγραψε ακόμη τη σύμβαση για την προμήθεια του χαρτιού, ενώ σημειώνεται ότι για τα 45 εκατομμύρια τεύχη των 1200 τίτλων σχολικών βιβλίων απαιτούνται 15.000 τόνοι χαρτί, με το συνολικό κόστος να υπολογίζεται στα 26 εκατομμύρια ευρώ.

Οι πιο αισιόδοξες προβλέψεις κάνουν λόγο ότι τα νέα βιβλία θα βρίσκονται στα σχολεία στις 15 Νοεμβρίου και οι πιο δυσοίωνες στις αρχές του 2012.

Τα ίδια και τα ίδια

Κινδυνεύει η 6η δόση του δανείου!!! Διεκόπη η διαπραγμάτευση με την τρόϊκα κατόπιν παρέμβασης του κ. πρωθυπουργού. Η αγωνία των Ελλήνων στο κατακόρυφο!! Τι θα γίνει από δω και πέρα; Θα μας εγκαταλείψουν οι δανειστές-σύμμαχοί μας; Όχι βέβαια. Θα ήταν πολύ καλό για την κυβέρνηση να το φάει κι αυτό το παραμύθι ο λαός. Κανείς δεν πιστεύει πια ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο.Κι αυτό γιατί δεν ολοκληρώθηκε ακόμη η αποστολή τους. Γιατί δεν έχουν στίψει για τα καλά ακόμη τον Ελληνικό λαό, ψυχολογικά και οικονομικά, ώστε μία μέρα να μπορέσουν να πάρουν χωρίς αντίρηση ότι θέλουν από την Ελληνική Επικράτεια. Και δεν πιστεύει βέβαια και την κυβέρνηση η οποία, επικαλούμενη τις εντολές της τρόϊκα, περνάει τα πιο αντιλαϊκά μέτρα της τελευταίας 30ετίας. Και μιλάμε για μέτρα που θίγουν κυρίως τον απλό λαό γιατί τα στελέχη του κρατικού μηχανισμού και τους έχοντες και κατέχοντες δεν τους αγγίζουν. Και μιλάμε για μια κυβέρνηση σοσιαλιστική που πάνω της είχε ακουμπήσει όλες του τις ελπίδες ο Ελληνικός λαός για ένα καλύτερο αύριο. Τι να περιμένει πλέον από δω και πέρα; Το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να του λύσει το πρόβλημα; Ζητάει και αυτοδυναμία τρομάρα της!!Το μόνο που μπορεί να σκεφτεί γι αυτούς που μας έφτασαν σ'αυτό το σημείο είναι: Αίσχος!!!

Ερευνητικές εργασίες θα αναλαμβάνουν οι μαθητές της Α’ Λυκείου

Πρόκειται για μία καινοτομία στο πλαίσιο του Νέου Σχολείου.

Οδηγίες για τη διδασκαλία της Ερευνητικής Εργασίας της Α΄ τάξης Γενικού Λυκείου απέστειλε το υπουργείο Παιδείας σήμερα, Τρίτη, στις διευθύνσεις Εκπαίδευσης και τα αρμόδια Γραφεία. Ως γνωστόν, φέτος εισάγονται για πρώτη φορά οι Ερευνητικές Εργασίες (project) στην Α’ Λυκείου ως διακριτή ενότητα του Προγράμματος Σπουδών. Πρόκειται για μία καινοτομία στο πλαίσιο του Νέου Σχολείου, που καλλιεργεί τη δημιουργικότητα και τις δεξιότητες του μαθητή και προάγει την συλλογικότητα και τη συνεργασία μεταξύ των μαθητών.

Σύμφωνα με την σχετική απόφαση του υπουργείου Παιδείας η έρευνα διεξάγεται ως εξής: «Οι μαθητικές ομάδες κάθε ερευνητικού θέματος υποβάλλουν προς αξιολόγηση τον ομαδικό φάκελο της Ερευνητικής τους Εργασίας, που περιλαμβάνει (α) ερευνητική έκθεση για το θέμα που μελέτησαν, τις ερευνητικές διαδικασίες που ακολούθησαν και τα συμπεράσματα της έρευνας, (β) ένα σχετικό με το θέμα και τα συμπεράσματά τους τέχνημα (αφίσα, ιστοσελίδα, βίντεο, πόστερ, φυλλάδιο, κατασκευή, κλπ) και (γ) ό, τι άλλο συμπληρωματικό υλικό σχετικό με την όλη εργασία τους κρίνουν τα μέλη της ερευνητικής ομάδας».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο τρόπος αξιολόγησης των μαθητών. Έτσι, «η γενική βαθμολογία του κάθε μαθητή στο μάθημα της «Ερευνητικής Εργασίας» προκύπτει ως ο μέσος όρος της αντίστοιχης βαθμολογίας του στα δυο τετράμηνα. Σε περίπτωση που κάποιος μαθητής δεν προάγεται στην επόμενη τάξη και δεν έχει προβιβάσιμο βαθμό στην ερευνητική εργασία, επιλέγεται το θέμα στο οποίο υστέρησε περισσότερο (από τα δυο με τα οποία ασχολήθηκε συνολικά κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς) και ο επιβλέπων εκπαιδευτικός του ορίζει τμήματα της ερευνητικής εργασίας που κρίνει ότι πρέπει να επεξεργαστεί εκ νέου. Το Σεπτέμβριο υποβάλλει διορθωμένη την εργασία του μαζί με το προσωπικό του ημερολόγιο και τον ατομικό του φάκελο προς επανα-αξιολόγηση».Όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας, «το πρώτο τετράμηνο του σχολικού έτους 2011-2012, που είναι το πρώτο τετράμηνο εφαρμογής των Ερευνητικών Εργασιών, ορίζεται ως πιλοτικό. Αυτό σημαίνει ότι ακολουθούνται όλες οι διαδικασίες, όπως προβλέπονται, μέχρι τη γενική αξιολόγηση της ομαδικής εργασίας, αλλά δεν προβαίνουν οι εκπαιδευτικοί στην ατομική αξιολόγηση των μαθητών. Επομένως μόνο για το πρώτο τετράμηνο του σχολικού έτους 2011-2012 ως ατομικός βαθμός του μαθητή λογίζεται η ομαδική βαθμολογία της ομάδας εργασίας του. Από το δεύτερο τετράμηνο του 2011-2012 εφαρμόζονται όλα κανονικά και πραγματοποιείται κανονικά η ατομική αξιολόγηση των μαθητών σύμφωνα με τα παραπάνω προβλεπόμενα».
kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μαρκεζίνης: Πτώχευση ή στάση πληρωμών

Σε ομιλία του στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ο διακεκριμένος καθηγητής, σερ Βασίλης Μαρκεζίνης...

Μαρκεζίνης: Πτώχευση ή στάση πληρωμών
εκτίμησε ότι η Ελλάδα ή θα οδηγηθεί σε πτώχευση είτε σε αναδιάρθρωση ή σε στάση πληρωμών.

«Η Ελλάδα βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της νεότερης ιστορίας», τόνισε. «Με 150% του ΑΕΠ χρέος δε θα ξεχρεώσουμε ποτέ», είπε χαρακτηριστικά.



Όσον αφορά στην οικονομική κρίση ο κ. Μαρκεζίνης επεσήμανε στο κοινό «δεν σας λένε την αλήθεια», ενώ για τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως «σωτήρα» διερωτήθηκε «ποιον θα πρωτοσώσει η Ε.Ε.;»

Παρατήρησε ότι οι Έλληνες έχασαν την αυτοπεποίθησή τους, σταμάτησαν να ονειρεύονται ενώ χαρακτήρισε την ελληνική κοινωνία «φραπεδάδικη και καταναλωτική».

Τόνισε ότι το πρόβλημα το έχει η ίδια η Ευρώπη και αναρωτήθηκε ποιόν θα πρωτοσώσει, την Ιρλανδία, την Ιταλία ή την Πορτογαλία; Έκανε λόγο για συνδυασμό κρίσεων: πολιτικής, οικονομικής, διπλωματικής, ηθικής και μεταναστευτικής. Σε ό,τι αφορά στον Γιώργο Παπανδρέου δήλωσε ότι τους τρεις πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του και μέχρι τη συνάντηση στο Davos η διαχείριση της κρίσης δεν ήταν τόσο πετυχημένη. Το ελληνικό κράτος δήλωσε ότι χρειάζεται δομική αλλαγή.

Προέβλεψε ότι πριν τα Χριστούγεννα θα υπάρξει ανακοίνωση γενικών αρχών του ελληνικού κράτους με την Τουρκία και προσχέδιο ενδεχόμενου προσυμφώνου για προσφυγή στη Χάγη που θα αφορά μεταξύ άλλων και στη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.

Σε ό,τι αφορά στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων υποστήριξε ότι το δημιούργησαν αυτοί που ασχολήθηκαν τόσα χρόνια και δεν μπόρεσαν σε μια περίοδο που ήταν πιο εύκολα τα πράγματα να το λύσουν. Δήλωσε ότι τον ανησυχούν περισσότερο οι αλυτρωτικές διατάξεις που βρίσκονται στο Σύνταγμα των Σκοπίων και όχι τόσο η ίδια η ονομασία.

Τόνισε την ανάγκη να ανανεωθεί ο πολιτικός κόσμος της χώρας ενώ ξεκαθάρισε ότι ο ίδιος δεν έχει καμία πολιτική ή κομματική φιλοδοξία.

Άφησε έμμεσα αιχμές για το νεοσύστατο κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη. «Δεν μπορεί κάποιος που η οικογένειά του είναι 40 χρόνια στην πολιτική ζωή να λέει ότι είναι νέος ή νέα αναβαπτιζόμενοι στην κολυμπήθρα του Σηλωάμ».

Τέλος, έκανε λόγο για λάθη της κυβέρνησης της ΝΔ το 2009, ισχυριζόμενος ότι «ήξερε τα προβλήματα που υπάρχουν με τα οικονομικά της χώρας».
πηγή: "Ε"